Follow on Bloglovin

Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2011

Η ΓΟΝΙΔΙΑΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΛΕΥΧΑΙΜΙΑΣ ΜΕ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΚΥΤΤΑΡΩΝ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΗ

Μια μικρή ομάδα ασθενών με προχωρημένη λευχαιμία που δεν ανταποκρίνεται στις συμβατικές θεραπείες, φαίνεται να έχει ωφεληθεί από μια ριζοσπαστική νέα μορφή  ανοσοθεραπείας. Για τη θεραπεία της χρόνιας λεμφοκυτταρικής λευχαιμίας (ΧΛΛ) που δεν ανταποκρίνεται σε άλλες θεραπείες, οι επιστήμονες εισάγουν μια γενετικά τροποποιημένη έκδοση των Τ  λεμφοκυττάρων των ίδιων των ασθενών (κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος).  Τα κύτταρα στοχεύουν ειδικά τα λευχαιμικά κύτταρα. Σχεδόν ένα χρόνο αργότερα, οι ασθενείς  βρίσκονται σε πλήρη ή μερική ύφεση. Αυτή είναι η πρώτη φορά που οι επιστήμονες έχουν χρησιμοποιήσει με επιτυχία γονιδιακή θεραπεία για να αντιμετωπίσουν  καρκινικά κύτταρα, και τα αποτελέσματα αυτής της μεθόδου θα μπορούσαν να εφαρμοστούν και σε άλλες μορφές καρκίνου, συμπεριλαμβανομένων του όγκου ωοθηκών και του πνεύμονα.
«Αυτή η προσέγγιση της θεραπείας με Τ-λεμφοκύτταρα του ίδιου του ασθενούς είναι διαφορετική και καλύτερη [από τις προηγούμενες απόπειρες ανοσοθεραπείας] επειδή τα κύτταρα έχουν μεγάλη διάρκεια ζωής από τη στιγμή που εισάγονται στο σώμα  και είναι για περισσότερο χρόνο ενεργά», δήλωσε ο William Chambers, διευθυντής του κλινικού  προγράμματος  έρευνας για τον καρκίνο και ανοσολογίας της American Cancer Society. «Και φαίνεται ότι ένας μικρός αριθμός αυτών των κυττάρων έχει πραγματικά μεγάλο αντίκτυπο», σημείωσε. «Αυτό πρόκειται να αποδειχθεί χρήσιμο και σημαντικό.».  Η πρόκληση τώρα είναι να βρεθεί  ο σωστός στόχος και για άλλες μορφές καρκίνου. Οι ερευνητές, οι οποίοι παρουσίασαν τα ευρήματά τους στο New England Journal of Medicine και Science Translational Medicine, αφαιρούν τα T λεμφοκύτταρα των ασθενών  και στη συνέχεια προσθέτουν έναν  υποδοχέα που στοχεύει ειδικά το CD19, μία πρωτεΐνη που υπάρχει σε αυτούς τους τύπους καρκινικών κυττάρων. Αυτά τα επεξεργασμένα Τ κύτταρα του ίδιου του ασθενούς, τα οποία επανεισάγονται