H ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΒIOHELLENIKA ΣΤΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΟΥ SKAI 16/10/2013 ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΝΕΟΤΕΡΕΣ ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗΣ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ ΕΠΙ ΤΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΗΜΕΡΙΔΑΣ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΑ ΣΚΕΥΑΣΜΑΤΑ

http://www.skai.gr/news/health/article/244068/nea-enesimi-therapeia-gia-ti-sklirunsi-kata-plakas/

Ως απάντηση στο παραπάνω  δελτίο τύπου παραθέτουμε τις σχετικές  δημοσιεύσεις στο επιστημονικό περιοδικό Multiple Sclerosis,  που εκδίδεται από τη  διεθνή επιστημονική εταιρεία της σκλήρυνσης κατά πλάκας και προέρχονται από  επιστήμονες του εξωτερικού και μια σειρά ανάλογων δημοσιεύσεων από ελληνικές επιστημονικές ομάδες, ανεξάρτητες ή συνεργαζόμενες με  αυτές του εξωτερικού.  

Μία  μελέτη δημοσιεύτηκε το 2012 από  ομάδα 26 συνεργαζόμενων νευρολόγων και αιματολόγων με έδρα τη Φλωρεντία.  Σύμφωνα με τη μελέτη αυτή  αυτόλογα  αρχέγονα  αιμοποιητικά  κύτταρα  του μυελού των οστών  έχουν  χρησιμοποιηθεί τα τελευταία 15 χρόνια σε πάνω από 600 ασθενείς με ανθιστάμενες στην κλασική  θεραπεία μορφές σκλήρυνσης κατά πλάκας. Τα αποτελέσματα της μεταμόσχευσης  αξιολογήθηκαν με κλινική εξέταση του ασθενή και μαγνητική τομογραφία και έδειξαν ότι οι περισσότεροι ασθενείς ανταποκρίθηκαν στη θεραπεία και η καλύτερη χρονική περίοδος εφαρμογής της μεθόδου ήταν  στο μεσοδιάστημα υποτροπής-ύφεσης,  παρά στο δευτερογενές ταχέως εξελισσόμενο στάδιο. Η αξιολόγηση της μεθόδου και τα αποτελέσματα συζητήθηκαν μεταξύ των νευρολόγων και των αιματολόγων σε δύο διεθνείς συναντήσεις και κατέληξαν στα  συμπεράσματα  οποία  δημοσιεύτηκαν  στο Multiple sclerosis 2012, Jun 18 (6):825-34 και συνοπτικά αναφέρουν ότι η μεταμόσχευση βλαστοκυττάρων του μυελού των οστών ενδείκνυται στις ανθιστάμενες και ταχέως εξελισσόμενες μορφές σκλήρυνσης και η ανταπόκριση αφορούσε τον μεγαλύτερο αριθμό ασθενών. 

Μία  δεύτερη μελέτη δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Multiple Sclerosis 2012, 18 (6): 835-42 ως συνέχεια της προηγούμενης από την ιταλική ομάδα και αφορούσε 74 ασθενείς στους οποίους πραγματοποιήθηκε αυτόλογη μεταμόσχευση του μυελού των οστών μεταξύ των ετών 1996-2008.  Όλοι οι ασθενείς παρακολουθήθηκαν για διάστημα 5 ετών  μετά τη μεταμόσχευση. Το 66% των ασθενών παρουσίασε σταθερότητα  χωρίς υποτροπές ή παρουσίασε βελτίωση της γενικής κατάστασης.

Το γενικό συμπέρασμα που προκύπτει από τις δύο αυτές πολύ σημαντικές μελέτες  είναι ότι η αυτόλογη μεταμόσχευση αιμοποιητικών αρχέγονων βλαστοκυττάρων του μυελού των οστών βοηθάει σημαντικά ασθενείς με ταχέως εξελισσόμενη σκλήρυνση, η ασθένεια   παραμένει σε ύφεση για μακρό χρονικό διάστημα και είναι καλύτερα να εφαρμόζεται σε πρώιμα στάδια,  όταν διαπιστωθεί ότι  οι κλασικές μέθοδοι δεν έχουν αποτέλεσμα.

Σε ανάλογα συμπεράσματα κατέληξαν  και οι Ελληνικές ομάδες .

Η σκλήρυνση κατά πλάκας προσβάλλει άτομα νεαρής ηλικίας και η βαρύτητα και η συχνότητα των εκδηλώσεων καθώς και ο βαθμός αναπηρίας διαφέρει από ασθενή σε ασθενή.  Οι νευρολογικές εκδηλώσεις της ασθένειας οφείλονται  στην   καταστροφή της μυελίνης ουσίας του περιβλήματος των νεύρων (απομυελίνωση) λόγω υπερβολικής ενεργοποίησης του ανοσοποιητικού συστήματος του ασθενούς, το οποίο για άγνωστο λόγο στρέφεται προς το έλυτρο της μυελίνης. Στη θέση της προσβολής δημιουργείται η απομυελινωτική πλάκα, ο νευράξονας εκφυλίζεται,  διαταράσσεται η μετάδοση των νευρικών ερεθισμάτων προς την περιφέρεια με αποτέλεσμα  προβλήματα  κινητικότητας των ασθενών.     

Οι μέχρι σήμερα χρησιμοποιούμενες θεραπείες δεν οδήγησαν στην ίαση και αραίωση των εξάρσεων  δεν μπορεί να αποδειχτεί με ακρίβεια. Αντίθετα αυξήθηκε η χρήση ακριβών και μη αποδεδειγμένα αποτελεσματικών θεραπειών, οι οποίες συνοδεύονται με πολλές επιπλοκές  και επίδραση στην ποιότητα ζωής των ασθενών. Αν και ως αίτιο φαίνεται να είναι η ενεργοποίηση του ανοσοποιητικού,  η χρήση ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων από του στόματος δεν βοήθησε στην ύφεση των συμπτωμάτων. Βιολογικοί παράγοντες ή μονοκλωνικά αντισώματα τα οποία στρέφονται κατά των λεμφοκυττάρων με σκοπό να ελαττώσουν τον αριθμό τους δεν φαίνεται να έχουν επίδραση στην πορεία της νόσου και  σήμερα βρίσκονται υπό αξιολόγηση ως προς την ασφάλεια τους.

Την τελευταία δεκαετία σε επιθετικές ταχέως εξελισσόμενες  μορφές σκλήρυνσης  γίνεται χρήση αυτόλογων βλαστοκυττάρων σε συνδυασμό με ήπια χημειοθεραπεία με σκοπό δραστική καταστολή του ανοσοποιητικού και επανεκκίνηση του.

