Follow on Bloglovin

Σάββατο 21 Απριλίου 2012

Autologous bone marrow-derived mononuclear cell transplants can reduce diabetic amputations

Autologous (self-donated) mononuclear cells derived from bone marrow (BMMNCs) have been found to significantly induce vascular growth when transplanted into patients with diabetes who are suffering from critical limb ischemia caused by peripheral artery disease (PAD), a complication of diabetes. The team of researchers in Seville, Spain who carried out the study published their results in a recent issue of Cell Transplantation (20:10), now freely available on-line.

Critical limb ischemia in diabetic patients is associated with high rates of morbidity and mortality; however, neovascularization induced by stem cell therapy could be a useful approach for these patients," said study corresponding author Dr. Bernat Soria of the Andaluz Center for Biologic and Molecular Regenerative Medicine in Seville, Spain. "In this study we evaluated the safety and efficacy of inter-arterial administration of autologous bone marrow-derived mononuclear cells with 20 diabetic patents with severe below-the-knee arterial ischemia."
The researchers noted that surgical or endovascular revascularization options for patients such as those in the study are limited because of poor arterial outflow. Although optimum dose, source and route of administration were outstanding questions, proper BMMNC dose for best results was an issue that the researchers hoped to clarify. They subsequently used a dose ten times smaller than other researchers had used previously in similar studies.
According to the authors, the rationale for their study was that intra-arterial infusions of autologous BMMNCs contain endothelial progenitors that are locally profuse at severely diseased vascular beds in the lower limb. Their hope was that the BMMNCs could promote early and effective development of new vascularization.
Patients were evaluated at three months and twelve months post-transplantation.
"As previously reported, the one-year mortality rate for diabetic patients with PAD - most of which are associated with cardiac complications - has been found to be 20 percent," explained Dr. Soria. "Our study documented significant increases in neovasculogenesis for the majority of our study patients and a decrease in the number of amputations. However, overall PAD mortality for our patients was similar to that generally experienced."
The researchers concluded that BMMNC therapy forlower limb ischemia was a "safe procedure that generates a significant increase in the vascular network in ischemic areas" and promotes "remarkable clinical improvement."
"While this study did not demonstrate a significant effect on mortality, it does suggest an improvement in the quality of life based on limb retention as shown by the significant reduction in the number of amputations", said Amit N. Patel, director of cardiovascular regenerative medicine at the University of Utah and section editor forCell Transplantation.
Provided by Cell Transplantation Center of Excellence for Aging and Brain Repair

Source:
 http://medicalxpress.com/news/2012-04-autologous-bone-marrow-derived-mononuclear-cell.html

Πέμπτη 19 Απριλίου 2012

Βλαστοκύτταρα χαρίζουν μαλλιά σε φαλακρά πειραματόζωα

Λονδίνο
Ελπίδα για θεραπεία της φαλάκρας δίνουν Ιάπωνες ερευνητές οι οποίοι επέτυχαν να κάνουν «καραφλά» ποντίκια να εμφανίσουν τρίχες μέσω της εμφύτευσης θυλάκων που είχαν δημιουργηθεί από βλαστικά κύτταρα. Μάλιστα η νέα προσέγγιση υπόσχεται και το τέλος των γκρίζων μαλλιών αφού οι επιστήμονες από την Ιαπωνία βρήκαν τη «συνταγή» ώστε να παράγουν τρίχες με χρώμα και όχι λευκές.

Με ενήλικα βλαστικά κύτταρα


Η ερευνητική ομάδα με επικεφαλής τον καθηγητή Τακάσι Τσούτζι από το Πανεπιστήμιο Επιστημών του Τόκιο χρησιμοποίησε ενήλικα βλαστικά κύτταρα του δέρματος για την παραγωγή των τριχών, όπως αναφέρει σε σχετική δημοσίευση στην επιθεώρηση «Nature Communications».

