Follow on Bloglovin

Τρίτη 26 Μαρτίου 2013

Private cord blood banking: The basics

What is private cord blood banking?

For a fee, a private cord blood bank will collect, process, freeze, and store your baby's stem-cell-rich umbilical cord blood for your family's future medical use. There are two potential ways that your family might use privately stored cord blood.
One is if someone in your family needs a stem cell transplant to treat a certain potentially fatal disease, such as leukemia,sickle cell anemia, lymphomas, or an immune deficiency. If your baby's cord blood is a good match, it may help save a life.
The other possibility is that your baby might need her own cord blood for one of the new therapies in which stem cells help children with developmental problems to heal themselves. Babies and young children in the United States are currently being given their own cord blood in clinical trials to develop therapies for cerebral palsy, hydrocephalus (fluid in the brain), oxygen deprivation at birth, traumatic brain injury, sensorineural hearing loss, and type-1 (juvenile) diabetes.
Private cord blood banking is a way for families to save their baby's cord blood exclusively for their family. Public cord blood banks don't store donations for a particular person. Instead, the banked cord blood is available to anyone needing a cord blood transplant, or it may be sold for medical research.
You can find lists of diseases currently treated and descriptions of private cord blood banks around the world on the Parent's Guide to Cord Blood Foundation website.

Source : http://www.babycenter.com/0_private-cord-blood-banking-the-basics_1369773.bc

Researchers Grow Organs in Lab


....The development of lab-built body parts is being spurred by a shortage of organ donors amid rising demand for transplants. Also, unlike patients getting transplants, recipients of lab-built organs won't have to take powerful anti-rejection drugs for the rest of their lives. That's because the bioengineered organs are built with the patients' own cells.

Until the late 1980s, few scientists believed it would be possible to make human organs because it was a struggle to grow human cells in the laboratory. The task became easier once scientists figured out the chemicals—known as growth factors—that the body itself uses to promote cellular growth.

Scientists started out growing simple organs. In 1999, Anthony Atala, director of the Wake Forest Institute for Regenerative Medicine in Winston-Salem, N.C., implanted lab-grown bladders into the first of several children with severely dysfunctional bladders. The organs have continued to function well for several years. Dr. Atala's team now is trying to grow a whole range of bioengineered parts, from simple blood vessels to human livers.

In 2011, Dr. Seifalian made a windpipe from a patient's cells. It was used to replace the cancerous windpipe of the patient, saving his life, his surgeon has said.
Dr. Seifalian and 30 scientists now seek to build a larynx, ears, noses, urethras and bile ducts. ...

Most human organs get their form from an internal scaffolding of collagen and other proteins. Scientists struggled for years to find a replacement material that was strong and flexible and yet wouldn't be rejected by the body.

Eventually, they homed in on a couple of high-tech materials made from plant fibers, resins and other substances. Dr. Seifalian said he uses a material that is modeled on the honeycomb structure of a butterfly's wing. The material, a so-called nanocomposite, is resistant to infectious bacteria and has pores that are the right size to hold cells.
"The material has to be accepted by the body, but it also has to be easy to manipulate into different shapes, different strengths," said Dr. Seifalian. ...