Η μέθοδος αυτή σήμερα χρησιμοποιείται σε 40 εγκεκριμένες κλινικές μελέτες παγκόσμια (clinicaltrials.gov) και πολλά από τα αποτελέσματα των μελετών αυτών έχουν δημοσιευτεί σε διεθνή περιοδικά και έχουν ανακοινωθεί σε ιατρικά συνέδρια. Ιατρικές ομάδες στην Ιταλία, την Ελλάδα και άλλες χώρες στην Ευρώπη και  ΗΠΑ χρησιμοποιούν τα βλαστοκύτταρα από τις αρχές του 2000. Όλες οι εγκεκριμένες μεγάλες κλινικές μελέτες αλλά και οι μικρότερες οι οποίες πραγματοποιήθηκαν από ιατρικές μονάδες και είδαν το φως της δημοσιότητας,  κατέληξαν στο ίδιο συμπέρασμα,  ότι  η χρήση αυτόλογων βλαστοκυττάρων σε συνδυασμό με ήπια χημειοθεραπεία    είναι αποτελεσματική στις ανθιστάμενες στη συνήθη θεραπεία περιπτώσεις σκλήρυνσης και σε αυτές τις περιπτώσεις εφαρμόζεται.  Οι ασθενείς αυτοί έχουν ταχεία εξέλιξη  και  μόνο ο συνδυασμός της χημειοθεραπείας με τα  βλαστοκύτταρα  μπορεί να οδηγήσει σε ύφεση. 

Οι διακηρύξεις στα πλαίσια ημερίδων από υποτιθέμενους ειδικούς επιστήμονες που στην τελευταία δεκαετία δεν έχουν καμία επιστημονική ενασχόληση με τη σκλήρυνση κατά πλάκας και η προώθηση μέσω αυτών νέων  εμπορικών φαρμακευτικών σκευασμάτων θα πρέπει να μας βάλει σε σκέψεις, μήπως  πρόκειται για νέο κύκλο υπερτιμημένων φαρμακευτικών θεραπειών τις οποίες πριν γνωρίσουμε τις θεωρήσαμε ασφαλείς και επιτυχημένες. Οι ισχυρισμοί ότι εναλλακτικές θεραπείες όπως γιόγκα, πιλάτες, βελονισμός και βιταμίνες αποδεικνύονται αποτελεσματικές θα πρέπει να εκληφθούν ως  επιεικώς αφελείς. Όσον δε για τον αριθμό των ασθενειών που χρησιμοποιούνται τα  βλαστοκύτταρα στην Ιατρική,  είναι γνωστό  ότι το 2010 δόθηκε στη δημοσιότητα μελέτη, η οποία δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό JAMA από τον Al Gratwohl  και συν  (2010) Apr 28;303(16):1617-24. doi: 10.1001/jama.2010.491 και αναφέρει ότι το 2006 καταγράφηκαν στον διεθνή χώρο οι μεταμοσχεύσεις που έγιναν σε 71 χώρες από 1327  επιστημονικές ομάδες.   Καταγράφηκαν όλα τα είδη των ασθενειών που χρησιμοποιήθηκαν τα βλαστοκύτταρα από τις συμμετέχουσες ομάδες το έτος 2006 για τη θεραπεία κακοήθων, κληρονομικών και αυτοάνοσων ασθενειών.  Το έτος αυτό   πραγματοποιήθηκαν 50.417 μεταμοσχεύσεις εκ των οποίων  οι 28.901 (57%)  ήταν αυτόλογες και οι 21.516 (43%)  ήταν αλλογενείς. Από τις 21.516 αλλογενείς μεταμοσχεύσεις  στις   11.928 (55,4%) τα βλαστοκύτταρα προέρχονταν μέσα από την οικογένεια και στις  9.588 (44,5%) από τη δημόσια τράπεζα. 

Τα βλαστοκύτταρα χορηγούνται κατά  την κρίση του θεράποντος ιατρού, σε όσες περιπτώσεις κρίνονται απαραίτητα και δεν γίνεται απαρίθμηση του αριθμού των ασθενειών που χρησιμοποιούνται, ούτε κυκλοφορεί κατάλογος χρήσης βλαστοκυττάρων, όπως  στην  πράξη δεν υπάρχει  καταγραφή του αριθμού των μικροβίων που χορηγείται ένα συγκεκριμένο αντιβιοτικό, αλλά κρίνεται κατά περίπτωση.

1. Secondary autoimmune diseases occurring after HSCT for an autoimmune disease: a retrospective study of the EBMT Autoimmune Disease Working Party.

Daikeler T, Labopin M, Di Gioia M, Abinun M, Alexander T, Miniati I, Gualandi F, Fassas A, Martin T, Schwarze CP, Wulffraat N, Buch M, Sampol A, Carreras E, Dubois B, Gruhn B, Güngör T, Pohlreich D, Schuerwegh A, Snarski E, Snowden J, Veys P, Fasth A, Lenhoff S, Messina C, Voswinkel J, Badoglio M, Henes J, Launay D, Tyndall A, Gluckman E, Farge D; EBMT Autoimmune Disease Working Party2. Blood. 2011 Aug 11;118(6):1693-8. doi: 10.1182/blood-2011-02-336156. Epub 2011 May 19.

2. Long-term results of stem cell transplantation for MS: a single-center experience.

Fassas A, Kimiskidis VK, Sakellari I, Kapinas K, Anagnostopoulos A, Tsimourtou V, Sotirakoglou K, Kazis A.

Neurology. 2011 Mar 22;76(12):1066-70. doi: 10.1212/WNL.0b013e318211c537.

3. Risks of immune system treatments.

Burt RK, Abinun M, Farge-Bancel D, Fassas A, Hiepe F, Havrdová E, Ikehara S, Loh Y, Marmont du Haut Champ A, Voltarelli JC, Snowden J, Slavin S.

Science. 2010 May 14;328(5980):825-6. doi: 10.1126/science.328.5980.825-e. No abstract available.

4. Mobilization of hematopoietic stem cells in a thalassemic mouse model: implications for human gene therapy of thalassemia.

Yannaki E, Psatha N, Athanasiou E, Karponi G, Constantinou V, Papadopoulou A, Tasouli A, Kaloyannidis P, Batsis I, Arsenakis M, Anagnostopoulos A, Fassas A.

Hum Gene Ther. 2010 Mar;21(3):299-310. doi: 10.1089/hum.2009.077.