Συγκεκριμένα οι ερευνητές έλαβαν δύο τύπους βλαστικών κυττάρων του δέρματος ο συνδυασμός των οποίων περιείχε όλες τις οδηγίες για τη δημιουργία των θυλάκων και καλλιέργησε τα κύτταρα στο εργαστήριο έως ότου σχηματίστηκαν ανώριμοι θύλακες.

Στη συνέχεια οι ανώριμοι θύλακες εμφυτεύθηκαν στο δέρμα άτριχων ποντικών. Μέσα σε δύο ως τρεις εβδομάδες τα… γυμνά πειραματόζωα απέκτησαν τρίχες οι οποίες μάλιστα συνέχισαν να αντικαθίστανται από νέες τρίχες όταν τελείωνε ο κύκλος ζωής τους. Η τεχνική εφαρμόστηκε επιτυχώς και για την παραγωγή τριχών στα μουστάκια των ζώων.

Θεραπεία από τα κύτταρα του ασθενούς
Το πείραμα επαναλήφθηκε μάλιστα με χρήση ανθρώπινων βλαστικών κυττάρων τα οποία συνελέγησαν από το δέρμα του κρανίου ενός άνδρα που έχανε τα μαλλιά του. Και πάλι, όπως προέκυψε, τα ζώα απέκτησαν τρίχες.

Με βάση αυτά τα ευρήματα αναμένεται μελλοντικά να λαμβάνονται βλαστικά κύτταρα από το δέρμα του κρανίου ενός άνδρα και αφού μετατραπούν στο εργαστήριο σε θύλακες να επαναμεταμοσχεύονται στο σημείο του κεφαλιού του που εμφανίζει αραίωση.

H ερευνητική ομάδα έδειξε επίσης στο πλαίσιο δεύτερου πειράματος ότι προσθέτοντας στο βλαστοκυτταρικό «μίγμα» έναν επιπλέον συγκεκριμένο τύπο βλαστικών κυττάρων, είναι δυνατή η παραγωγή τριχών με χρώμα και όχι λευκών. Το γεγονός αυτό μαρτυρεί ότι κάποια ημέρα οι άνδρες που θα υποβάλλονται στην πρωτοποριακή θεραπεία για την αντιμετώπιση της φαλάκρας θα μπορούν να αποκτούν όχι μόνο πλούσια μαλλιά αλλά και μαλλιά με το… χρώμα της νιότης τους το οποίο θα διαρκεί για πάντα.

Το τέλος των γκρίζων μαλλιών


Μάλιστα οι Ιάπωνες επιστήμονες εκτιμούν ότι θα είναι δυνατόν μελλοντικά να αναπτυχθούν θεραπείες αποκλειστικώς για άνδρες που θέλουν να απαλλαγούν από τα γκρίζα μαλλιά τους αλλά δεν αντιμετωπίζουν πρόβλημα αραίωσης. Όπως αναφέρουν «αναμένουμε ότι οι τεχνολογίες που αναπτύξαμε θα βοηθήσουν στην αποκατάσταση του χρώματος στα γκρίζα μαλλιά. Πιστεύουμε ότι το φυσικό χρώμα των μαλλιών θα αναπαράγεται με βάση την τεχνική μας».

Σχολιάζοντας τα νέα ευρήματα ο Ντέιβιντ Φέντον, δερματολόγος εξειδικευμένος στην απώλεια μαλλιών από το νοσοκομείο Σεντ Τόμας στο Λονδίνο, ανέφερε ότι αυτά είναι πολύ σημαντικά όχι μόνο για τους άνδρες που θέλουν να αποκτήσουν ξανά πλούσια κόμη αλλά και για άτομα που έχουν υποστεί εγκαύματα στο κρανίο ή ουλές λόγω ατυχημάτων.