The key to all the lab-built organs are stem cells, found in human bone marrow, fat and elsewhere. Stem cells can be transformed into other tissues of the body, making them the basic building blocks for any organ.
In the case of the nose, stem cells extracted from the patient's fat tissue were added to the mold, along with chemicals that control cell development. The stem cells sat inside the pores of the lab-made organ and gradually differentiated into cells that make cartilage.
However, the nose was missing a crucial piece: skin.
This posed a substantial hurdle. No one has made natural human skin from scratch. Dr. Seifalian's idea: to implant the nose under the skin of the patient's forehead in the hope that skin tissue there would automatically sheath the nose.
But the patient objected, and for good reason: The implanted nose would have to sit inside his forehead for weeks or even months. In the end, Dr. Seifalian chose a less obtrusive approach. The bioengineered nose was implanted under the patient's forearm.
The team now is using imaging equipment to keep tabs on whether the necessary blood vessels, skin and cartilage are forming in the right way. "We'll have to also make sure there's no infection," Dr. Seifalian said in late November, on the day of the patient's surgery.
If the skin graft works, surgeons will remove the nose from the arm and attach it to the patient's face. Dr. Seifalian will then apply the right chemicals to convert the man's stem cells into epithelial cells, a common type of tissue found in the nose and in the lining of other organs. The epithelial cells will be inserted into the nose.
As a final step, surgeons will connect blood vessels from the face to the site of the new nose to provide a steady flow of nourishment for the growing cells. "The whole process could take six months," said Dr. Seifalian. He estimates the cost of making the nose in the lab is about $40,000, but the patient isn't being charged because the doctors and scientists are either donating their time or working on this as part of their research.
Dr. Seifalian said the new nose could restore some sense of smell to the patient, but its main benefit will be cosmetic.
We're actually in the process of making a synthetic face," he said. From a cosmetic point of view, "if you can make the ear and the nose, there's not much left."
Regenerating a nose would be a striking achievement; creating a complex organ like the heart would be historic. A team led by Spain's Dr. Aviles is trying to get there first.
Dr. Aviles trained as a cardiologist but became frustrated with the difficulty of treating patients with advanced heart disease. The only option for the worst cases was a heart transplant, and there was a shortage of hearts. Spain has the highest donor rate in the world, yet Dr. Aviles said that only about 10% of patients who need a heart transplant get one.
He was approached in 2009 by a U.S. scientist, Doris Taylor, who had already grown a beating rat heart in the lab while at the University of Minnesota. Instead of using a man-made scaffold, Dr. Taylor had used the scaffolding from an actual rat heart as the starting point. She believed the same technique was crucial for making a working human heart. She was attracted to Spain because the higher donor rate meant that more hearts unsuitable for transplant could be used for experiments.

Growing a heart is much harder than, say, growing a windpipe, because the heart is so big and has several types of cells, including those that beat, those that form blood vessels, and those that help conduct electrical signals. For a long time, scientists didn't know how to make all the cells grow in the right place and in the right order.
 
The problem had been cracked by Dr. Taylor. She said that when human stem cells were put into a heart scaffold in 2010, they seemed to know just where to go. "They organized themselves in a way I didn't believe," said Dr. Taylor, who now works at the Texas Heart Institute but makes regular visits to Madrid to help with the experiments. "It's amazing that the [scaffold] can be as instructional as it is. Maybe we don't need to micromanage every aspect of this."
A person's heart grows in the womb where its cells receive the right mixtures of oxygen and nutrients and chemicals to grow into a working organ. To duplicate that process in a laboratory, scientists uses a device called a bioreactor, which has various tubes ferrying materials to the heart and whisking away waste products. The lab's bioreactor—a cylindrical device nearly a foot in diameter—is being designed by Harvard Bioscience Inc.a maker of medical devices in Holliston, Mass. The machine will be ready for experiments in April, according to Dr. Aviles.
Mimicking the heart isn't easy. For example, more than a gallon of blood courses through the human heart each minute. The bioreactor will have to be set up so that a similar volume is pumped through it, but gently—to avoid killing the cells.
In addition, the heart cells must be given the right electrical connections.
To model these connections, the Spanish team built a vest with 70 electrical points. Team members wore the vest, which record their hearts' electrical activity. That pattern of signals will have to be replicated for the lab-made heart.
When Dr. Taylor built a rat heart in a lab dish five years ago, she used a pacemaker to make it beat. "Electrical activity doesn't spontaneously emerge," said Dr. Aviles. "We'll use a pacemaker, too."
Dr. Aviles said he hopes to have a working, lab-made version ready in five or six years, but the regulatory and safety hurdles for putting such an organ in a patient will be high. The most realistic scenario, he said, is that "in about 10 years" his lab will be transplanting heart parts.
He and his team already have grown early-stage valves and patches that could be used some day to repair tissue damaged by heart attack.
The Madrid lab has made only baby steps toward its grand plan to grow a human heart using the same techniques that Dr. Taylor pioneered with a rat heart.
"We opened the door and showed it was possible," she said. "This is no longer science-fiction. It's becoming science."


