Follow on Bloglovin

Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2011

ΕΝΑΡΞΗ ΚΛΙΝΙΚΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΩΝ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΜΕ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΒΛΑΣΤΟΚΥΤΤΑΡΩΝ ΤΟΥ ΠΛΑΚΟΥΝΤΑ ΤΩΝ ΙΔΙΩΝ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ.

Το Πανεπιστήμιο του Τέξας σε συνεργασία με το Παιδιατρικό Νοσοκομείο Hermann έλαβε άδεια από τον FDA για την έναρξη μελέτης που αφορά την αξιολόγηση των αποτελεσμάτων χορήγησης βλαστοκυττάρων του ομφαλοπλακουντιακού αίματος των ίδιων των παιδιών στις περιπτώσεις σοβαρών τραυματισμών του εγκεφάλου. Στη μελέτη αυτή μετέχουν παιδιά ηλικίας από 18 μηνών έως 17 ετών που έχουν φυλάξει τα βλαστοκύτταρα του πλακούντα και υποφέρουν από ήπιο έως σοβαρό τραυματισμό του εγκεφάλου. Τα ατυχήματα  αποτελούν τη συχνότερη αιτία θανάτου στα παιδιά και στην πλειονότητά τους αφορούν τραυματισμούς του εγκεφάλου.  Τα αποτελέσματα της μελέτης αυτής αναμένονται  με ιδιαίτερο ενδιαφέρον,  γιατί θα δώσουν τη δυνατότητα  στα παιδιά να βελτιώσουν την κατάσταση της υγείας τους μετά από έναν σοβαρό τραυματισμό  και να αποφύγουν την αναπηρία. Ήδη τα βλαστοκύτταρα του πλακούντα σήμερα σε μεγάλες κλινικές μελέτες  χρησιμοποιούνται σε παγκόσμια κλίμακα για τη θεραπεία της εγκεφαλικής παράλυσης, η οποία οφείλεται σε κακή οξυγόνωση του παιδιού κατά τον τοκετό. Στις περιπτώσεις αυτές τα βλαστοκύτταρα χορηγούνται σε ορισμένες  μελέτες έως την ηλικία των δύο ετών και σε άλλες έως 8 ετών.
Το Γενικό νοσοκομείο της Μασαχουσέτης  τον Απρίλιο του 2011 ανακοίνωσε την εντός 72 ωρών χορήγηση βλαστοκυττάρων σε τραυματισμούς του εγκεφάλου και διατομές του νωτιαίου μυελού.   Το σκεπτικό αυτό στηρίζεται στο γεγονός ότι η άμεση χορήγηση των βλαστοκυττάρων προλαμβάνει  την  οξεία φλεγμονή  και   δημιουργία μη επιθυμητού συνδετικού ιστού στην περιοχή της βλάβης. Έτσι αποφεύγεται η συνεχιζόμενη καταστροφή του νευρικού ιστού, συνεπεία φλεγμονής. Η βλάβη περιορίζεται αμιγώς σε αυτή που προκλήθηκε τη στιγμή του ατυχήματος, δεν σχηματίζεται ουλή και δίδεται η δυνατότητα ταχύτερης   αναγέννησης των νευρώνων. Σε όλες τις ανωτέρω κλινικές μελέτες χρησιμοποιούνται βλαστοκύτταρα του πλακούντα του ίδιου του παιδιού και  ακόμα δεν έχει προταθεί  αλλογενής χρήση ακόμα και από τον ίδιο τον αδελφό.

Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2011

ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ ΣΤΙΣ ΗΠΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΩΡΕΑ ΒΛΑΣΤΟΚΥΤΤΑΡΩΝ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ

Η κεντρική υπηρεσία παρακολούθησης της ροής δειγμάτων ομφαλοπλακουντιακού αίματος (ΟΠΑ) προς τις συνεργαζόμενες δημόσιες τράπεζες βλαστοκυττάρων των ΗΠΑ (National Cord Blood Inventory), η οποία ιδρύθηκε το 2005,  διαπίστωσε ότι τα τελευταία χρόνια υπάρχει πολύ μικρή άνοδος έως στασιμότητα στις αποθηκευμένες μονάδες ΟΠΑ.  Αν και στα πρώτα χρόνια παρατηρήθηκε μια εντυπωσιακή άνοδος από το 2009 έως σήμερα παρατηρείται  μείωση της ροής των δειγμάτων. Αυτό εν μέρει εξηγείται από τις  νέες θεραπείες οι οποίες προέκυψαν,  στις οποίες χρησιμοποιούνται τα  βλαστοκύτταρα  του ίδιου του παιδιού. Από τις 135.000 μονάδες που συνέλεξαν οι δημόσιες τράπεζες στις ΗΠΑ χορήγησαν τις  1200 και το ποσό που εισέπραξαν δεν κάλυψε τα έξοδα της επιχορήγησης από το  κράτος, τα οποία ανέρχονται σε 1000 δολάρια ανά δείγμα. Η αξία της πώλησης ενός δείγματος κυμαίνεται μεταξύ 22.800-30.000 δολάρια και με τους τρέχοντες ρυθμούς  χορήγησης των μοσχευμάτων, το δημόσιο δεν θα κάνει ποτέ την απόσβεση. Για να μπορέσει η δημόσια τράπεζα να καλύψει τις μειονότητες  θα πρέπει να αυξήσει τα δείγματά της κατά 30%, χωρίς  αυτό να σημαίνει ότι κάθε ασθενής θα έχει σε σύντομο χρόνο ένα συμβατό δείγμα.
Στις  ΗΠΑ λειτουργούν σήμερα 13 δημόσιες τράπεζες οι οποίες αδυνατούν να βοηθήσουν τους μειονοτικούς πληθυσμούς, παρότι  το ΟΠΑ δεν χρειάζεται να είναι απόλυτα συμβατό με τον ασθενή. Οι ασθενείς των μειονοτικών πληθυσμών καθώς και τα παιδιά μικτών γάμων αν δεν έχουν δικά τους ή εντός της οικογένειας βλαστοκύτταρα είναι δύσκολο έως αδύνατο να βρουν ένα αλλογενές συμβατό μόσχευμα.  Η ζήτηση μοσχευμάτων ΟΠΑ σήμερα είναι μικρότερη και παράλληλα με αυτήν και τα έσοδα από τις πωλήσεις.  Η ελάττωση της ζήτησης οφείλεται στα υψηλά κόστη της μεταμόσχευσης, τα οποία  είναι τα υψηλότερα στο Σύστημα Υγείας των ΗΠΑ και αυτό φαίνεται να αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα.  Επίσης, ένας ακόμη λόγος της μείωσης των δημοσίων δειγμάτων στις ΗΠΑ, είναι  το γεγονός  ότι ο επιστημονικός κόσμος  αναθεωρεί τις γνώσεις του  σχετικά με τις χρήσεις των βλαστοκυττάρων και ενώ παλαιότερα  η αιματολογία ήταν η μόνη ειδικότητα που επωφελούνταν από το πολύτιμο αυτό υλικό, σήμερα σχεδόν όλες οι ιατρικές ειδικότητες φαίνεται ότι μπορούν να χρησιμοποιήσουν προς όφελος των ασθενών τους βλαστικά κύτταρα.  Ενώ  οι σπάνιες αιματολογικές ασθένειες απαιτούν σε κάποιες περιπτώσεις αλλογενή μεταμόσχευση (που μπορεί όχι μόνο να μην σώσει τον ασθενή αλλά και να αποβεί μοιραία για αυτόν μέσω  απόρριψης του μοσχεύματος ή του συνδρόμου μοσχεύματος κατά του ξενιστή), για τις  περισσότερες και συχνότερες ασθένειες  σήμερα (όπως οι παθήσεις του καρδιαγγειακού, νευρολογικές παθήσεις και σακχαρώδης διαβήτης) χρησιμοποιούνται αυτόλογα βλαστοκύτταρα, δηλαδή κύτταρα του ίδιου του ασθενή.
 Η κυβέρνηση των ΗΠΑ έχει δημιουργήσει ειδική επιτροπή  για να αποφασίσει μετά από έρευνα και μελέτη της σύγχρονης βιβλιογραφίας σε ποιες ασθένειες  μπορούν να χρησιμοποιηθούν  βλαστοκύτταρα (αυτόλογα ή αλλογενή) και ποια είναι τα μελλοντικά τους οφέλη. Τα προβλήματα όμως των δημόσιων τραπεζών των ΗΠΑ δεν σταματούν εκεί.  Η αμερικανική  Υπηρεσία Διαχείρισης Πόρων για την Υγεία μετά από μια μελέτη ανακοινώσε ότι από τα δείγματα που συλλέγουν οι δημόσιες τράπεζες, ένα μικρό ποσοστό εν τέλει φυλάσσεται. Αυτό δεν οφείλεται μόνο στο ίδιο το δείγμα αλλά και σε άλλους παράγοντες. Για παράδειγμα αναφέρουν ότι πολλά δείγματα δεν φτάνουν στην ώρα τους ή στη σωστή κατάσταση στο εργαστήριο, η λήψη από τον γυναικολόγο δεν είναι επαρκής για δημόσια χρήση, οι γονείς δεν συμπληρώνουν πλήρως και σωστά όλα τα έντυπα για να ολοκληρωθεί η δωρεά ή λείπουν από την συσκευασία οι κατάλληλες ετικέτες.
Τέλος, πολλές από τις αμερικανικές τράπεζες ίσως χρειαστεί να διακόψουν την λειτουργία τους αν δεν πληρούν τα νέα και αυστηρά  κριτήρια που έθεσε ο Αμερικανικός Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων.  Από τις 20 Οκτωβρίου, θα λειτουργούν μόνο οι δημόσιες τράπεζες που έχουν ελεγχθεί σε όλα τα σταδία  (από το κιτ συλλογής μέχρι την μεταφορά του δείγματος προς μεταμόσχευση) και έχουν λάβει την απαραίτητη πιστοποίηση. Χαρακτηριστικό είναι το ότι θα πρέπει να πιστοποιηθεί ακόμη και το κιτ συλλογής των δημόσιων τραπεζών που θα πρέπει να χρησιμοποιούν εγκεκριμένους ασκούς συλλογής που να αναγράφουν τα απαραίτητα στοιχεία και ιδιαίτερα την ημερομηνία λήξης.
Η κυβέρνηση των ΗΠΑ αναγνωρίζοντας την σπουδαιότητα των βλαστικών κυττάρων δεν επιτρέπει την ανεξέλεγκτη και αυθαίρετη λειτουργία τραπεζών και οι ίδιες οι τράπεζες εκφράζουν ανησυχίες για το αν θα μπορέσουν να ανταποκριθούν στα κόστη των απαιτήσεων.
(Emily P. Walker, Washington Correspondent, MedPage Today, October 11, 2011)

Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2011

Δοκιμή βλαστοκυττάρων με «επισκευασμένες» μεταλλάξεις

Λονδίνο
Επιδιόρθωση μετάλλαξης η οποία ευθύνεται για μια κληρονομική νόσο πέτυχαν Βρετανοί επιστήμονες, κάνοντας ένα ακόμη σημαντικό βήμα προς την εξατομικευμένη ιατρική και συγκεκριμένα προς τη θεραπεία κληρονομικών νόσων. Σύμφωνα με το άρθρο τους στην επιθεώρηση Nature, οι ερευνητές κατάφεραν να επιδιορθώσουν σε βλαστικά κύτταρα ενός ασθενούς μια μετάλλαξη στο γονίδιο της α1-αντιτρυψίνης. Η πρωτεΐνη αυτή προστατεύει τα κύτταρα του ήπατος από την έντονη φλεγμονή και συνέπεια των μεταλλάξεων του γονιδίου της είναι η κίρρωση του ήπατος και το πνευμονικό εμφύσημα.

Η παρέμβαση

Εργαζόμενοι με βλαστικά κύτταρα ασθενούς, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν ένα είδος μοριακού ψαλιδιού για να κόψουν το γονίδιο σε πολύ συγκεκριμένα σημεία. Στη συνέχεια, αντικατέστησαν τη μεταλλαγμένη αλληλουχία του με τη σωστή και καθοδήγησαν τα κύτταρα ώστε να διαφοροποιηθούν σε ηπατικά.

Καθοριστικό ρόλο για την επιτυχία του πειραματισμού είχε η χρήση ενός μοριακού μεταφορέα, ο οποίος όχι μόνο χρησιμοποιήθηκε για να μεταφέρει τη σωστή αλληλουχία στη θέση της μεταλλαγμένης, αλλά στη συνέχεια απομακρύνθηκε από το σημείο. Έτσι, μετά το πέρας του πειράματος, η μόνη αλλαγή που παρέμεινε στα κύτταρα ήταν η επιδιόρθωση της μετάλλαξης.