μετά από την χημειοθεραπεία, είναι επίσης προγραμματισμένα να παράγουν ακόμα περισσότερα καταστρεπτικά κύτταρα. «Αυτή η τροποποίηση καθιστά κάθε γενετικώς τροποποιημένο Τ κύτταρο ικανό να αναζητά και να καταστρέφει όγκους», εξήγησε ο Bruce Levine, αναπληρωτής καθηγητής Παθολογικής Ανατομικής και Εργαστηριακής Ιατρικής στο
Abramson Cancer Center του Πανεπιστήμιου της  Πενσυλβανία στη Φιλαδέλφεια. Στην περίπτωση ενός 64χρονου ασθενή, τα Τ-κύτταρα άρχισαν να σκοτώνουν τα καρκινικά κύτταρα εντός δύο εβδομάδων από την πρώτη θεραπεία. Τέσσερις εβδομάδες μετά, δεν παρουσίασε καμία ένδειξη λευχαιμίας. Όλοι οι υπόλοιποι ασθενείς είναι τώρα 10, 11 και 12 μήνες χωρίς περαιτέρω θεραπεία. Υπολογίζεται ότι κάθε ένα Τ λεμφοκύτταρο είναι ικανό να καταστρέψει περίπου 1000 καρκινικά κύτταρα. Τα αποτελέσματα ήταν αρκετά εντυπωσιακά αν λάβουμε υπόψη  ότι κάθε ένας από αυτούς τους ασθενείς είχαν μέχρι πρότινος  δεχτεί την καλύτερη δυνατή φροντίδα και αντιμετώπιση που προσφέρει η συμβατική ιατρική.  Είναι επίσης εξαιρετικά σημαντική η συνολική ανταπόκριση των ασθενών  αλλά και το χρονικό πλαίσιο στο οποίο αυτή επιτεύχθηκε. Επίσης βρέθηκε ότι τα Τ-κύτταρα ήταν ενεργά για τουλάχιστον έξι μήνες. Αυτό είναι σημαντικό γιατί  καρκίνοι τέτοιου τύπου μπορεί να κάνουν μεταστάσεις και να μην ανιχνεύονται με τις συνήθεις απεικονιστικές εξετάσεις.  Μόνο σε έναν ασθενή παρουσιάστηκε πρόβλημα καθώς από την θεραπεία επηρεάστηκαν και τα υγιή κύτταρα του ανοσοποιητικού του συστήματος.
       Η χρόνια λεμφοκυτταρική λευχαιμία συνήθως εμφανίζεται στη μέση ηλικία σε περίπου 15000 άνδρες και γυναίκες στις ΗΠΑ. Περισσότεροι από 4.000 από αυτούς πεθαίνουν κάθε χρόνο. Οι τρέχουσες θεραπείες περιλαμβάνουν χημειοθεραπεία, μεταμοσχεύσεις μυελού των οστών και χορήγηση βιολογικών παραγόντων.
Προς το παρόν, η νέα θεραπεία βρίσκεται σε στάδιο κλινικών δοκιμών  για την λευχαιμία και το λέμφωμα. Επόμενο βήμα των ερευνητών  είναι να δοκιμάσουν την προσέγγιση σε ασθενείς που έχουν άλλους CD19-θετικούς όγκους, όπως τα μη-Hodgkin λεμφώματα  και την οξεία λεμφοκυτταρική λευχαιμία, καθώς και σε παιδιά που δεν ανταποκρίνονται στις συμβατικές θεραπείες για παιδικές λευχαιμίες.

Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2011

Νέα σελίδα με βλαστοκύτταρα

ΛΟΝΔΙΝΟ. Ενθαρρυντικά είναι τα πρώτα αποτελέσματα βρετανικής κλινικής μελέτης με εμβρυϊκά βλαστοκύτταρα. Αυτή τη φορά στόχος των επιστημόνων είναι η αποκατάσταση των βλαβών που προκαλούν τα εγκεφαλικά επεισόδια και η βελτίωση της ποιότητας ζωής του αρρώστου.
Η πρώτη κλινική δοκιμασία της πρωτοποριακής θεραπείας στέφθηκε με επιτυχία και οι ερευνητές μπορούν να προχωρήσουν στην επόμενη φάση. Μπορεί βέβαια ο δρόμος να είναι μακρύς αλλά, όπως λένε οι ειδικοί, έγινε τουλάχιστον το πρώτο βήμα που ίσως να οδηγήσει σε μια καινούργια σελίδα της ιατρικής.
Ειδικότερα, η βρετανική εταιρεία βιοτεχνολογίας ReNeuron Group PLC, που πραγματοποίησε τη μελέτη, ανακοίνωσε χθες ότι η Ανεξάρτητη Επιτροπή Ελέγχου Ασφάλειας Δεδομένων, μετά την ανάλυση και επαλήθευση όλων των στοιχείων που αφορούν τη θεραπεία με την κωδική ονομασία ReN001, πρότεινε τη συνέχισή της με αυξημένη δόση βλαστοκυττάρων.
«Τα δεδομένα που συνελέγησαν από τους εργαστηριακούς ελέγχους, τις νευρολογικές εξετάσεις και τις διάφορες νευρολειτουργικές δοκιμασίες έδειξαν ότι η θεραπεία ReN001 είναι ασφαλής και καλά ανεκτή από τον οργανισμό των ασθενών, στην αρχική δοσολογία», αναφέρει χαρακτηριστικά η ανακοίνωση της εταιρείας.
Πρόκειται για την πρώτη φορά που εφαρμόστηκε η συγκεκριμένη μέθοδος. Στην πρώτη φάση της κλινικής δοκιμής συμμετείχαν τρεις ασθενείς οι οποίοι υποβλήθηκαν σε έγχυση βλαστοκυττάρων νευρώνων, απευθείας στον εγκέφαλο. Με αυτόν τον τρόπο οι ειδικοί ελπίζουν ότι θα μπορέσουν να αποκαταστήσουν τις βλάβες που προκαλούν τα εγκεφαλικά επεισόδια και να αποκατασταθούν η κινητικότητα και διαύγεια του παθόντος.
Τα βλαστοκύτταρα που χρησιμοποιηθήκαν για τη συγκεκριμένη έρευνα συνελέγησαν από ανθρώπινα έμβρυα, που είχαν χρησιμοποιηθεί και σε άλλη μελέτη για την αποκατάσταση τραυμάτων της σπονδυλικής στήλης.
Ο καθηγητής Κιθ Μούιρ του Ινστιτούτου Νευρολογίας και Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου της Γλασκώβης, που επιβλέπει τη μελέτη, δεν μπορούσε να κρύψει τον ενθουσιασμό του αφού πλέον μπορεί να δοκιμάσει τα αποτελέσματα της θεραπείας με μεγαλύτερη δόση βλαστοκυττάρων.
Στην επόμενη φάση -η οποία δεν πρόκειται να αρχίσει προ της παρόδου 18 μηνών- θα συμμετάσχουν εννέα ασθενείς.
Ομως, όπως λέει ο Μάικλ Χαντ, ιατρικός διευθυντής της εταιρείας, «ακόμα κι αν όλα πάνε καλά, θα περάσουν αρκετά χρόνια, το λιγότερο μία πενταετία, προτού να είναι εφικτή η ευρεία εφαρμογή της θεραπείας. Η αρχή, όμως, έχει γίνει».
Αξίζει να σημειωθεί ότι τα εμβρυϊκά βλαστοκύτταρα είναι ένας από τους πιο ελπιδοφόρους τομείς της ιατρικής, που, ωστόσο, δεν έχει ακόμα επαληθεύσει τις υποσχέσεις για εξεύρεση θεραπειών που θα βάλουν τέλος σε ασθένειες όπως το Πάρκινσον, το Αλτσχάιμερ αλλά και στις τετραπληγίες που προκαλούνται από τραυματισμούς στον νωτιαίο μυελό. Παρά τις ελπίδες που γεννούν, έχουν προκαλέσει και έντονες αντιδράσεις επειδή η συλλογή τους επιβάλλει την καταστροφή εμβρύων. Σήμερα οι ειδικοί ερευνούν τις δυνατότητες των λεγομένων ενήλικων βλαστοκυττάρων.