5. Autologous hematopoietic stem cell transplantation for autoimmune diseases: an observational study on 12 years' experience from the European Group for Blood and Marrow Transplantation Working Party on Autoimmune Diseases.

Farge D, Labopin M, Tyndall A, Fassas A, Mancardi GL, Van Laar J, Ouyang J, Kozak T, Moore J, Kötter I, Chesnel V, Marmont A, Gratwohl A, Saccardi R.Haematologica. 2010 Feb;95(2):284-92. doi: 10.3324/haematol.2009.013458. Epub 2009 Sep 22.

6. Autologous hemopoietic stem cell transplantation for multiple sclerosis: is it worthwile?

Fassas A, Mancardi GL.

Autoimmunity. 2008 Dec;41(8):601-10. doi: 10.1080/08916930802197347. Review.

7. Autologous stem-cell transplantation in malignant multiple sclerosis: a case with a favorable long-term outcome.

Kimiskidis V, Sakellari I, Tsimourtou V, Kapina V, Papagiannopoulos S, Kazis D, Vlaikidis N, Anagnostopoulos A, Fassas A.

Mult Scler. 2008 Mar;14(2):278-83. Epub 2007 Oct 17.

                                                    Κ ΚΟΥΖΗ ΚΟΛΙΑΚΟΥ

Read more »

H χρήση των βλαστοκυττάρων στη θεραπεία των αυτοάνοσων ασθενειών

Οι αυτοάνοσες παθήσεις αποτελούν μια μεγάλη κατηγορία χρόνιων ασθενειών,  κοινό σημείο των οποίων είναι η ενεργοποίηση του ανοσοποιητικού συστήματος και η στροφή του εναντίον των οργάνων του ίδιου του ασθενή.

 

Όργανα που δέχονται την επίθεση του ανοσοποιητικού συστήματος είναι το πάγκρεας με αποτέλεσμα τον ινσουλινοεξαρτώμενο σακχαρώδη διαβήτη, ο θυρεοειδής με αποτέλεσμα τον υπέρ-υποθυρεοειδισμό,   τα νεύρα με αποτέλεσμα τη σκλήρυνση κατά πλάκας, οι αρθρώσεις με αποτέλεσμα τις ρευματοειδούς τύπου αρθρίτιδες, το έντερο με αποτέλεσμα τις φλεγμονώδεις παθήσεις του εντέρου, ελκώδη κολίτιδα και νόσο του Crohn, οι μυς με αποτέλεσμα  τις μυοσίτιδες, καθώς και συνδυασμοί μεταξύ τους.  

 

Οι αυτοάνοσες παθήσεις εμφανίζονται με υφέσεις και έντονες εξάρσεις και η αντιμετώπισή τους είναι μακροχρόνια και εξαιρετικά δύσκολη. Πολλές θεραπευτικές μέθοδοι έχουν χρησιμοποιηθεί ξεκινώντας από τις κατηγορίες παυσίπονων -αντιφλεγμονωδών  και συνεχίζοντας με ανοσοκατασταλτικά φάρμακα χωρίς αποτέλεσμα.

 

Τα τελευταία χρόνια η μέθοδος που φαίνεται ότι έχει τα καλύτερα και με διάρκεια θεραπευτικά αποτελέσματα και θα τύχει εφαρμογής στο μέλλον είναι η χρήση αυτόλογων βλαστοκυττάρων σε συνδυασμό με  ήπια χημειοθεραπεία.

 

Η θεραπεία αυτή αποσκοπεί αφ ενός μεν στην αποτελεσματική καταστολή του ανοσοποιητικού συστήματος και στην εν συνεχεία συνολική αποκατάσταση του αιμοποιητικού συστήματος.  Με τον τρόπο αυτό επιχειρείται επανεκκίνηση του ανοσοποιητικού συστήματος. Τα βλαστοκύτταρα επίσης ασκούν ανοσορυθμιστικό ρόλο και συμβάλλουν στην εξισορρόπηση και ομαλοποίηση της  λειτουργίας του ανοσοποιητικού.

 

Δεν υπάρχει συγκεκριμένη μορφή κληρονομικότητας στα αυτοάνοσα νοσήματα, ομάδες ανθρώπων ανήκουν σε ένα συγκεκριμένο τύπο του Μείζονος Συστήματος Ιστοσυμβατότητας (HLA)  και αυτοί είναι περισσότερο επιρρεπείς στην εμφάνιση όχι ενός συγκεκριμένου  αυτοάνοσου συστήματος, αλλά σε οποιοδήποτε.

 

Τα τελευταία χρόνια έχουν αναπτυχθεί ηπιότερα χημειοθεραπευτικά φάρμακα,  με λιγότερες παρενέργειες και για το λόγο αυτόν η θεραπεία αυτή θα κερδίζει συνεχώς έδαφος. Δημοσιευμένα αποτελέσματα μεγάλων κλινικών μελετών  ήδη έχουν δείξει ύφεση στην πενταετία  και πολλά οργανωμένα κέντρα έχουν αναπτυχθεί σε πολλές χώρες, όπου και καταφεύγουν οι ασθενείς.

 

Το επόμενο βήμα στη θεραπεία των αυτοάνοσων ασθενειών θα είναι η στοχευμένη και επιλεκτική μείωση του αριθμού των λεμφοκυττάρων, τα οποία είναι υπεύθυνα για τη δημιουργία των  αυτοάνοσων νοσημάτων σε συνδυασμό με τα βλαστοκύτταρα. Η μέθοδος αυτή  θα περιορίσει αποτελεσματικά τις επιπλοκές  της χημειοθεραπείας, θα κάνει τη θεραπεία πιο απλή, ασφαλή και προσιτή σε ασθενείς όλων των ηλικιών.   

 

Στη χώρα μας   πολλοί άνθρωποι διαφόρων ηλικιών πάσχουν από αυτοάνοσο νόσημα και αν και υπάρχει μεγάλη εμπειρία στις μεταμοσχεύσεις και στη διαχείριση των βλαστοκυττάρων, εν τούτοις  δεν υπάρχει ανάλογο οργανωμένο κέντρο για αποτελεσματική θεραπεία των ασθενών αυτών, οι οποίοι για χρόνια υποβάλλονται σε θεραπείες χωρίς διαπιστωμένο όφελος και μάλιστα με σοβαρές παρενέργειες.

 

Σήμερα βρίσκονται σε εξέλιξη εγκεκριμένες από το FDA  18 κλινικές μελέτες   οι οποίες χρησιμοποιούν βλαστοκύτταρα για τη θεραπεία της σκλήρυνσης κατά πλάκας.