Ωστόσο ο ειδικός τόνισε ότι υπάρχουν ακόμη πολλά αναπάντητα ερωτήματα όπως το πόσο φυσικά θα φαίνονται τα μαλλιά που θα αναπτυχθούν με βάση τη νέα τεχνική, εάν η θεραπεία θα έχει μακροπρόθεσμη δράση καθώς και αν είναι ασφαλής. Παράλληλα σύμφωνα με τον δρα Φέντον σημαντικό ζήτημα είναι και το κόστος αφού εκτιμάται ότι η βλαστοκυτταρική προσέγγιση θα κοστίζει αρκετές χιλιάδες ευρώ.

Πηγή: Βήμα Science, http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231191839
 
 
 

Τρίτη 17 Απριλίου 2012

Ανάπλαση κατεστραμμένου κερατοειδή με τη χρήση βλαστοκυττάρων

Ηράκλειο
 
Στο Ινστιτούτο Οπτικής και Όρασης (IVO), της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης και συγκεκριμένα στο Βαρδινογιάννειο Εργαστήριο Μεταμοσχεύσεων και Μικροχειρουργικής Οφθαλμού (ΒΕΜΜΟ), πραγματοποιήθηκε η πρώτη εφαρμογή στελεχιαίων κυττάρων σε άνθρωπο για την ανάπλαση κατεστραμμένου κερατοειδή, ύστερα από μικροβιακή κερατίτιδα.

Tο περιστατικό αυτό δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό έντυπο Graefe's Archive for Clinical and Experimental Ophthalmology (Topical application of autologous adipose-derived mesenchymal stem cells (MSCs) for persistent sterile corneal epithelial defect. 2012; 250 (3):455-7) και αποτελεί την πρώτη σχετική δημοσίευση σε παγκόσμιο επίπεδο.

Συγκεκριμένα, λίπος ελήφθη από τον ίδιο τον ασθενή με τη διαδικασία της λιποαναρρόφησης. Το λίπος επεξεργάστηκε με ειδική κατεργασία που αναπτύχθηκε στο Εργαστήριο Μοριακής Ενδοκρινολογίας του ιδίου τμήματος και από αυτό απομονώθηκαν περί τα τρία εκατομμύρια μεσεγχυματικά στελεχιαία κύτταρα. Τα τελευταία μεταφέρθηκαν την ίδια ημέρα χωρίς να υποβληθούν σε περαιτέρω πολλαπλασιασμό στην αλλοίωση στου πάσχοντος κερατοειδούς.

Αποκατάσταση της βλάβης επήλθε σε χρονικό διάστημα σαράντα περίπου ημερών. Με τον τρόπο αυτό επετεύχθη ανάπλαση του κατεστραμμένου κερατοειδή με υλικό απολύτως βιοσυμβατό (αφού προέρχεται από το λίπος του ίδιου του ασθενή), καταργώντας την ανάγκη για μεταμόσχευση.

Πρόκειται για σημαντικό επίτευγμα, το οποίο ανοίγει το δρόμο για τη χρήση των αυτόλογων προερχομένων από λίπος στελεχιαίων κυττάρων μεσεγχυματικής προέλευσης και σε μία σειρά άλλων παθήσεων του οφθαλμού πλην του κερατοειδή, όπως το γλαύκωμα και οι εκφυλιστικές παθήσεις του αμφιβληστροειδή.....
 
Διαβάστε όλο το άρθρο / Πηγή: in.gr http://health.in.gr/news/scienceprogress/article/?aid=1231187286

Πέμπτη 12 Απριλίου 2012

Will we ever grow replacement hands?

It might seem unbelievable, but researchers can grow organs in the laboratory. There are patients walking around with body parts which have been designed and built by doctors out of a patient's own cells.
There is a pressing need. A shortage of available organs means many die on waiting lists and those that get an organ must spend a lifetime on immunosuppressant drugs to avoid rejection.
The idea is that using a patient's own stem cells to grow new body parts avoids the whole issue of rejection as well as waiting for a donor.
Dr Anthony Atala, director of the Institute for Regenerative Medicine at the Wake Forest Baptist Medical Center in North Carolina, US, has made breakthroughs in building bladders and urethras....
"We've been able to implant the first three in humans. We don't have any examples yet of solid organs in humans because its much more complex," Dr Atala told the BBC......