Πηγή:  Καθημερινή, http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_2_02/09/2011_454609

«Πράσινο φως» για επαναστατική θεραπεία με εμβρυικά βλαστοκύτταρα

Βρετανοί χειρουργοί από το Οφθαλμολογικό Νοσοκομείο Μούρφιλντς του Λονδίνου πήραν από τις αρμόδιες ευρωπαϊκές και βρετανικές ρυθμιστικές αρχές το «πράσινο φως» για να πραγματοποιήσουν την πρώτη κλινική δοκιμή με χρήση εμβρυικών βλαστοκυττάρων στην Ευρώπη.
Θα διοχετεύσουν υγιή κύτταρα της χρωστικής επιθηλίου του αμφιβληστροειδούς (RPE) στα μάτια 12 ατόμων, τα οποία πάσχουν από δυστροφία του Στάργκαρντ, μια ανίατη ασθένεια που «χτυπά» ένα στα 10.000 άτομα και προκαλεί προοδευτική απώλεια της όρασης μέσω της λέπτυνσης των RPE, το κέντρο του αμφιβληστροειδούς χιτώνα. Καθώς εκδηλώνεται σε νεαρή ηλικία - συνήθως μεταξύ 10 και 20 ετών- αποτελεί μια από τις βασικές αιτίες τύφλωσης στους νέους.
Στόχος των δοκιμών, που αναμένεται να αρχίσουν το Δεκέμβριο σε συνεργασία με αμερικανική εταιρεία, η οποία δραστηριοποιείται στον κλάδο των βλαστικών κυττάρων, είναι να διαπιστωθεί η ασφάλεια της θεραπείας και η ανεκτικότητα των ασθενών σε αυτή. Οι χειρουργοί ευελπιστούν σε επιβράδυνση, ανάσχεση ή ακόμη και αντιστροφή των επιπτώσεων της ασθένειας.
Καθώς όμως τα κύτταρα του αμφιβληστροειδούς που θα χρησιμοποιηθούν, προέρχονται από εμβρυϊκά βλαστικά κύτταρα, οι επικείμενες δοκιμές - που θα πραγματοποιηθούν παράλληλα με παρόμοια μελέτη, η οποία άρχισε τον Ιούλιο στο Λος Αντζελες- χαρακτηρίζονται αμφιλεγόμενες. Μέχρι στιγμής, στην αμερικανική δοκιμή έχει θεραπευτεί μόνο ένα άτομο, ενώ το πόρισμα για την αποτελεσματικότητα της μεθόδου αναμένεται μέσα στο 2012.
«Υπάρχουν πολλές πιθανότητες άνθρωποι, η οποίοι πάσχουν από ασθένειες του αμφιβληστροειδούς χιτώνα που οδηγούν σε τύφλωση, να επωφεληθούν μελλοντικά από τη μεταμόσχευση κυττάρων του αμφιβληστροειδούς», εκτιμά ο χειρουργός στο Μούρφιλντς, Τζέιμς Μπέινμπριτζ. «Η δυνατότητα δημιουργίας τέτοιων κυττάρων από βλαστοκύτταρα στο εργαστήριο, αποτελεί σημαντικό βήμα που μας δίνει την ευκαιρία να μεταφράσουμε αυτήν την τεχνολογία σε νέες θεραπείες».
Στους ασθενείς που θα λάβουν μέρος στη βρετανική μελέτη, οι γιατροί θα διοχετεύσουν πίσω από τον αμφιβληστροειδή χιτώνα 50.000-200.000 κύτταρα μέσω μιας πολύ λεπτής βελόνας. Η διαδικασία, στην οποία θα υποβληθούν άτομα που βρίσκονται σε προχωρημένο στάδιο της ασθένειας, δεν διαρκεί περισσότερο από μία ώρα.