 

Πρόσφατα εγκρίθηκε μια πρωτότυπη θεραπεία η οποία χορηγεί τα βλαστοκύτταρα μέσα στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό, ενώ μέχρι πρόσφατα η χορήγηση  ήταν ενδοφλέβια. Με τον τρόπο αυτόν επιτυγχάνεται άμεσα μεγαλύτερη συγκέντρωση κυττάρων στο κεντρικό νευρικό σύστημα, στις περιοχές που πάσχουν.

Πηγή: http://www.iatronet.gr/ygeia/aimatologia/article/23521/h-xrisi-twn-vlastokyttarwn-sti-therapeia-twn-aftoanoswn-astheneiwn.html

Read more »

Πράσινο φως σε μελέτη για τη θεραπεία της σκλήρυνσης κατά πλάκας με βλαστοκύτταρα

Την έγκριση για την έρευνα νέας φαρμακευτικής ουσίας  (IND) από την Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) έλαβε το Tisch MS Research Center της Νέας Υόρκης ώστε να ξεκινήσει η φάση Ι της μελέτης όπου θα χρησιμοποιηθούν αυτόλογα νευρικά βλαστικά κύτταρα για τη θεραπεία της σκλήρυνσης κατά πλάκας (ΣΚΠ ). «Εξ όσων γνωρίζω, αυτή είναι η πρώτη εγκεκριμένη από τον FDA χρήση  βλαστικών κυττάρων στις ΗΠΑ τα οποία χορηγούνται στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό των ασθενών με ΣΚΠ, και αποτελεί  μια πρωτοποριακή μέθοδο αντιμετώπισης της  ΣΚΠ» δήλωσε ο Δρ Saud A. Sadiq, συνεργάτης στο  Tisch MS Research Center της Νέας Υόρκης και κύριος ερευνητής της μελέτης.

Ειδικότερα, όπως ανακοινώθηκε, η πρωτοποριακή μελέτη θα διερευνήσει τα αποτελέσματα της χρήσης των βλαστοκυττάρων που συλλέγονται από το μυελό των οστών του ασθενούς. Τα βλαστικά κύτταρα θα χορηγηθούν ενδοραχιαίως (στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό που περιβάλλει το νωτιαίο μυελό) σε 20 συμμετέχοντες ασθενείς, οι οποίοι πληρούν τα κριτήρια ένταξης για την κλινική μελέτη.

Στη συγκεκριμένη  θα ενταχθούν ασθενείς που πληρούν τα κριτήρια που έχουν τεθεί, ενώ  θα μελετηθεί η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα. Η μελέτη εξ ολοκλήρου θα πραγματοποιηθεί στο Tisch MS Research Center και στο International Multiple Sclerosis Management Practice (IMSMP). Η κλινική εφαρμογή των αυτόλογων προγονικών κυττάρων στη ΣΚΠ είναι το επίτευγμα μιας δεκαετούς έρευνας που διεξάγεται από μια ειδική ομάδα επιστημόνων με επικεφαλής τον Δρ Sadiq και Δρ Violaine Harris, που εργάζεται επίσης στο Tisch MS Research Center.

Στις προκλινικές δοκιμές διαπιστώθηκε ότι η έγχυση των κυττάρων αυτών μπορεί να μειώσει τη φλεγμονή του εγκεφάλου και την επιταχύνει την ανάπλαση της μυελίνης και / ή τη νευροπροστασία. «Αυτή η μελέτη αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα της αφοσίωσης των επιστημόνων  του Τisch MS Research Center στην επιστήμη και την μεταφορά της έρευνας στο ασθενή και ταυτόχρονα γεννά ελπίδα ότι  η μακροχρόνια αναπηρία μπορεί να αντιστραφεί στη ΣΚΠ," τόνισε ο Δρ Sadiq.

Οι συμμετέχοντες θα υποβληθούν σε μια μοναδική συλλογή του μυελού των οστών, από τον οποίο θα διαχωριστούν τα μεσεγχυματικά βλαστοκύτταρα,  στη συνέχεια θα μετατραπούν σε νευρικά και ενδοραχιαία θα χορηγηθούν στους 20 ασθενείς.  Οι συμμετέχοντες θα λαμβάνουν τρεις ενδοραχιαίες ενέσεις ανά μήνα και η χορηγήσεις θα ολοκληρωθούν σε τρεις μήνες.  Οι παράμετροι ασφαλείας και αποτελεσματικότητας θα αξιολογηθούν από όλους τους συμμετέχοντες μέσω τακτικών επισκέψεων παρακολούθησης.

Η σκλήρυνση κατά πλάκας ανήκει στις αυτοάνοσες παθήσεις και μέχρι σήμερα δεν έχει βρεθεί  αποτελεσματική θεραπεία η οποία να προλαμβάνει τις εξάρσεις και να αποκαθιστά τις αναπηρίες, μας αναφέρει η καθηγήτρια Ιστολογίας-Εμβρυολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο  Κοκκώνα Κουζή-Κολιάκου σχολιάζοντας την ανακοίνωση.

«Κατά καιρούς», προσθέτει, «μεγάλες κλινικές μελέτες δημοσιευμένες σε έγκυρα ιατρικά περιοδικά αναφέρονται στην χρήση των βλαστοκυττάρων στη θεραπεία της σκλήρυνσης κατά πλάκας και γενικότερα των αυτοάνοσων παθήσεων, κοινός παρονομαστής των οποίων είναι η παθολογική διέγερση του ανοσοποιητικού συστήματος και η στροφή του εναντίον των οργάνων του ίδιου του ασθενούς. Διεθνώς σήμερα χρησιμοποιούνται με επιτυχία δύο πηγές λήψης βλαστοκυττάρων, ο μυελός των οστών και ο λιπώδης ιστός με παρόμοια αποτελέσματα.  Της χορήγησης των βλαστοκυττάρων προηγείται ήπια χημειοθεραπεία η οποία ελαττώνει τον αριθμό των λεμφοκυττάρων και την επίθεση στα όργανα.

Στη  χώρα μας υπάρχει σημαντική εμπειρία στη διαχείριση των βλαστοκυττάρων και επομένως μια αντίστοιχη θεραπεία θα μπορούσε να προσφέρει πολλά στους πάσχοντες όχι μόνο από  τη σκλήρυνση κατά πλάκας,  αλλά και από άλλες αυτοάνοσες παθήσεις.» καταλήγει η κ. Κολιάκου.  

