ΤΑ ΜΕΣΕΓΧΥΜΑΤΙΚΑ ΒΛΑΣΤΟΚΥΤΤΑΡΑ ΤΟΥ ΙΣΤΟΥ ΤΟΥ ΟΜΦΑΛΙΟΥ ΛΩΡΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΕΡΑ ΣΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΚΗΣ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑΣ ΣΕ ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΜΕ ΑΥΤΑ ΤΟΥ ΜΥΕΛΟΥ ΤΩΝ ΟΣΤΩΝ.

        

Δημοσιεύτηκε από τo Πανεπιστήμιο του Τορόντο , Toronto’s Princess Margaret Hospital,   από την ομάδα του καθηγητή Armand Keating συγκριτική πειραματική μελέτη στην οποία χρησιμοποιήθηκαν τα μεσεγχυματικά  βλαστοκύτταρα του ιστού του ομφαλίου λώρου για την αποκατάσταση του μυοκαρδίου μετά από έμφραγμα. Στην μελέτη αυτή που δημοσιεύτηκε πρόσφατα  στο περιοδικό Cell Transplantation διαπιστώθηκε ότι τα μεσεγχυματικά βλαστοκύτταρα του ιστού του ομφαλίου λώρου είναι πολύ πιο αποτελεσματικά στην αποκατάσταση του μυοκαρδίου μετά από έμφραγμα, σε σύγκριση  με τα αντίστοιχα βλαστοκύτταρα του μυελού των οστών. Εκτός του ότι τα μεσεγχυματικά βλαστοκύτταρα του μυελού των οστών λαμβάνονται με μια εξαιρετικά επώδυνη διαδικασία, ο πολλαπλασιασμός και η ικανότητά τους  να μετατρέπονται σε καρδιακά μυϊκά κύτταρα ή να δημιουργούν μικρά αγγεία  είναι περιορισμένη, λόγω της μεγάλης ηλικίας τους.

Τα μεσεγχυματικά βλαστοκύτταρα του ιστού του ομφαλίου λώρου λαμβάνονται από την ουσία Wharton που περιβάλλει τα ομφαλικά αγγεία και στη μελέτη αυτή χορηγήθηκαν με κατά ευθείαν έγχυση  στην περιοχή του μυοκαρδίου που φέρει το έμφραγμα, ξεκινώντας κυκλικά από την περιφέρεια προς  το κέντρο.  Η βελτίωση της καρδιακής λειτουργίας ήταν στατιστικά πολύ σημαντική στην συγκριτική μελέτη και ήταν διπλάσια σε σχέση με τις περιπτώσεις που δεν έγινε καμία χορήγηση.

Η χρήση σε άνθρωπο θα ξεκινήσει στους επόμενους 12 έως 18 μήνες. Εκτός από τους ασθενείς με έμφραγμα θα μπορούν να βοηθηθούν και ασθενείς οι οποίοι εμφάνισαν καρδιακή ανεπάρκεια ως επιπλοκή της χημειοθεραπείας για αντιμετώπιση του καρκίνου.  Πολλοί από τους ασθενείς αυτούς εμφανίζουν καρδιακή ανεπάρκεια λόγω της τοξικής δράσης της χημειοθεραπείας επάνω στο μυοκάρδιο τους και στο αρχικό  πρόβλημα του καρκίνου προστίθεται και η καρδιακή ανεπάρκεια. Σήμερα τα βλαστοκύτταρα του ιστού του ομφαλίου λώρου χρησιμοποιούνται για την προστασία των μοσχευμάτων από την απόρριψη, στις αυτοάνοσες παθήσεις, νευρολογικές ασθένειες και οξείες βλάβες των νεφρών και του ήπατος. Περισσότερες από 250 μελέτες σήμερα  χρησιμοποιούν τα μεσεγχυματικά βλαστοκύτταρα του ιστού του ομφαλίου λώρου παγκόσμια.

Κ ΚΟΥΖΗ-ΚΟΛΙΑΚΟΥ

ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ ΙΑΤΡΙΚΗΣ