Πηγή: http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=2061073

Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου 2011

ΤΑ ΒΛΑΣΤΟΚΥΤΤΑΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΔΟΝΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΧΤΟΥΝ ΧΡΗΣΙΜΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΠΡΟΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΥΕΛΟ ΤΩΝ ΟΣΤΩΝ

Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Κocaeli της Τουρκίας   (Karaoz E, Demicran PC, et al 2011) ανακοίνωσαν ότι τα βλαστοκύτταρα που απομονώνονται από τον πολφό του δοντιού είναι αποτελεσματικότερα από αντίστοιχα βλαστοκύτταρα  του μυελού των οστών, σε ότι αφορά την ικανότητά τους να μετατρέπονται σε νευρικά και επιθηλιακά κύτταρα. Η ικανότητά τους να μετατρέπονται σε κύτταρα νευρικά εξηγείται από το γεγονός ότι ένα  μέρος του δοντιού στα πολύ αρχικά στάδια διαπλάσσεται   χρησιμοποιώντας βλαστοκύτταρα του αρχέγονου   νευρικού  συστήματος και άρα ένα μέρος από αυτά τα πολύ αρχέγονα κύτταρα παραμένει στο δόντι μετά την οριστική του διάπλαση, στα πλαίσια της πρόβλεψης της φύσης για εφεδρεία κυττάρων προς αποκατάσταση μελλοντικών βλαβών.
Τα νεογιλά δόντια και  οι φρονιμίτες περιέχουν στο εσωτερικό τους, στον λεγόμενο πολφό, αρχέγονα κύτταρα (βλαστοκύτταρα) τα οποία ονομάζονται μεσεγχυματικά.  Τα κύτταρα αυτά χαρακτηρίζονται από έντονο κυτταρικό πολλαπλασιασμό και δυνατότητα μετατροπής σε άλλα είδη κυττάρων, ιδιότητες οι οποίες εκφράζονται εντονότερα σε σχέση  με τα βλαστοκύτταρα του μυελού των οστών.   Τα βλαστοκύτταρα του μυελού των οστών εδώ και πολλά χρόνια χρησιμοποιούνται με ασφάλεια για τη θεραπεία κακοήθων και άλλων  ασθενειών.   Τα βλαστοκύτταρα του δοντιού μέχρι σήμερα έχουν μετατραπεί σε κύτταρα των οστών, των χόνδρων και του λιπώδους ιστού και εκφράζουν δείκτες νευρικών και ενδοθηλιακών κυττάρων. Οι τελευταίες δύο ιδιότητες χαρακτηρίζονται εξαιρετικά σημαντικές δεδομένου ότι δίνουν τη δυνατότητα  στα κύτταρα αυτά να μετατραπούν σε κύτταρα του νευρικού συστήματος και των αγγείων. Η ικανότητα αυτή είναι ισχυρότερη σε σχέση με τα βλαστοκύτταρα του μυελού των οστών.
Έτσι φαίνεται ότι τα κύτταρα αυτά θα μπορούν πέρα από τις μέχρι σήμερα χρήσεις τους στην οδοντιατρική και στην αποκατάσταση του προσώπου και της κεφαλής,  να χρησιμοποιηθούν και στη διόρθωση    εκφυλιστικών  ασθενειών  του νευρικού συστήματος και των αγγείων. Για παράδειγμα τα εγκεφαλικά επεισόδια και το έμφραγμα του μυοκαρδίου. Ήδη το πανεπιστήμιο της Αδελαΐδα στην Αυστραλία  ανακοίνωσε πριν λίγο καιρό ότι οι φρονιμίτες μπορεί να αποδειχτούν χρήσιμοι σε ηλικιωμένους ασθενείς για τη θεραπεία των εγκεφαλικών επεισοδίων.
Πηγή: Human dental pulp stem cells demonstrate better neural and epithelial stem cell properties than bone marrow-derived mesenchymal stem cellsHistochem Cell Biol. 2011 Aug 31. [Epub ahead of print]

Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου 2011

Τα βλαστοκύτταρα θα σώσουν απειλούμενα είδη;