Πηγή:  http://www.protothema.gr/ugeia/article/304003/ipa-prasino-fos-se-meleti-gia-ti-therapeia-tis-sklirunsis-kata-plakas-me-vlastokuttara/

Read more »

Bioengineered Blood Vessel Implanted In Virginia Kidney Dialysis Patient, An American First

A bioengineered blood vessel implant in his arm has potentially given a 62-year-old Virginia man a new lease on life, after years of dialysis for end-stage kidney failure....

Building a Bioengineered Blood Vessel

Researchers at Duke and an affiliated bioengineering company called Humactye built the blood vessel by growing human smooth muscle cells on a tube-shaped biodegradable mesh scaffold. The structure was immersed in a bath of vital amino acids, with pulses of energy pumping nutrients in a heartbeat rhythm mimicking the physical forces that shape natural blood vessel growth.

The resulting collagen vein structure was then rinsed in a solution to wipe away biological cell properties that could trigger an immune response, leading to organ rejection.  Making the blood vessel nonreactive can allow it to be mass-produced in a matter of months, said the researchers, saving the time and energy that it would take to harvest an individual patient's own cells to seed a personalized vein structure.

The Virginia patient marks the first American participant in a phase one clinical trial approved by the Food and Drug Administration (FDA), which will ultimately include 20 kidney dialysis patients….

The Duke researchers' nonreactive bioengineered blood vessels could represent a significantly more stable alternative to the more than 320000 Americans who require dialysis for kidney failure, or end-stage renal disease.

Such bioengineered blood vessels could also be developed into implants for heart bypass surgeries, which over 415000 Americans undergo each year, and replacements for other blocked veins and arteries.

 Source /Read More : http://www.medicaldaily.com/bioengineered-blood-vessel-implanted-virginia-kidney-dialysis-patient-american-first-246593

Read more »

Τα βλαστοκύτταρα στη μάχη κατά της τύφλωσης που οφείλεται στη νόσο του Stargardt και την πρώιμη εκφύλιση της ωχράς κηλίδας.

Επιστήμονες  από το Moorfields Eye Hospital και το University College του Λονδίνου ανακοίνωσαν  ελπιδοφόρα αποτελέσματα μελέτης  που έγινε σε πειραματόζωα  και δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature Biotechnology. Η μελέτη έδειξε ότι ο αμφιβληστροειδής, το μέρος του ματιού το οποίο  ανιχνεύει το φως,  μπορεί να επισκευαστεί με τη χρήση βλαστικών κυττάρων. Σύμφωνα με τους ερευνητές υπάρχει  προοπτική η μέθοδος να εφαρμοστεί  σε ανθρώπους.  Οι φωτοϋποδοχείς είναι τα κύτταρα στον αμφιβληστροειδή που αντιδρούν στο φως και  το μετατρέπουν σε ένα ηλεκτρικό σήμα το οποίο μεταβιβάζεται στον εγκέφαλο. Ωστόσο, αυτά τα κύτταρα καταστρέφονται και οδηγούν στην τύφλωση όπως συμβαίνει στην  νόσο του Stargardt και την ηλικιακή εκφύλιση της ωχράς κηλίδας.
 Οι ερευνητές  χρησιμοποίησαν βλαστοκύτταρα για να αντικαταστήσουν τους κατεστραμμένους φωτοϋποδοχείς του αμφιβληστροειδούς σε πειραματόζωα.  Η μελέτη έδειξε ότι τα κύτταρα αυτά αποκτούν επικοινωνία με το περιβάλλον τους και λειτουργούν φυσιολογικά.  Ωστόσο, η αποτελεσματικότητα της μεθόδου εξακολουθεί να είναι χαμηλή. Μόνο περίπου 1000 κύτταρα από τα  200000 που χορηγήθηκαν  κατάφεραν τελικά να λειτουργήσουν.
 Ο επικεφαλής της έρευνας καθηγητής Ρόμπιν Αλί δήλωσε ότι "η μέθοδος είναι εφικτή  να εφαρμοστεί στον άνθρωπο, χιλιάδες ασθενείς στον κόσμο χάνουν την όραση τους καθημερινά από εκφύλιση της ωχράς κηλίδας και στα επόμενα πέντε χρόνια μπορεί να γίνει η έναρξη της κλινικής δοκιμής σε ανθρώπους".

Read more »

ΧΡΗΣΕΙΣ ΒΛΑΣΤΟΚΥΤΤΑΡΩΝ ΤΟΥ ΟΜΦΑΛΟΠΛΑΚΟΥΝΤΙΑΚΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ ΣΤΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΒΑΡΙΩΝ ΣΥΓΓΕΝΩΝ ΚΑΡΔΙΟΠΑΘΕΙΩΝ

Η MAYO CLINIC ανακοίνωσε  την έγκριση κλινικής μελέτης για τη θεραπεία συγγενών καρδιοπαθειών με τη χρήση βλαστοκυττάρων του ομφαλοπλακουντιακού αίματος του ίδιου του παιδιού. Η χρήση των βλαστοκυττάρων αφορά τις χειρουργικές επεμβάσεις για τη διόρθωση της υποπλαστικής αριστεράς κοιλίας. Η ατελής διάπλαση της αριστερής κοιλίας δημιουργεί μεγάλα προβλήματα οξυγόνωσης στα νεογνά  και χρήζει άμεσης αντιμετώπισης. Λόγω του μεγάλου μεγέθους της καρδιακής βλάβης η αποκατάσταση της καρδιάς γίνεται κατά στάδια και σε βάθος χρόνου. Στην πρώτη φάση της μελέτης περιλαμβάνονται 10 παιδιά τα οποία υποβάλλονται σταδιακά σε τρεις χειρουργικές επεμβάσεις  αποκατάστασης, ξεκινώντας από τους πρώτους μήνες της ζωής μέχρι να επιτευχθούν φυσιολογικά επίπεδα οξυγόνωσης και όγκου εξώθησης  αίματος από την αριστερά κοιλία.  Η διάγνωση της υποπλασίας της αριστεράς κοιλίας γίνεται υπερηχογραφικά κατά την ενδομήτρια ζωή και  για το λόγο αυτό κατά τη γέννηση συλλέγεται το ομφαλοπλακουντιακό αίμα το οποίο στέλνεται στα εργαστήρια της  MAYO CLINIC για επεξεργασία και φύλαξη των βλαστοκυττάρων. Η πρώτη χειρουργική επέμβαση γίνεται  αμέσως μετά τη γέννηση του παιδιού και βελτιώνεται σημαντικά η οξυγόνωση του αίματος, ενώ η δεύτερη γίνεται μεταξύ του  4 ^ου  -6 ^ου  μήνα και στην διάρκεια αυτής της επέμβασης γίνεται έγχυση των βλαστοκυττάρων μέσα στον καρδιακό μυ. Αναμένεται αύξηση του όγκου εξώθησης  και της   ελαστικότητας της καρδιάς. Περίπου 960  παιδιά γεννιούνται κατά έτος στις ΗΠΑ με υποπλασία της αριστερής κοιλίας  και αναμένεται ο συνδυασμός της χειρουργικής επέμβασης και των βλαστοκυττάρων να βελτιώσει η λειτουργία της καρδιάς των παιδιών αυτών και να περιορίσει το μέγεθος των καρδιοχειρουργικών επεμβάσεων.