Read More/Source : http://online.wsj.com/article/SB10001424127887323699704578328251335196648.html?goback=%2Egde_2137568_member_225704371

Παρασκευή 22 Μαρτίου 2013

Τετάρτη 20 Μαρτίου 2013

Biohellenika Δελτιο τύπου:Νέους δρόμους για τη θεραπεία σοβαρών ασθενειών έχει ανοίξει η χρήση των βλαστοκυττάρων


Την Τετάρτη στις 13 Μαρτίου στις 18:30 η Biohellenika διοργάνωσε με μεγάλη επιτυχία επιστημονική ημερίδα στην Καβάλα με θέμα τις νεότερες θεραπείες που πραγματοποιούνται με τη χρήση βλαστοκυττάρων του ομφαλοπλακουντιακού αίματος, του πλακούντα και του ιστού του ομφαλίου λώρου, καθώς και οι προοπτικές που ανοίγονται στο μέλλον, οι οποίες είναι εντυπωσιακές. Αναλύθηκαν επίσης και άλλες πηγές λήψεις βλαστοκυττάρων, όπως τα νεογιλά δόντια, ο λιπώδης ιστός και ο μυελός των οστών.
Την ημερίδα προλόγισε ο Πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Καβάλας, κ Ξενοφώντας Κρoκίδης ο οποίος τόνισε τη σημασία της φύλαξης των βλαστοκυττάρων και την ανάγκη της ενημέρωσης του κοινού. Για τις σημερινές εφαρμογές των βλαστοκυττάρων στην Ελλάδα και τον υπόλοιπο κόσμο και τις προοπτικές που ανοίγονται στο μέλλον μίλησαν στην επιστημονική ημερίδα ο Πρόεδρος της Τράπεζας Αρχέγονων Κυττάρων του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών Δρ. Γεώργιος Κολιάκος, Καθηγητής Βιοχημείας, και η Επιστημονική Υπεύθυνος της Biohellenika, Δρ. Κουζή Κοκκώνα, καθηγήτρια Ιστολογίας – Εμβρυολογίας στην Ιατρική Σχολή του ΑΠΘ.
Η αντικειμενική ενημέρωση και η σωστή απόφαση για τη φύλαξη των βλαστοκυττάρων της ομφαλοπλακουντιακής μονάδας είναι επιβεβλημένη σε κάθε κοινωνία. Μετά τον τοκετό μπορούμε να συλλέξουμε βλαστικά κύτταρα από το ομφαλοπλακουντιακό αίμα, τον πλακούντα και τον ιστό ολόκληρου του ομφαλίου λώρου. Στις περιπτώσεις των αιματολογικών ασθενειών, η βασική λήψη ομφαλοπλακουντιακού αίματος η οποία γίνεται αμέσως μετά από τον τοκετό από τον ομφάλιο λώρο μας εξασφαλίζει επαρκή ποσότητα για θεραπεία μικρόσωμων ενηλίκων και παιδιών, ενώ σε συνδυασμό με την έκπλυση – αποστράγγιση του πλακούντα λαμβάνεται έως και διπλάσια ποσότητα βλαστοκύτταρων η οποία μπορεί να καλύψει συνολικά ενήλικα με μεγάλο σωματικό βάρος. Η επεξεργασία ολόκληρου του ομφαλίου λώρου (περίπου 50 εκατοστά) μας δίνει το μέγιστο αριθμό των μεσεγχυματικών κυττάρων τα οποία χρησιμοποιούνται στα αυτοάνοσα νοσήματα και στην Αναγεννητική Ιατρική, ενώ στις αιματολογικές θεραπείες χορηγούνται μαζί με αλλογενή μοσχεύματα, γιατί μειώνουν τα ποσοστά απόρριψης τους, λόγω μη απόλυτης συμβατότητας.