Θα μπορούσαν τα βλαστοκύτταρα - που με την πάροδο των ετών μετατρέπονται σε όλο και σημαντικότερο «όπλο» ενάντια σε διάφορες ασθένειες- να χρησιμοποιηθούν και για τη διάσωση ζώων; Επιστήμονες του Ερευνητικού Κέντρου Scripps, στην Καλιφόρνια, δημιούργησαν βλαστικά κύτταρα από δύο απειλούμενα είδη που, όπως λένε, θα μπορούσαν - με λίγη βοήθεια από συναδέλφους- να διασφαλίσουν την επιβίωσή τους.
Όπως εξηγούν στην έκθεσή τους, στην επιθεώρηση Nature Methods, τα βλαστοκύτταρα αυτά –από ένα είδος ρινόκερου που βρίσκεται στο χείλος της εξαφάνισης και έναν πίθηκο της δυτικής Αφρικής- μπορούν να μετατραπούν σε διαφορετικά είδη κυττάρων. Η μετατροπή τους σε αυγά και σπέρμα ίσως βοηθήσει τους επιστήμονες να δημιουργήσουν μικρά «του σωλήνα». Επιπλέον, με τον τρόπο αυτό, δημιουργώντας δηλαδή κυτταρικές γραμμές από ζώα που φιλοξενούνται σε ζωολογικούς κήπους, πιστεύουν πως είναι σε θέση να θεραπεύσουν παθήσεις όπως ο διαβήτης στα ζώα.
Ήδη έχουν δημιουργήσει έναν «παγωμένο ζωολογικό κήπο», όπως οι ίδιοι τον χαρακτηρίζουν, ο οποίος περιλαμβάνει διαφορετικούς τύπους κυττάρων από όλα τα είδη ζώων. Επόμενο βήμα είναι η δημιουργία μιας αντίστοιχης αποθήκης βλαστικών κυττάρων. «Προς το παρόν υπάρχουν μόνο δύο ζώα εκεί μέσα», λέει η Ίνμπαρ Φρίντριχ Μπεν-Νουν, η οποία συμμετέχει στις έρευνες. «Έχουμε όμως την αρχή ενός νέου ζωολογικού κήπου: του ζωολογικού κήπου βλαστοκυττάρων».
Προσβλέποντας σε ένα «γάμο» της σύγχρονης βιολογίας με την επιστήμη της διατήρησης της βιοποικιλότητας, οι επιστήμονες του Scripps λένε ότι παρέχουν τα βλαστοκύτταρα αυτά «ως πόρο προκειμένου άλλοι [ερευνητές] να κάνουν κάποια από τα επόμενα βήματα», όπως διευκρινίζει η Τζιν Λόρινγκ. Παραδέχονται άλλωστε ότι η τεχνική που χρησιμοποιούν –μετατρέποντας κάθε φορά λίγα κύτταρα σε βλαστικά- δεν είναι ακόμη πολύ αποτελεσματική.
Ανάπτυξη θεραπειών - άμεσα
Οι επιστήμονες επέλεξαν τα δύο συγκεκριμένα ζώα γιατί, όπως λένε, μπορούν να επωφεληθούν από τώρα των βλαστοκυττάρων. Για παράδειγμα, αυτό το είδος αφρικανικού πιθήκου, το οποίο συγγενεύει με τον κυνοκέφαλο, εμφανίζει διαβήτη όταν ζει σε συνθήκες αιχμαλωσίας. Οι θεραπείες με χρήση βλαστοκυττάρων που αναπτύσσονται για τους ανθρώπους, θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν με επιτυχία και σε αυτούς τους πιθήκους.
Ο λευκός ρινόκερος του Βορρά, από την άλλη, επελέγη γιατί είναι ένα από τα πλέον απειλούμενα είδη: υπάρχουν μόνο επτά εκπρόσωποί του και όλοι τους ζουν αιχμάλωτοι. Δεν έχουν αναπαραχθεί εδώ και πολλά χρόνια και, καθώς ο πληθυσμός τους είναι τόσο μικρός, η ανύπαρκτη γενετική τους ποικιλία θα τους οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στον αφανισμό. Η τεχνολογία βλαστικών κυττάρων θα μπορούσε να είναι η τελευταία τους ελπίδα.