 Κ. ΚΟΚΚΩΝΑ ΚΟΥΖΗ-ΚΟΛΙΑΚΟΥ

Read more »

Γεννήθηκε παιδί που θα ζήσει μέχρι τα 150

Σε μια συγκλονιστική αποκάλυψη προχώρησε Βρετανός γιατρός, ο οποίος δήλωσε ότι ο πρώτος άνθρωπος που θα σπάσει το φράγμα του θανάτου και θα ζήσει μέχρι τα 150 του χρόνια, έχει, ήδη, γεννηθεί.

Η συνταρακτική αυτή ανακοίνωση, που έφερε τα πάνω κάτω στους ιατρικούς κύκλους, έγινε από τον άγγλο γεροντολόγο Όντρεϋ Ντε Γκρέυ, επικεφαλής ενός επιστημονικού Ιδρύματος που ειδικεύεται στην έρευνα για τη μακροζωία. Ο Δρ.Γκρέυ μάλιστα προχώρησε κι άλλο στις δηλώσεις του αφήνοντας με ανοιχτό το στόμα τους δημοσιογράφους:

« Πριν το παιδί αυτό συμπληρώσει τα 20 του χρόνια, θα έχει έρθει στη ζωή και ο άνθρωπος που θα ζήσει μία χιλιετηρίδα», είπε ο Δρ. Γκρέυ λίγο πριν πραγματοποιήσει διάλεξη στο Βασιλικό Ινστιτούτο Επιστήμης της Βρετανίας και συμπλήρωσε:

« Εχουμε 50% πιθανότητες να καταφέρουμε να ελέγξουμε ιατρικά τη γήρανση σε ένα πολύ αποφασιστικό επίπεδο, μέσα στα επόμενα 25 χρόνια».

Ο δόκτωρ Γκρέυ εκτιμά ότι ο θεράπων - γιατρός του μέλλοντος θα παρεμβαίνει με απλές ιατρικές πράξεις για να «συντηρεί» τον οργανισμό, αλλά και να αναζωογονεί το ανοσοποιητικό σύστημα του ασθενή. Με συχνές επισκέψεις ... συντήρησης στο γιατρό, που θα περιλαμβάνουν γονιδιακές και βλαστοκυτταρικές θεραπείες, ο ασθενής από την άλλη, θα πετυχαίνει να διατηρεί τον οργανισμό του σε καλή φόρμα και παράλληλα θα κερδίζει το ζητούμενο : περισσότερα και πιο ποιοτικά χρόνια ζωής.

Ο Βρετανός επιστήμονας περιγράφει τη γήρανση ως μια μακροχρόνια συσσώρευση μοριακών και κυτταρικών βλαβών σε ολόκληρο το ανθρώπινο σώμα:

«Η ιδέα είναι να εφαρμόσει κανείς προληπτική γηριατρική, κατά την οποία θα μπορούμε κατά διαστήματα να επιδιορθώνουμε τη μοριακή και κυτταρική ζημιά, πριν φτάνει στο απροχώρητο και πριν εξαπλωθεί σε μεγάλη έκταση»

Η αύξηση του προσδόκιμου της ζωής ( αύξηση των ορίων ηλικίας ) είναι το μεγάλο ζητούμενο, αλλά και πρόκληση για την επιστήμη. Μέχρι σήμερα έχουν γίνει πολλά. Οι ολοένα και αυξανόμενες επιτυχίες της ιατρικής επιστήμης στην κατεύθυνση της θεραπείας ασθενειών έχουν αυξήσει ετησίως και κατά μέσο όρο τα όρια ηλικίας, σε τουλάχιστον 3 μήνες και έτσι τώρα οι ειδικοί εκτιμούν ότι θα υπάρχουν πολλοί εκατονταετείς άνθρωποι σε ολόκληρο τον πλανήτη, έως το έτος 2030.

Στις μέρες μας, ο μεγαλύτερης ηλικίας άνθρωπος ήταν Ιάπωνας και έζησε μέχρι την ηλικία των 122 ετών, ενώ, μόνο το 2010 περισσότεροι από 44.000 άνθρωποι κατόρθωσαν να συμπληρώσουν έναν ολόκληρο αιώνα ζωής. Το μεγαλύτερο πρόβλημα, πάντως, για την επέκταση της μακροζωίας είναι η παγκόσμια αύξηση της παχυσαρκίας, αλλά και τα καρδιαγγειακά νοσήματα.

Source/Read more: 
http://www.newsbomb.gr/blogs/story/324200/apokalypsi-sok--gennithike-paidi-poy-tha-zisei-mehri-ta-150#ixzz2Yiu9qF6H

Read more »

ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΦΥΛΑΞΗΣ ΒΛΑΣΤΟΚΥΤΤΑΡΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ

Η οικονομική κρίση στην Ελλάδα έχει οδηγήσει πολλές τράπεζες φύλαξης  βλαστοκυττάρων σε εκπτώσεις της ποιότητας της υπηρεσίας.  Έτσι θα διαπιστώσετε ότι πολλές από αυτές κατήργησαν τις πιστοποιήσεις ,  οι οποίες αποτελούν τις μόνες ισχυρές αποδείξεις σωστής επεξεργασίας και καλής ποιότητας των βλαστοκυττάρων.

Θα σας περιγράψουμε  τα κριτήρια σωστής επιλογής τράπεζας φύλαξης των βλαστοκυττάρων,  τα οποία θα πρέπει να γνωρίζουν οι γονείς πριν  πάρουν την απόφασή τους:

1. Είναι πολύ σημαντικό να έχουν γίνει χρήσεις  βλαστοκυττάρων που φυλάσσονται στην τράπεζα που οι γονείς σκέφτονται να επιλέξουν,  πόσες φορές  και για ποιές  ασθένειες.  Η χορήγηση  βλαστοκυττάρων σημαίνει ότι η τράπεζα εμπιστεύεται την ποιότητα των δειγμάτων που έχει φυλάξει, γνωρίζει τη διαδικασία της απόψυξης  και  ανά πάσα στιγμή μπορεί να βρει   το δείγμα στα δοχεία φύλαξης και να προχωρήσει στη διαδικασία της απόψυξης.