Πρώτα βήματα

Οι ερευνητές δεν προχώρησαν σε μεταμόσχευση των κυττάρων στον ασθενή από τον οποίο είχαν ληφθεί. Περιορίστηκαν μόνο να καταδείξουν ότι μετά την παρέμβασή τους τα ηπατικά κύτταρα παρήγαγαν ικανές ποσότητες α1-αντιτρυψίνης. Σύμφωνα με δηλώσεις τους ο πειραματισμός τους αποτελεί πρώιμο στάδιο μιας τεχνολογίας που, εφόσον αναπτυχθεί πλήρως, θα παράσχει τεράστια οφέλη στους ασθενείς.

Πηγή: http://health.in.gr/news/scienceprogress/article/?aid=1231133117

Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2011

ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΝΤΙΓΗΡΑΝΤΙΚΟ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ


Η κυτταρική θεραπεία του δέρματος έχει σήμερα αποδειχτεί ως η πλέον ασφαλής και αποτελεσματική μέθοδος θεραπείας της γήρανσης. Η μέθοδος αυτή χρησιμοποιεί είτε μεσεγχυματικού τύπου βλαστοκύτταρα, είτε ινοβλάστες. Τα βλαστοκύτταρα είναι πρόδρομες μορφές των ινοβλαστών. Οι ινοβλάστες ανήκουν στα μόνιμα κύτταρα του δέρματος τα οποία παράγουν τα σημαντικότερα συστατικά του, όπως την ελαστίνη και το κολλαγόνο, τα οποία ρυθμίζουν τη λειτουργία του και διατηρούν την κατασκευή του.
Με την πάροδο του χρόνου ο αριθμός και η λειτουργική ικανότητά τους ελαττώνονται με αποτέλεσμα να εμφανίζονται ρυτίδες, χαλαρότητα και απώλεια της φωτεινότητας και σφριγηλότητας του δέρματος.
Οι ρυτίδες, άλλοτε επιφανειακές και άλλοτε βαθύτερες, αποτελούν ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα της εμφάνισης. Οι κυτταρικές θεραπείες χρησιμοποιούνται εδώ και αρκετά χρόνια στην αποκατάσταση του δέρματος και πρόσφατα έλαβαν έγκριση από τον FDA των ΗΠΑ. Τα βλαστοκύτταρα λαμβάνονται με λιποαναρρόφηση και μετά από κατάλληλο διαχωρισμό εμφυτεύονται στο δέρμα στην περιοχή των ρυτίδων. Θεωρητικά έχουν μεγαλύτερες δυνατότητες στην αποκατάσταση της περιοχής που εμφυτεύονται, δεδομένου ότι πολλαπλασιάζονται με ταχύτερους ρυθμούς. Τα βλαστοκύτταρα εμφυτεύονται στον υποδόριο συνδετικό ιστό, παίρνουν τη θέση των γηρασμένων ινοβλαστών και στη συνέχεια ανακυκλώνουν με ταχείς ρυθμούς τα φυσικά συστατικά του δέρματος, κυρίως το κολλαγόνο και την ελαστίνη.
Οι ινοβλάστες λαμβάνονται με μια μικρή βιοψία δέρματος και στη συνέχεια καλλιεργούνται για να αναπτυχθεί ένας ικανοποιητικός αριθμός.
Η διαδικασία αυτή συνήθως διαρκεί 3-4 μήνες. Τα αποτελέσματα των δύο μεθόδων δεν φαίνεται να έχουν διαφορές ως προς το τελικό αποτέλεσμα.
Τα βλαστοκύτταρα πλεονεκτούν, γιατί δεν χρειάζονται κυτταρικό πολλαπλασιασμό και η μέθοδος μπορεί να χρησιμοποιηθεί άμεσα, έναντι των 3-4 μηνών που χρειάζονται για την καλλιέργεια οι ινοβλάστες. Εκτός από τις κυτταρικές θεραπείες, συνθετικές ουσίες όπως το δημοφιλές υαλουρονικό οξύ χρησιμοποιούνται ως ενθέματα με τη μορφή γέλης για το γέμισμα των ρυτίδων. Τα αποτελέσματα είναι μικρότερης διάρκειας και συνήθως μετά από έξι μήνες χρειάζεται επανάληψη. Η γνωστή επίσης μέθοδος botox είναι σε χρήση, για ορισμένες όμως θέσεις στο πρόσωπο.
Την ανατομική εικόνα του προσώπου συμπληρώνει το λίπος, το οποίο συμβάλλει στη διαμόρφωση του σχήματός του. Με την πάροδο του χρόνου το λίπος ανακατανέμεται στο σώμα και το περισσότερο συγκεντρώνεται στην περιοχή της κοιλιάς. Έτσι το δέρμα του προσώπου εκτός του ότι χάνει τα φυσικά του συστατικά, χάνει και το υποστηρικτικό λίπος, το οποίο θεωρείται ως ένας άλλος παράγοντας χαλαρότητας. Η μεταφορά λίπους από άλλες θέσεις του σώματος στο πρόσωπο, ενώ παρέχει προσωρινά όγκο στο δέρμα, εν τούτοις δεν φαίνεται να έχει μακροχρόνια αποτελέσματα είτε γιατί τα λιποκύτταρα δεν ενσωματώνονται στο καινούριο περιβάλλον, είτε γιατί τα βλαστοκύτταρα που μέσω αυτού μεταφέρονται είναι συνδεδεμένα με το περιβάλλον τους και δεν είναι ελεύθερα να δράσουν.
Για το λόγο αυτόν, σήμερα ως το καλύτερο αντιγηραντικό του προσώπου είναι είτε η εμφύτευση ινοβλαστών, είτε η εμφύτευση βλαστοκυττάρων στις περιοχές του δέρματος που θέλουμε να αποκαταστήσουμε.