Τα βλαστοκύτταρα που προέρχονται από το ομφαλοπλακουντιακό αίμα, την αποστράγγιση του πλακούντα και το μυελό των οστών χρησιμοποιούνται κυρίως για ασθένειες του αιμοποιητικού και του ανοσοποιητικού συστήματος. Τα βλαστοκύτταρα που προέρχονται από άλλους ιστούς (ιστός ομφαλίου λώρου, νεογιλά δόντια, λίπος) είναι χρήσιμα σε εφαρμογές της αναγεννητικής ιατρικής όπως την αποκατάσταση της λειτουργίας οργάνων, ιστών, χόνδρων.
Τα βλαστοκύτταρα που περιέχονται στο αίμα του ομφαλίου λώρου μπορούν να ληφθούν εύκολα, ανώδυνα και με ασφάλεια κατά τη διάρκεια του τοκετού, να κρυοσυντηρηθούν για μεγάλα χρονικά διαστήματα και να χορηγηθούν με ασφάλεια σε όλα τα μέλη της οικογένειας. Λόγω της νεαρής τους ηλικίας δεν χρειάζεται να είναι απόλυτα συμβατά με τον ασθενή, έχουν μεγάλη ικανότητα πολλαπλασιασμού και είναι κύτταρα που λόγω της ηλικίας τους δεν έχουν δεχτεί τις επιδράσεις της γήρανσης και του περιβάλλοντος.
Υπολογίζεται σήμερα ότι ένας στους τρεις ανθρώπους στις ΗΠΑ, 128 εκατομμύρια χρονίως πάσχοντα άτομα άνω των 65 ετών, μπορούν να ωφεληθούν από τις εφαρμογές της Αναγεννητικής Ιατρικής. Η πιθανότητα σήμερα κάποιος να χρησιμοποιήσει τα βλαστοκύτταρά του για κακοήθη ασθένεια καθ όλη τη διάρκεια της ζωής του είναι 1/200.
Στις περισσότερες χώρες του κόσμου οι οικογένειες έχουν τη δυνατότητα να φυλάξουν τα βλαστοκύτταρα του παιδιού τους κατά τον τοκετό σε μια δημόσια ή οικογενειακή τράπεζα. Η απόφασή τους αυτή αποτελεί ελεύθερη επιλογή, η οποία προκύπτει μετά από τεκμηριωμένη επιστημονική ενημέρωση για τις δυνατότητες που τους παρέχει ο κάθε τρόπος φύλαξης.
Οι παρακάτω πληροφορίες αποτελούν επίσημα στοιχεία του Παγκόσμιου Δικτύου που καταγράφει τις μεταμοσχεύσεις του ομφαλικού αίματος και του μυελού των οστών που δόθηκαν στη δημοσιότητα τον Απρίλιο του 2010 και αποτελούν κατευθυντήριες γραμμές για την πολιτική που θα ακολουθήσουν τα κράτη σχετικά με τη φύλαξη των βλαστοκυττάρων. Τα στοιχεία αυτά δημοσιεύτηκαν από τον Al Gratwohl και συν το 2010 στο επιστημονικό περιοδικό JAMA, vol 303, No 16, p1617-1624, ένα από τα εγκυρότερα διεθνή ιατρικά περιοδικά. Στη μελέτη αυτή συμμετείχαν 1.327 επιστημονικές ομάδες από 71 χώρες οι οποίες βρίσκονται σε πέντε ηπείρους. Καταγράφηκαν όλα τα είδη των μεταμοσχεύσεων, αυτόλογων και αλλογενών που πραγματοποιήθηκαν από τις συμμετέχουσες ομάδες το έτος 2006 για τη θεραπεία κακοήθων, κληρονομικών και αυτοάνοσων ασθενειών. Το έτος αυτό πραγματοποιήθηκαν 50.417 μεταμοσχεύσεις εκ των οποίων οι 28.901 (57%) ήταν αυτόλογες και οι 21.516 (43%) ήταν αλλογενείς. Από τις 21.516 αλλογενείς μεταμοσχεύσεις στις 11.928 (55,4%) τα βλαστοκύτταρα προέρχονταν μέσα από την οικογένεια και στις 9.588 (44,5%) από τη δημόσια τράπεζα. Άρα τα αυτόλογα και τα οικογενειακά μοσχεύματα στο σύνολο των μεταμοσχεύσεων ήταν 40.829 (86%), ενώ τα αλλογενή 9.588 (14%).