2. Θα πρέπει  η τράπεζα να τηρεί  αρχείο παρακολούθησης των ασθενών μετά την χορήγηση και   να καταγράφονται τα αποτελέσματα  της χορήγησης.

3. Να  έχουν   ανακοινωθεί τα αποτελέσματα των θεραπευτικών χρήσεων σε ιατρικά συνέδρια ή να  έχουν δημοσιευτεί  σε ιατρικά περιοδικά. Αυτό αποτελεί και την καλύτερη απόδειξη σωστής επεξεργασίας και αποτελεσματικής θεραπευτικής χρήσης.

4. Πολύ σημαντικό  είναι το ποσοστό της βιωσιμότητας  των βλαστοκυττάρων μετά την απόψυξη. Υψηλό ποσοστό βιωσιμότητας έχουν τα βλαστοκύτταρα όταν  μεταφέρονται άμεσα από το μαιευτήριο στο εργαστήριο, επεξεργάζονται και κρυοσυντηρούνται σωστά και υπάρχει εμπειρία στη διαδικασία της  απόψυξης.  Οι γονείς πρέπει να ζητούν το εργαστηριακό αποτέλεσμα της βιωσιμότητας μετά την απόψυξη για  κάθε θεραπευτική χρήση.

5. Ποιες και πόσες διαπιστεύσεις-πιστοποιήσεις    έχει η εταιρεία και το εργαστήριο. Οι διαπιστεύσεις-πιστοποιήσεις     είναι διεθνείς  και εθνικές. Οι γονείς πρέπει να απαιτούν και τις δύο.  Οι διεθνείς δίνουν τη δυνατότητα να μπορούν να χρησιμοποιούνται τα βλαστοκύτταρα σε όλες τις χώρες του εξωτερικού και στην  Ελλάδα, ενώ οι εθνικές περιορίζουν τη χρήση εντός Ελλάδας. Οι γονείς θα πρέπει να ανατρέχουν ιστοσελίδες των Οργανισμών Πιστοποίησης όπου υπάρχουν αναρτημένοι πίνακες   πιστοποιήσεων, με τα ονόματα των διαπιστευμένων εργαστηρίων, εφ όσον είναι σε ισχύ η πιστοποίηση.  Σε αντίθετη  περίπτωση η πιστοποίηση έχει καταργηθεί.  Η πιστοποίηση-διαπίστευση είναι μια μακρά και ανά τακτά διαστήματα επαναλαμβανόμενη διαδικασία ελέγχου του εργαστηρίου από εξωτερικούς αξιολογητές απόλυτα αδιάβλητη και αξιόπιστη.

6. Τα τελευταία χρόνια εκτός από τα βλαστοκύτταρα  του  ομφαλοπλακουντιακού  αίματος (αιμοποιητικά) χρησιμοποιούνται και τα βλαστοκύτταρα του ιστού του ομφαλίου λώρου, τα οποία ονομάζονται μεσεγχυματικά. Τα μεσεγχυματικά βλαστοκύτταρα  χρησιμοποιούνται σε συνδυασμό με τα αιμοποιητικά βλαστοκύτταρα για τη θεραπεία κακοήθων ασθενειών, στις αυτοάνοσες παθήσεις, όπως σκλήρυνση κατά πλάκας, διαβήτης τύπου Ι, ελκώδης κολίτιδα, ρευματοειδής αρθρίτιδα, στα εγκαύματα, κατάγματα, διαβητικά έλκη και οστεοαρθρίτιδα.

Τι πρέπει να γνωρίζουν οι γονείς σχετικά με την λήψη και αποθήκευση αυτών των κυττάρων:

Α. Τα μεσεγχυματικά βλαστοκύτταρα συλλέγονται από ΟΛΟ ΤΟ ΜΗΚΟΣ ΤΟΥ ΟΜΦΑΛΙΟΥ ΛΩΡΟΥ  που είναι περίπου 50cm. ΠΡΟΣΟΧΗ:    οι γονείς να απαιτούν  τη λήψη όλου του ομφάλιου λώρου και όχι ενός μικρού τμήματος. Το μικρό τμήμα περιέχει ένα μέρος από το σύνολο των  βλαστοκυττάρων που περιέχονται στα 50 cm.

Β. Ολόκληρος ο ομφάλιος λώρος υποβάλλεται σε ειδική  επεξεργασία απομόνωσης των μεσεγχυματικών  βλαστοκυττάρων τα οποία καταμετρούνται και στη συνέχεια καταψύχονται. Οι γονείς λαμβάνουν  τα αποτελέσματα στα οποία αναγράφεται ο συνολικός αριθμός των μεσεγχυματικών βλαστοκυττάρων που φυλάσσονται.  Το δείγμα αυτό είναι άμεσα προς χρήση και δεν χρειάζεται περαιτέρω επεξεργασία.  Προσοχή δεν είναι αποδεκτή  ως μέθοδος κρυοσυντήρησης,  ο τεμαχισμός  του ομφαλίου λώρου σε μικρότερα κομμάτια και η κατάψυξη τους με τη μορφή ιστού, χωρίς προηγούμενη εργαστηριακή διαδικασία απομόνωσης των μεσεγχυματικών βλαστοκυττάρων. Στην περίπτωση αυτή οι γονείς λαμβάνουν πιστοποιητικό κρυοσυντήρησης  το οποίο βεβαιώνει ότι φυλάσσεται κομμάτι ιστού ομφαλίου λώρου χωρίς να αναφέρεται αριθμός βλαστοκυττάρων, επειδή δεν έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία. Οι γονείς που έχουν επιλέξει αυτόν τον τρόπο φύλαξης όταν θα ζητήσουν τη χρήση αυτών των κυττάρων στο μέλλον τότε το εργαστήριο θα ξεκινήσει τη διαδικασία απομόνωσης με μια μακροχρόνια διαδικασία κυτταρικού πολλαπλασιασμού με άγνωστα αποτελέσματα, μεγάλο επιπλέον κόστος και   χαμηλής βιολογικής αξίας βλαστοκύτταρα.

 ΤΑ ΒΛΑΣΤΟΚΥΤΤΑΡΑ ΤΟΥ ΙΣΤΟΥ ΤΟΥ ΟΜΦΑΛΙΟΥ ΛΩΡΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΣΥΧΝΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΤΟΥ  ΟΜΦΑΛΟΠΛΑΚΟΥΝΤΙΑΚΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ.