Γράφει: Κουζή - Κολιάκου Κοκκώνα, Αναπληρώτρια καθηγήτρια Ιστολογίας - Εμβρυολογίας

Πηγή : http://www.iatronet.gr/article.asp?art_id=15968 

Έφτιαξαν ανθρώπινα βλαστικά κύτταρα με κλωνοποίηση

Ελπίδες για θεραπεία διάφορων ασθενειών

Επιστήμονες στις ΗΠΑ κατόρθωσαν για πρώτη φορά, μετά από αρκετά χρόνια αποτυχημένων προσπαθειών, κάνοντας χρήση μιας τεχνικής κλωνοποίησης, να δημιουργήσουν εξατομικευμένα ανθρώπινα βλαστικά κύτταρα.

Αυτό το επίτευγμα θα μπορούσε μελλοντικά να οδηγήσει σε νέες θεραπείες διαφόρων ασθενειών, όπως το Πάρκινσον και ο διαβήτης. Πάντως, σύμφωνα με τους επιστήμονες, χρειάζονται ακόμα νέες βελτιώσεις, μέχρι η τεχνική να έχει πρακτική αξία για τους ασθενείς.

Οι ερευνητές πήραν γενετικό υλικό από δερματικά κύτταρα ενός ενηλίκου και το μετέφεραν σε ωάρια από νεαρές υγιείς και γόνιμες γυναίκες. Αυτό το ωάριο αναπρογραμματίστηκε και δημιούργησε ένα έμβρυο στο πρώιμο στάδιο της βλαστοκύστης (την πέμπτη ημέρα, όταν περιέχει έως 100 κύτταρα), από όλου ελήφθησαν τα βλαστοκύτταρα, τα οποία έχουν τη δυνατότητα στη συνέχεια να μετατραπούν σε άλλα είδη κυττάρων, όπως καρδιάς, νεύρων, οστών, ήπατος κ.α.

Η τεχνική ονομάζεται «μεταφορά πυρήνα σωματικών κυττάρων» και είναι πολλά υποσχόμενη για την ιατρική, ενώ αποτελεί εξέλιξη της μεθόδου με την οποία κλωνοποιήθηκε από ενήλικο κύτταρο, το 1996, το πρώτο θηλαστικό, το διάσημο πρόβατο «Ντόλι».

Το πλεονέκτημα της μεθόδου είναι ότι χρησιμοποιεί κύτταρα του ίδιου του ασθενούς και έτσι θεωρείται πιθανότερο ότι τα νέα εξειδικευμένα κύτταρα που θα προκύψουν από τα βλαστικά, με στόχο να αντικαταστήσουν κάποια κατεστραμμένα δεν θα απορριφθούν από τον ανθρώπινο οργανισμό.

Το νέο επίτευγμα αναζωπυρώνει τις αντιδράσεις όσων αντιτίθενται στην κλωνοποίηση και στην χρησιμοποίηση εμβρυικών βλαστοκυττάρων, για ηθικούς, κοινωνικούς και ιατρικούς λόγους.