Building a scaffold for the bladder is one thing, building one for the heart is far more complicated. One of the problems when you move to larger organs is the getting the blood supply to work, connecting arteries, capillaries and veins to keep the organ alive.
It is why some researchers are investigating "decellularisation" - taking an existing donated organ, stripping out the original cells and replacing them with new cells from the patient who will receive the organ.
Prof Martin Birchall, a surgeon at University College London, has been involved in a number of windpipe transplants performed in this way.
The technique starts with a donor windpipe which is then effectively put through a washing machine. Repeated cycles of enzymes and detergents break down and wash away the host cells.
What is left behind is a web of proteins, mostly collagens and elastins, which give the windpipe its structure. It would look and feel like a windpipe, just without cells - a natural scaffold.
The next steps are very similar to those for making the bladder. Stem cells are taken, this time from bone marrow, and grown in a lab before being layered onto the scaffold.
The first patient was fitted with one of these windpipes in Spain in 2008.  Prof Birchall said: "We've made some inroads by starting with the windpipe. We're looking at some other tissues now like the oesophagus and diaphragm and overseas the big breakthroughs have been in building the bladder and urethra.
"Those are the areas in which immediate breakthroughs have occurred, but I see a raft of further first-in-man studies in other organs happening in the next five years."...

Source/Read More: BBC News http://www.bbc.co.uk/news/health-16679010

Κυριακή 8 Απριλίου 2012

Θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας με ενήλικα βλαστικά κύτταρα