Μεταμοσχεύσεις με βλαστοκύτταρα από άγνωστο δότη εμφανίζουν σε ποσοστό έως 45% φαινόμενα απόρριψης τα πρώτα πέντε έτη, διότι παρά την εργαστηριακά τεκμηριωμένη ιστοσυμβατότητα το μόσχευμα τελικά δεν μπορεί να ενσωματωθεί στο σώμα του ασθενή.
Στις περιπτώσεις που δεν υπάρχουν αποθηκευμένα βλαστικά κύτταρα του παιδιού τότε το ρόλο του δότη βλαστικών κυττάρων για θεραπεία κακοήθους ασθένειας, αναλαμβάνει κοντινός συγγενής, συνήθως αδερφός, που θεωρείται η καλύτερη θεραπευτική επιλογή όταν κάποιος δεν διαθέτει τα δικά του βλαστοκύτταρα.
Στη δημόσια τράπεζα τα βλαστοκύτταρα αναζητούνται μόνο στις περιπτώσεις που δεν υπάρχει ιστοσυμβατός δότης μέσα στην οικογένεια και χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για κακοήθεις παθήσεις του αίματος, μιας και στην αναγεννητική ιατρική και στα αυτοάνοσα νοσήματα επιβάλλεται να χρησιμοποιούνται μόνο τα βλαστοκύτταρα του ιδίου του ασθενούς.
Η δημόσια τράπεζα προμηθεύει μοσχεύματα με συνολικό κόστος για τον ασθενή περίπου 25.000-30.000 ευρώ μετά από αναζήτηση, η διάρκεια της οποίας εξαρτάται από τη σπανιότητα του μοσχεύματος.
Στην ημερίδα επίσης παρουσιάστηκαν αναλυτικά οι ασθένειες στις οποίες γίνονται χρήσεις αυτόλογων και αλλογενών μοσχευμάτων και τα αποτελέσματα των εφαρμογών αυτών. Εστιάζοντας στην περίπτωση της λευχαιμίας, τα βλαστοκύτταρα μπορούν να χρησιμοποιηθούν από το ίδιο το παιδί μετά από ορισμένες εξετάσεις οι οποίες πρέπει να γίνονται εφ όσον το παιδί αρρωστήσει στα πρώτα χρόνια της ζωής του. Σε μεγαλύτερες ηλικίες τα παιδιά χρησιμοποιούν τα βλαστοκύτταρά τους χωρίς την πραγματοποίηση των παραπάνω εξετάσεων. Σε αυτόλογη χρήση η χορήγηση μεγάλου αριθμού βλαστοκυττάρων είναι ωφέλιμη για τον ασθενή, γιατί έχει καλύτερο θεραπευτικό αποτέλεσμα και δεν υπάρχει ο φόβος της απόρριψης, δεδομένου ότι το παιδί χρησιμοποιεί τα δικά του βλαστοκύτταρα τα οποία είναι απόλυτα συμβατά με τον εαυτό του.
Καταλήγοντας, στις εφαρμογές της αναγεννητικής ιατρικής η αλλογενής μεταμόσχευση δεν θεωρείται ασφαλής, λόγω του φόβου της εμφάνισης του συνδρόμου της χρόνιας απόρριψης, η οποία επιδεινώνει την λειτουργία των οργάνων.
Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε όλο τον κόσμο για τη θερμή παρουσία του, καθώς και τον Πρόεδρο του Ιατρικού Συλλόγου Καβάλας, Δρ. Ξενοφώντα Κροκίδη, που τίμησε την ημερίδα με την παρουσία του, διηύθυνε την συζήτησε και συνέβαλε τα μέγιστα στην επιτυχία της διοργάνωσης.