 

Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2011

Πρώτη κλινική δοκιμή ανθρώπινων βλαστοκυττάρων για τη νόσο Stargardt

Ουάσινκτον
Αμερικανική εταιρία βιοτεχνολογίας θα ξεκινήσει σύντομα την πρώτη κλινική δοκιμή στην Ευρώπη με ανθρώπινα βλαστοκύτταρα ελπίζοντας στην δημιουργία θεραπείας για την σοβαρή και ανίατη, μέχρι τώρα, νόσο Stargardt.

Πρόκειται για μια σοβαρή οφθαλμοπάθεια, που προκαλεί τύφλωση. Η νόσος Stargardt προσβάλλει 80.000 ως 100.000 ανθρώπους στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, γεγονός που την καθιστά μια από τις πλέον διαδεδομένες ασθένειες ανάμεσα στους νέους. Είναι κληρονομική, εμφανίζεται μετά το έκτο έτος της ηλικίας και μέχρι σήμερα δεν έχει βρεθεί θεραπεία.

Η εταιρία Advanced Cell Technology (ACT) ανακοίνωσε την Πέμπτη πως οι δοκιμές θα πραγματοποιηθούν στο Νοσοκομείο Moorfields Eye του Λονδίνου σε 12 ασθενείς που πάσχουν από τη νόσο Stargardt.

«Είναι η πρώτη φορά που δίνεται άδεια για κλινικές δοκιμές με εμβρυϊκά βλαστοκύτταρα, εκτός Ηνωμένων Πολιτειών», δήλωσε ο Μπομπ Λάνζα, επιστημονικός εκπρόσωπος της εταιρίας.

Η άδεια δόθηκε από την Βρετανική Ρυθμιστική Υπηρεσία Φαρμάκων και Προϊόντων Υγείας και την Επιτροπή του συμβουλίου για την Γενετική Θεραπεία, διευκρινίζει η εταιρία.

Τον Νοέμβριο του 2010 η ACT είχει λάβει την άδεια από τις αρμόδιες αρχές των ΗΠΑ για τις πρώτες δοκιμές με εμβρυϊκά βλαστοκύτταρα για την θεραπεία της εκφυλιστικής αυτής νόσου. Τα πειράματα που έγιναν σε ποντίκια στα εργαστήρια της ACT δείχνουν βελτίωση της όρασης στο 100% των περιπτώσεων, χωρίς παρενέργειες.

Αν η θεραπεία έχει αποτελέσματα στους ανθρώπους, τα εργαστήρια της ACT ελπίζει να διευρύνει τις δραστηριότητές της και σε άλλες οφθαλμολογικές παθήσεις, από τις οποίες πάσχουν περίπου 30 εκατομμύρια άνθρωποι στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ.
Πάντως μέχρι σήμερα μόνο δύο Αμερικανοί έχουν συμμετάσχει στις κλινικές δοκιμές.

«Είμαστε πολύ ικανοποιημένοι από τα αποτελέσματα και προγραμματίζουμε δύο νέες δοκιμές για άλλους δύο ασθενείς», τόνισε ο κ.Λάνζα.

Οι έρευνες για θεραπείες που βασίζονται σε βλαστοκύτταρα είναι για πολλούς επιστήμονες η μεγαλύτερη ελπίδα εναντίον ασθενειών όπως ο διαβήτης, η νόσος Πάρκινσον και η νόσο Αλτσχάιμερ, αλλά και η παράλυση εξαιτίας τραυματισμού της σπονδυλικής στήλης.

Η χρηματοδότηση των ερευνών αυτών, που είχαν απαγορευτεί για ηθικούς και θρησκευτικούς λόγους από τον πρώην Πρόεδρο των ΗΠΑ, Τζορτζ Μπους, επαναλαμβάνεται από τον Μάρτιο του 2009 μετά την απόφαση του νυν Προέδρου Μπάρακ Ομπάμα.

Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2011

ΝΕΑ ΜΕΘΟΔΟΣ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΑΛΛΟΓΕΝΩΝ ΑΙΜΟΠΟΙΗΤΙΚΩΝ ΜΟΣΧΕΥΜΑΤΩΝ Η ΟΠΟΙΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΠΟΥ ΠΑΣΧΟΥΝ ΑΠΟ ΑΙΜΟΠΟΙΗΤΙΚΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΡΡΙΨΗ

Στις κακοήθεις παθήσεις του αίματος εκεί που όλες οι άλλες θεραπείες  αποτυγχάνουν, χρησιμοποιούνται μέθοδοι καταστροφής  του αιμοποιητικού συστήματος  του ασθενή, το οποίο στη συνέχεια αναγεννάτε   χρησιμοποιώντας  αιμοποιητικά βλαστικά κύτταρα από υγιή συμβατό δότη.
Αλλά αν ο ασθενής και ο δωρητής δεν είναι πλήρως ιστοσυμβατοί, τα μεταμοσχευμένα κύτταρα μπορεί να αποτελέσουν  απειλή για αυτόν και αντί να του σώσουν τη ζωή, να επιτεθούν στα όργανά του και να τον οδηγήσουν ακόμα και στο θάνατο.  Αυτό οφείλεται στο ότι τα λεμφοκύτταρα που μέσω του μοσχεύματος μεταφέρονται στο σώμα του ασθενή γίνονται επιθετικά προς τα όργανα του ασθενή με αποτέλεσμα την ανεπάρκεια έως και απόρριψή τους. Η επιπλοκή αυτή ανάλογα με τη βαρύτητα, μπορεί να οδηγήσει τον ασθενή ακόμα και στο θάνατο τις πρώτες μέρες μετά τη μεταμόσχευση. Τώρα, ερευνητές του πανεπιστημίου Thomas  Jefferson έχουν αναπτύξει έναν τρόπο να κάνουν μεταμοσχεύσεις βλαστικών κύτταρων, ακόμη και όταν ο ασθενής  και ο δότης είναι μερικώς ιστοσυμβατοί. Η εξέλιξη αυτή, που αποτελεί έναν από τους στόχους της έρευνας σε όλο τον κόσμο, έχει σημαντικό αντίκτυπο στην σύγχρονη ιατρική.  
Λιγότεροι από τους μισούς λευκούς και μόνο το 10% από άτομα μειονοτικών ομάδων μπορούν να βρουν απόλυτα ιστοσυμβατά βλαστοκύτταρα. Τα κύτταρα αυτά συνήθως προέρχονται από τους αδελφούς των ασθενών ή από δημόσιες τράπεζες. Αν δεν υπάρχει ιστοσυμβατός αδελφός οι πιθανότητες να βρεθούν από την παγκόσμια δεξαμενή απόλυτα ιστοσυμβατά βλαστοκύτταρα μειώνονται δραματικά, ενώ και ο χρόνος που απαιτείται για την εύρεση ιστοσυμβατού μοσχεύματος μπορεί να οδηγήσει σε επιδείνωση  και να θέσει σε κίνδυνο την ζωή του ασθενή.
 Η δυνατότητα μεταμόσχευσης βλαστοκυττάρων που είναι μερικώς ιστοσυμβατά,  θα τριπλασιάσει την πιθανότητα ανεύρεσης μοσχεύματος από όπου και αν προέρχεται, δίνοντας νέα ελπίδα για ασθενείς με λευχαιμία, λέμφωμα, δρεπανοκυτταρική αναιμία και άλλες αιματολογικές ασθένειες.
Η καινοτομία της μελέτης αυτής είναι ότι διαχωρίζει τα κύτταρα του δότη  (μόσχευμα-που χορηγείται στον ασθενή-δέκτη μετά τη χημειοθεραπεία και την ακτινοθεραπεία )σε δυο τμήματα. Το πρώτο τμήμα περιέχει τα βλαστικά κύτταρα τα οποία θα εξελιχτούν σε ώριμα κύτταρα του αίματος και το δεύτερο τμήμα περιέχει τα Τ λεμφοκύτταρα. Αυτά αποτελούν κύτταρα πρώτης γραμμής στην άμυνα ενάντια στα μικρόβια και τους όγκους, των οποίων ο ρόλος είναι να προστατεύουν τους μεταμοσχευμένους ασθενείς από λοιμώξεις και υποτροπή της νόσου. Το πρόβλημα σήμερα είναι ότι τα Τ λεμφοκύτταρα μερικώς συμβατού μοσχεύματος επιτίθενται στους ιστούς και τα όργανα του ασθενή. Οι ερευνητές Grosso και Neal  Flomenberg Διευθυντές της Ογκολογικής μονάδας του  πανεπιστημίου Thomas  Jefferson  γνωρίζοντας την επιθετικότητα των Τ λεμφοκυττάρων δοκίμασαν να δώσουν αρχικά χαμηλή δόση Τ λεμφοκυττάρων και στη συνέχεια χημειοθεραπεία, με σκοπό να ελαττώσουν  τα ενεργά Τ κύτταρα αλλά να παραμείνουν κάποια, αρκετά για να καταπολεμήσουν τις λοιμώξεις και τις υποτροπές των όγκων. Η μέθοδος δοκιμάστηκε σε 27 ασθενείς, 48% των οποίων επιβίωσαν σε αντίθεση με το 20% των ασθενών που συνήθως επιβιώνουν από τις συνηθισμένες μη απόλυτα ιστοσυμβατές μεταμοσχεύσεις.