Νόσος που προσβάλλει σχεδόν όλους μας μετά τα 50, κυρίως όμως τις γυναίκες, η αρθρίτιδα είναι συνυφασμένη με τη λήψη αναλγητικών, κορτιζόνης, με συγκεκριμένη σωματική άσκηση, εξαντλητικές δίαιτες για περιορισμό του βάρους και, φυσικά, με βαριά χειρουργεία.
Νέες προοπτικές στη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας διαφαίνονται μέσα από τη χρήση ‘ενήλικων’ βλαστικών κυττάρων. Όχι τυχαία, οι ερευνητές χαρακτηρίζουν τα ενήλικα βλαστικά κύτταρα ως την ‘πενικιλίνη’ του 21ου αιώνα, αρκεί να αναλογιστεί κανείς τα οφέλη από την εφαρμογή της συγκεκριμένης μεθόδου στη θεραπεία μιας νόσου που χαρακτηρίζεται από πόνο, δυσκαμψία και λειτουργικά προβλήματα στην κίνηση.
Μέχρι πρόσφατα, η μόνη λύση στις πιο προχωρημένες μορφές αρθρίτιδας ήταν η χειρουργική αντιμετώπιση, με κυριότερη την αρθροπλαστική. Η δημιουργία τεχνητής άρθρωσης, όμως, είναι μία μέθοδος ,η οποία απαιτεί μεγάλο χειρουργικό τραύμα και μακρά αποκατάσταση. Συχνά κρύβει επιπλοκές και, το κυριότερο, δεν διαρκεί εφ όρου ζωής.
Οστεοαρθρίτιδα
Η αρθρίτιδα είναι κοινό σύμπτωμα πολλών ασθενειών με κυριότερες ενδείξεις της τον πόνο στην κίνηση ή στην ψηλάφηση των αρθρώσεων. Από όλες τις μορφές αρθρίτιδας, η οστεοαρθρίτιδα είναι η πιο κοινή. Στην κλινική εξέταση, στις αρθρώσεις μπορεί να παρουσιάζονται σημεία φλεγμονής όπως ερυθρότητα, οίδημα μαλακών μορίων, υπερτροφία του αρθρικού θύλακα και αύξηση των αρθρικού υγρού. Αυτό όμως που είναι σημαντικό, είναι ότι οι ασθενείς διαμαρτύρονται συνήθως, γιατί νιώθουν πόνο, εμφανίζουν δυσκαμψία και λειτουργικά προβλήματα στην κίνησή τους.
Η αρθρίτιδα είναι μια αρρώστια που προσβάλλει σχεδόν όλους μας σε κάποιο βαθμό, από τα 50 έτη και πάνω. Οι στατιστικές επιβεβαιώνουν ότι το γυναικείο φύλο είναι περισσότερο άτυχο, γιατί προσβάλλεται 3 φορές περισσότερο από τους άνδρες, με αποτέλεσμα ψυχολογικές και σωματικές επιπτώσεις.
Αναλγητικά ή μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (NSAIDs), ενέσεις κορτιζόνης ή υαλουρονικού οξέος σε συνδυασμό με καθημερινή σωματική άσκηση και περιορισμό του σωματικού βάρους αποτελούν τις κυριότερες συντηρητικές μεθόδους θεραπευτικής αντιμετώπισης, αν και στις περισσότερες των περιπτώσεων οι ασθενείς καταλήγουν στη χειρουργική αντιμετώπιση ως θεραπεία, κυριότερη των οποίων είναι η αρθροπλαστική. Η δημιουργία τεχνητής άρθρωσης είναι μία μέθοδος η οποία απαιτεί μεγάλο χειρουργικό τραύμα, παρατεταμένο πρωτόκολλο αποκατάστασης και συνοδεύεται από αρκετές περιεγχειρητικές και απώτερες επιπλοκές. Ακόμη όμως και εάν η όλη διαδικασία εκτελεστεί με επιτυχία δεν διαρκεί για όλη μας τη ζωή. Για αυτό το λόγο αποτελεί όχι μόνο προσδοκία αλλά και απαίτηση των ασθενών, από την επιστημονική κοινότητα, η εφαρμογή μιας θεραπευτικής μεθόδου, ελάχιστα επεμβατικής, ασφαλούς, χωρίς επιπλοκές, που να δίνει λύση στο πρόβλημα της αρθρίτιδας και να αντιστρέφει την εξέλιξή της στο μέλλον ή τουλάχιστον να την καθυστερεί. Αυτή την απαίτηση καλύπτει η χρήση των ενήλικων βλαστικών κυττάρων.
Θεραπεία με τα ‘όπλα’ του δικού μας οργανισμού