Ακόμα ευχαριστούμε τους χορηγούς επικοινωνίας, τον τηλεοπτικό σταθμό ΕΝΑ Channel και Star TV Δράμας, τους ραδιοφωνικούς σταθμούς ΑΚΡΟΑΜΑ FM, ΡΑΔΙΟ ENERGY, STAR FΜ 93,5, STUDΙΟ 7 και το Ράδιο Αρβύλα Ξάνθης, τις εφημερίδες Εβδόμη, Πρωινός Τύπος Δράμας και Αγώνας της Ξάνθης για την υποστήριξή τους στην προσπάθειά μας για αντικειμενική και σωστή ενημέρωση.
Επίσης θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε θερμά τους κ. Γενικόπουλο από την εφημερίδα Πρωινή, το Ράδιο Πρωινή, και την TV ΠΡΩΙΝΗ και τον κ. Τσίγκα από το ALPHA RADIO 88,6 και τη Νέα Εγνατία για την άμεση ανταπόκρισή τους και το ενδιαφέρον που επέδειξαν για την ομιλία.
Τέλος, ευχαριστούμε τον Ιατρικό Σύλλογο Ξάνθης, την εφημερίδα Καθημερινό Τύπο της Καβάλας και τις σελίδες Καβάλα: Συμβαίνει Τώρα, Thraki Life News, Δοξατινά Νέα, Καβάλα-Γαλάζια Πολιτεία, e-kavala, Xanthi Times και το Κανάλι 6 Ξάνθης για την υποστήριξη τους.
Biohellenika
Θεσσαλονίκη: Λεωφόρος Γεωργικής Σχολής 65, Κτήριο ZEDA, Τηλέφωνο: 2310 474 282, 6944 677 746
Καβάλα: 6974 197 090
Αθήνα: Αρχελάου 28Α, Τηλέφωνο: 210 77 08 882, 6973 346 704
Λάρισα: Μ. Αλεξάνδρου 3, Τηλέφωνο: 2410 535 603, 6973 984 260
Πάτρα: Κως 18 & Πανεπιστημίου 3, Τηλέφωνο: 2610 437 436, 6978 483 170
Ηράκλειο: Αμαλθείας 17 & Κατεχάκη, Τηλέφωνο: 2810 229 351, 6970 803 497
Χανιά: Τζανακάνη 40-42, Τηλέφωνο:28210 58758, 6945 750 933
Αλεξανδρούπολη: 6984 604 009
Ιωάννινα: 6970 267 540
Ανοιχτή Γραμμή Επικοινωνίας: 801-11-99299
e-mail: info@biohellenika.gr – website: www.biohellenika.gr
• Ιατρικός Σύλλογος Καβάλας: http://www.iskavalas.gr/
• ΕΝΑ Channel: http://enachannel.gr/
• Star TV Δράμας: http://news.startvfm.gr/
• Ακρόαμα FM: http://akroamafm978.blogspot.gr/
• Ράδιο Energy: http://www.energy966.com/2010/
• Star FΜ 93,5: http://news.startvfm.gr/
• Studio 7: http://www.evdomi.gr/
• Ράδιο Αρβύλα Ξάνθης: http://www.aa888.gr/
• Εβδόμη: http://www.evdomi.gr/
• Πρωινός Τύπος Δράμας: http://www.proinos-typos.gr/gr/
• Αγώνας της Ξάνθης: http://www.agonas.gr/
• Ιατρικό Σύλλογο Ξάνθης: http://www.isx.gr/
• Καβάλα Συμβαίνει Τώρα: https://www.facebook.com/KavalaSymvaineiTora
• Thraki Life News: http://thrakilifenews.blogspot.gr/
• Δοξατινά Νέα: http://doxatodramas.blogspot.gr/
• Καβάλα-Γαλάζια Πολιτεία: http://www.facebook.com/pages/Καβάλα-Γαλάζια-Πολιτεία/116987465070647
• e-kavala: http://www.facebook.com/ekavala
• Xanthi Times: http://www.xanthitimes.gr/
• Καθημερινός Τύπος: http://www/k-typos.gr
• Κανάλι 6 Ξάνθης: http://www.facebook.com/pages/Χαλαρά-Κανάλι-6-Ξάνθης/101276965850