Βλαστοκύτταρα, το ελιξίριο της ζωής

Μέχρι τώρα, οι περισσότεροι άνθρωποι είναι πιθανόν να γνωρίζουν την θεραπευτική αξία των βλαστικών κυττάρων, δεδομένου ότι μπορούν να γίνουν κάθε άλλο είδος κυττάρων στο ανθρώπινο σώμα.

Ένα από τα κύρια καθήκοντά τους, στην πραγματικότητα, είναι η αντικατάσταση αυτών των άλλων κυττάρων, δεδομένου ότι τα άλλα έχουν αρχίσει να φθάσει στο τέλος της ζωής τους. Μόλις οι άνθρωποι φθάσουν σε προχωρημένη ηλικία, ωστόσο, ακόμη και τα βλαστικά κύτταρα τα ίδια αρχίζουν τρόπο τινά να «σκουριάζουν» και να χάνουν την λειτουργικότητά τους, έτσι όταν ακόμα και αυτά που προορίζονται για να αντικαθιστούν τα φθαρμένα αρχίσουν να δυσλειτουργούν, τότε είναι που εμφανίζονται και τα διάφορα προβλήματα γήρατος.
Μια ομάδα ερευνητών από το Ινστιτούτο Buck για την Έρευνα περί Γηράνσεως σε συνεργασία με το Georgia Institute of Technology, είναι πολύ πιθανό να είναι στο σωστό δρόμο για την επίλυση του προβλήματος, έχοντας καταφέρει να αντιστρέψουν τη διαδικασία γήρανσης στα ανθρώπινα βλαστικά κύτταρα των ενηλίκων.

Όταν τα φυσιολογικά κύτταρα γεράσουν, τα άκρα των χρωμοσωμάτων τους μειώνονται και δίχως άδικο θεωρήθηκε ότι πολλά από τα ηλικιακά προβλήματα οφείλονται στη μείωση των άκρων αυτών. Από την άλλη τα ενήλικα βλαστικά κύτταρα διατηρούσαν πλήρη τα άκρα τους, οπότε οι επιστήμονες αναγκαστικά έπρεπε να προσδιορίσουν με έναν πιο ευδιάκριτο τρόπο τον τρόπο που αυτά γερνούσαν.

Για να γίνει αυτό, συνέκριναν το DNA πρόσφατα απομονωμένων ενηλίκων βλαστικών κυττάρων από νέους δότες, με αυτή των αρχέγονων κυττάρων από τους ίδιους δωρητές, τα οποία ωστόσο είχαν υποβληθεί σε μια ταχεία διαδικασία γήρανσης στο εργαστήριο.

Αποδείχτηκε ότι οι περισσότερες από τις βλάβες του DNA στα μεγαλύτερα κύτταρα οφείλεται στη δραστηριότητα συγκεκριμένων τμημάτων του γονιδιώματος των κυττάρων. Ενώ τα νέα κύτταρα είναι σε θέση να περιορίσουν αυτή τη δραστηριότητα και την αντιμετώπιση των ζημιών που προκαλεί, τα μεγαλύτερα κύτταρα δεν είναι.

Με την καταστολή της «συσσώρευσης των τοξικών μεταγραφές» από τις δραστηριότητες αυτές, όμως, οι ερευνητές ήταν σε θέση να αντιστρέψουν τη διαδικασία γήρανσης στα μεγαλύτερα βλαστικά κύτταρα, βασικά ήταν σε θέση ακόμα και να αντιστρέψουν την διαδικασία σε προηγούμενο στάδιο ανάπτυξης.

Η επιστημονική ομάδα εξετάζει τώρα  πώς κατάλληλα ανανεωμένα βλαστικά κύτταρα μπορεί να συμβάλλουν στην θεραπεία εκφυλιστικών παθήσεων όπως η αρθρίτιδα, η οστεοπόρωση και το μεταβολικό σύνδρομο.


Πηγή: http://www.proho.gr/technews/blastokuttara-elixirio-tis-zois