Πηγή:
NAFTEMPORIKI.GR
 Δευτέρα, 5 Σεπτεμβρίου 2011 12:17

Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2011

Could stem cells rescue an endangered species?

Fatu, a female northern white rhinoceros who lives in a Kenyan conservation park, is one of just seven of her kind left in the world. But millions of her stem cells, stored in a freezer in California, might one day help boost her population's ranks.
The northern white rhino (Ceratotherium simum cottoni) and another animal facing extinction, the drill monkey (Mandrillus leucophaeus), have become the first endangered animals to have their cells transformed into stem cells like those found in early embryos. These cells can be stored and multiplied in culture, and are theoretically capable of making any tissue in the body — including sperm cells that could be used in assisted captive breeding programmes. The work is published online today in Nature Methods.

Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου 2011

Ειδική θεραπεία της περιφερικής αρτηριακής νόσου εισέρχεται στο τελικό στάδιο κλινικής δοκιμής.

Ο Αμερικανικός Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων  (FDA) επέτρεψε  την  έναρξη του τρίτου σταδίου της κλινικής δοκιμής του ixmyelocel-T, μιας πολυκυτταρικής θεραπείας για τους ασθενείς με οξεία ισχαιμία άκρων, συγκεκριμένα  των ποδιών.  Η οξεία ισχαιμία των  άκρων  είναι μια σοβαρή μορφή της καρδιαγγειακής νόσου στα πόδια, γνωστή ως περιφερική αρτηριακή νόσος, στην οποία τα αιμοφόρα αγγεία φράζουν σε τέτοιο βαθμό που η μοναδική θεραπεία είναι ο ακρωτηριασμός. Τα βλαστοκύτταρα  λαμβάνονται από τον μυελό των οστών του ίδιου του ασθενούς και μετά από κατάλληλη επεξεργασία  επαναχορηγούνται στον ασθενή, όπου ενισχύουν την ανάπτυξη νέων αιμοφόρων αγγείων ώστε να βελτιωθεί η κυκλοφορία του ποδιού και να αποφευχθεί ο ακρωτηριασμός.   Ο FDA ενθάρρυνε την συνέχιση αυτής της διαδικασίας  καθώς δεν υπάρχουν αποτελεσματικές και μη τραυματικές νέες θεραπείες για αυτήν την πάθηση.  Η μελέτη θα γίνει με την χρήση ειδικού πρωτοκόλλου αξιολόγησης και αυτό δείχνει ότι η πολλά υποσχόμενη μελέτη είναι καλά σχεδιασμένη. Παλαιότερες μελέτες σε άλλες χώρες με βλαστοκύτταρα μεσεγχυματικού τύπου έδειξαν σημαντική βελτίωση της κυκλοφορίας και διάσωση των άκρων.  Ένα από τα βασικά στοιχεία που οδήγησαν στη έγκριση της μελέτης  αυτής είναι το γεγονός ότι η δοκιμή χρησιμοποιεί τα βλαστικά κύτταρα του ιδίου ασθενή και αυτό εξαλείφει τα ηθικά και τεχνικά προβλήματα που εμποδίζουν την διεξαγωγή άλλων δοκιμών. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό ότι τα οφέλη αυτής της κλινικής δοκιμής είναι πολλά, ενώ οι κίνδυνοι σχεδόν μηδενικοί. Η κλινική μελέτη θα διαρκέσει περίπου δυόμιση έτη. Τους πρώτους 18 μήνες θα γίνει η αναζήτηση και θεραπεία ασθενών και τους επόμενους 12 μήνες  θα παρακολουθείται η πορεία της  υγείας  τους.