Stem cell 'first aid' for rat stroke

Stem cells given in the vital period immediately after a stroke may aid recovery, suggest researchers.
Rats injected with stem cells 30 minutes after a stroke had almost normal brain function restored within a fortnight.
The Bolivian research team say the method has potential in human trials.
Current best practice is to treat many patients with "clot-busting" drugs in the "golden hour" after a stroke has taken place.
The research, published in the journal Stem Cell Research and Therapy, adds to others which have found that stem cells could aid stroke patients by boosting the body's ability to repair tissue damage.


Source/Read More: http://www.bbc.co.uk/news/health-21203313

Παρασκευή 1 Μαρτίου 2013

Θεραπεία της νόσου Αλτσχάιμερ με αυτόλογα μεσεγχυματικά κύτταρα για τρεις Έλληνες

Θεραπευτική χορήγηση αυτόλογων μεσεγχυματικών κυττάρων σε τρεις ασθενείς, έγινε για πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη, δημιουργώντας αισιοδοξία για την αντιμετώπιση της νόσου Αλτσχάιμερ.

Η χορήγηση έγινε δοκιμαστικά, παράλληλα με φαρμακευτική θεραπεία με αναστολείς της χολινεστεράσης, σε έναν άντρα μέσης ηλικίας, με νόσο Αλτσχάιμερ σε ήπιο στάδιο, και σε έναν άντρα και μία γυναίκα, ηλικίας άνω των 65 ετών, με μεσαίο και προχωρημένο στάδιο της νόσου αντίστοιχα.

Να σημειωθεί ότι, η χορήγηση των μεσεγχυματικών κυττάρων έγινε με τη συγκατάθεση των ασθενών. Στη συνέχεια, για ένα διάστημα δύο μηνών παρατηρήθηκε βελτίωση και στους τρεις ασθενείς, ενώ δεν υπήρξαν παρενέργειες ή επιπλοκές για τους επόμενους 9 - 17 μήνες.

«Η βελτίωση αυτή ήταν παροδική και δεν κράτησε πολύ. Θα πρέπει να γίνουν επαναλαμβανόμενες εγχύσεις, αλλά αυτό θέλουμε να γίνει στο πλαίσιο ενός ερευνητικού προγράμματος που σκεφτόμαστε να κάνουμε. Τα αποτελέσματα των δοκιμών σε αυτούς τους τρεις ασθενείς έχουν σταλεί προς δημοσίευση σε έγκριτο διεθνές επιστημονικό περιοδικό για τη νόσο Αλτσχάιμερ. Εκείνο που θέλουμε είναι να γίνει μία μελέτη με κλινικές δοκιμές ώστε να μπορούμε να εφαρμόζουμε αυτή τη μέθοδο ως θεραπεία εγκεκριμένη από τον ΕΟΦ» εξηγεί με δηλώσεις της στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η νευρολόγος, καθηγήτρια της Ιατρικής Σχολής του Α.Π.Θ. Μάγδα Τσολάκη.

Τα κύτταρα που χρησιμοποιήθηκαν ελήφθησαν από τον λιπώδη ιστό, συγκεκριμένα από το υποδόριο λίπος του κάθε ασθενούς, κι έπειτα από ειδική εργαστηριακή επεξεργασία τροποποιήθηκαν και στη συνέχεια χορηγήθηκαν ενέσιμα.

«Το πρώτο πράγμα που κοιτάμε σε αυτές τις περιπτώσεις είναι η ασφάλεια του ασθενούς, γι' αυτό και επιλέξαμε τη χρήση μεσεγχυματικών κυττάρων που προέρχονται από τον ίδιο τον ασθενή. Με τη μέθοδο που χρησιμοποιήθηκε, το επιδιωκόμενο ήταν μία 'αυτοθεραπεία' των ασθενών που πάσχουν από νόσο Αλτσχάιμερ, με υλικό που προέρχεται από τον δικό τους οργανισμό. Τα πρώτα αποτελέσματα ήταν ενθαρρυντικά, καθώς οι ασθενείς παρουσίασαν βελτίωση μέσα στους επόμενους μήνες, αλλά μετά χειροτέρεψαν. Αυτό οφείλεται στο ότι η χορήγηση των μεσεγχυματικών κυττάρων έγινε μόνο μία φορά. Για να μπορέσουμε να έχουμε πιο ασφαλή συμπεράσματα θα πρέπει να επαναληφθεί η χορήγηση», συμπληρώνει ο καθηγητής βιοχημείας του Α.Π.Θ. Γιώργος Κολιάκος.

Ο κ.Κολιάκος συνεργάστηκε με την κ.Τσολάκη και θα παρουσιάσει τα αποτελέσματα της θεραπευτικής χορήγησης αυτόλογων μεσεγχυματικών κυττάρων σε ασθενείς με νόσο Αλτσχάιμερ στο 8ο Πανελλήνιο Διεπιστημονικό Συνέδριο Νόσου Αλτσχάιμερ και Συγγενών Διαταραχών, που διεξάγεται στη Θεσσαλονίκη.