Για όσους, λοιπόν, θέλουν να αποφύγουν το χειρουργείο της αλλαγής της άρθρωσης, η εναλλακτική λύση είναι η μέθοδος της έγχυσης ενήλικων βλαστικών κυττάρων στην άρθρωση, η οποία φλεγμαίνει. Μια θεραπευτική μέθοδος ελάχιστα επεμβατική, εξαιρετικά σύντομη, ασφαλής και με ουσιαστικό αποτέλεσμα στην αναχαίτιση της αρθρίτιδας. Το γεγονός, μάλιστα, ότι η θεραπεία βασίζεται σε κύτταρα του δικού μας οργανισμού και όχι σε εμπορικά ή χημικά σκευάσματα, ακυρώνει τον όποιο προβληματισμό για ηθικά και θρησκευτικά ζητήματα ή για μετάδοση νοσημάτων.
Όπως επισημάνθηκε κατά τη διάρκεια Συνέντευξης Τύπου από τον Ορθοπαιδικό- Χειρουργό Σταύρος Αλευρογιάννη και την αναπλ. Καθηγήτρια ΑΠΘ Κοκκώνα Κουζή-Κολιάκου, τα ενήλικα βλαστικά κύτταρα ‘ζουν μέσα μας’ σε διάφορους ιστούς, και έχουν βασικό τους σκοπό να δραστηριοποιούνται αυτόνομα στο χώρο μιας κυτταρικής καταστροφής, όταν αυτή συμβεί για οποιοδήποτε λόγο, για να προστατεύουν την ισορροπία στο σώμα μας.
Χονδροκύτταρα στη θεραπεία της αρθρίτιδας
‘Το είδος των κυττάρων που απαντάται σε όλες σχεδόν τις κλινικές μελέτες και επιστημονικές δημοσιεύσεις που έχουν σχέση με κυτταρική αποκατάσταση είναι τα μεσεγχυματικά βλαστικά κύτταρα. Αυτά τα κύτταρα είναι που κυρίως χρησιμοποιούμε, γιατί έχουν τη δυνατότητα αναγέννησης και διαφοροποίησης σε χονδροκύτταρα για την αντιμετώπιση της αρθρίτιδας.
Τα αυτόλογα ενήλικα βλαστικά κύτταρα προέρχονται από τον ίδιο ασθενή, μπορούν να απομακρυνθούν από το σώμα του, να αποθηκευτούν και να επανατοποθετηθούν σε αυτό αργότερα, ως απλή ιατρική πράξη. Δεν υπάρχουν ηθικά ή θρησκευτικά προβλήματα, δεν υπάρχουν κίνδυνοι μετάδοσης νοσημάτων και δεν υπάρχει περίπτωση απόρριψής τους. Είναι κύτταρα του δικού μας οργανισμού. Το οργανικό μας φάρμακο, όχι εμπορικό προϊόν ή χημικό σκεύασμα…’, διευκρίνισε ο κ. Αλευρογιάννης. Για ορθοπαιδικές παθήσεις, τρεις κυρίως τύποι μεσεγχυματικών κυττάρων είναι διαθέσιμοι. Αυτά που προέρχονται από το μυελό των οστών, από το λιπώδη ιστό και από τις κυτταρικές μεμβράνες.
Η διαδικασία της θεραπείας
Σε πρώτο στάδιο, μέσα σε μόλις 20 λεπτά, συνεργάτης πλαστικός χειρουργός εκτελεί με τοπική νάρκωση- γρήγορα και ανώδυνα- λήψη βλαστοκυττάρων από την περιοχή της κοιλίας, όπου υπάρχει συσσωρευμένο λίπος. Αμέσως μετά, ο ασθενής μπορεί να αποχωρήσει και να συνεχίσει τις δραστηριότητές του χωρίς την παραμικρή ενόχληση.
Σε δεύτερο στάδιο, πραγματοποιείται η έγχυση των βλαστοκυττάρων του, τα οποία έχουν ενεργοποιηθεί και πολλαπλασιαστεί. Με τοπική νάρκωση, υπό συνεχή ακτινοσκοπικό έλεγχο της πάσχουσας περιοχής, ο ορθοπαιδικός πραγματοποιεί την έγχυση στην ακριβή θέση της βλάβης, επιβεβαιώνοντας το αποτέλεσμα από επεμβατικό ακτινολόγο. Ο ασθενής είναι έτοιμος, μετά από περίπου μία ώρα, να αποχωρήσει. Ενεργοποιημένα βλαστοκύτταρα φυλάσσονται για μελλοντική χρήση. Η μέθοδος είναι ελάχιστα επεμβατική και απευθύνεται σε ασθενείς που πάσχουν από μετρίου ή σοβαρού βαθμού αρθρίτιδες, τενοντοπάθειες, συνδεσμικές κακώσεις, συνεπεία αθλητικών κακώσεων ή εκφύλισης και οι οποίοι θέλουν να αποφύγουν το χειρουργείο της αλλαγής της άρθρωσης.
Η συγκεκριμένη θεραπεία πραγματοποιείται σε ιδιωτικές κλινικές και το συνολικό κόστος της είναι μικρότερο από αυτό της ολικής αρθροπλαστικής. Υπάρχει επίσης και η δυνατότητα επαναληψιμότητας

Πηγή: Iatronet  http://www.iatronet.gr/newsarticle.asp?art_id=17912