Κ ΚΟΥΖΗ-ΚΟΛΙΑΚΟΥ  

Read more »

Type 2 Diabetes Patients Benefit From Bone Marrow Stem Cell Transplants

Type 2 diabetes patients who receive self-donated (autologous) bone marrow stem cells require less insulin, a new study revealed.
The research, published in Cell Transplantation, was carried out in India and looked at the safety and efficacy of autologous transplanted bone marrow stem cells in patients with type 2 diabetes (TD2M).

Study corresponding author Anil Bhansali, PhD, professor and head of the Endocrinology Department at the Post Graduate Institute of Medical Education in Chandrigarh, India, said:

"There is growing interest in the scientific community for cellular therapies that use bone marrow-derived cells for the treatment of type 2 diabetes mellitus and its complications. But the potential of stem cell therapy for this disease is yet to be fully explored."

Although there is an increasing interest in using stem cell transplantation to treat people with this condition, there has been little research observing the benefit of bone marrow-derived stem cells.

Read More: http://www.medicalnewstoday.com/articles/262707.php

Read more »

Mayo Clinic puts stem cells to the test on infant heart defect

ROCHESTER – Every year, about 1,000 babies are born in the United States with half a heart — a rare defect that requires a series of risky surgeries and, even then, leaves the infants with a strong likelihood that their hearts will wear out prematurely.

Now, the Mayo Clinic has received federal approval for a first-of-its kind clinical study to see if stem cells from the babies’ own umbilical cords can strengthen their underdeveloped hearts and extend their lives.

If it works, the new technique could buy these children time as scientists scramble for a cure for the congenital defect called hypoplastic left heart syndrome (HLHS).

The Mayo study, which will begin as soon as 10 eligible candidates can be enrolled, could also pave the way for additional breakthroughs in stem cell treatments that would help the 19,000 children born each year with other heart defects. But for the time being, the doctors at Mayo are keeping their focus on those babies who need the most help now.

 

Read More :
 http://www.startribune.com/lifestyle/health/210778971.html?page=all&prepage=1&c=y#continue

Read more »

ΒΛΑΣΤΟΚΥΤΤΑΡΑ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ

Οι θεραπευτικές μέθοδοι τα τελευταία χρόνια αλλάζουν και γίνονται περισσότερο φιλικές και λιγότερο τραυματικές για  τον ασθενή. Μειώνουν τη νοσηρότητα, το κόστος, τις επιπλοκές και βελτιώνουν την ποιότητα ζωής. Σε αυτό συμβάλλει ουσιαστικά η εξέλιξη της επιστήμης, η πρόληψη και η διάγνωση σε αρχικά στάδια και το σημαντικότερο η ασφάλεια των νεότερων θεραπευτικών μεθόδων και η ελάχιστη επιβάρυνση  που επιφέρουν στον  ασθενή.

Η ανακάλυψη των αντιβιοτικών, των αντινεοπλασματικών φαρμάκων, των νεότερων βιολογικών παραγόντων και τελευταία οι κυτταρικές θεραπείες αποτελούν σταθμούς  στην αντιμετώπιση σοβαρών ασθενειών. Οι κυτταρικές θεραπείες δεν ανήκουν στις φαρμακευτικές θεραπείες,  αλλά ενισχύουν φυσικές αμυντικές δυνάμεις του οργανισμού. Το θεραπευτικό μέσο που χρησιμοποιείται είναι τα βλαστοκύτταρα. Τα παιδιά και οι νεαροί ενήλικες διαθέτουν περισσότερα και νεαρότερα βλαστοκύτταρα και ο οργανισμός τους αντιμετωπίζει την ασθένεια πιο σύντομα και πιο αποτελεσματικά σε σχέση με τους ενήλικες. Για το λόγο αυτόν τα τελευταία χρόνια συλλέγονται και αποθηκεύονται νεαρά και υγιή βλαστοκύτταρα για να μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τους ίδιους τους ασθενείς σε μεγαλύτερες ηλικίες όταν τότε η ποιότητα των βλαστοκυττάρων τους λόγω της ηλικίας θα είναι υποδεέστερη.

Ασφαλή βλαστοκύτταρα λαμβάνουμε από την  ομφαλοπλακουντιακή μονάδα, τον μυελό των οστών, το λίπος, τα νεογιλά δόντια και τους φρονιμίτες.  Η πλέον ανώδυνη λήψη και τα καλύτερης ποιότητας βλαστοκύτταρα προέρχονται από την ομφαλοπλακουντιακή μονάδα, τα οποία  λόγω του νεαρού της ηλικίας τους μπορούν να χρησιμοποιηθούν εκτός από τον ίδιο που του ανήκουν και σε άλλους ασθενείς χωρίς να είναι απαραίτητη η απόλυτη ιστοσυμβατότητα. Έτσι τα βλαστοκύτταρα αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε περισσότερους ασθενείς σε σχέση με βλαστοκύτταρα του μυελού των οστών, όπου απαιτείται απόλυτη ιστοσυμβατότητα,   χωρίς όμως να αποκλείεται και η απόρριψή τους.

Τα βλαστοκύτταρα χορηγούνται ενδοφλέβια στην οξεία φάση της νόσου και βρίσκουν το δρόμο τους προς το σημείο της βλάβης  ή χορηγούνται τοπικά στο σημείο της βλάβης για συγκέντρωση μεγαλύτερης ποσότητας στην πάσχουσα περιοχή.

Τα βλαστοκύτταρα της ομφαλοπλακουντιακής μονάδας χρησιμοποιούνται σε ποσοστό έως 84% σε χρήσεις εντός της οικογένειας για μια ευρεία ομάδα κακοήθων και μη ασθενειών.  Η αρχική χρήση του ομφαλοπλακουντιακού αίματος αφορούσε τη θεραπεία της λευχαιμίας και άλλων κληρονομικών και κακοήθων  ασθενειών του αίματος.

Λόγω του νεαρού της ηλικίας και της πλαστικότητας που διαθέτουν, εκτός της χρήσης στη θεραπεία κακοήθων ασθενειών, σήμερα βρίσκονται στη  φάση αξιολόγησης για την εγκεφαλική παράλυση, τον αυτισμό και τον παιδικό σακχαρώδη διαβήτη. Τα τελευταία χρόνια  με την πρόοδο της έρευνας φάνηκε ότι το ομφαλοπλακουντιακό   αίμα περιέχει βλαστοκύτταρα από όλα τα όργανα του σώματος και για το λόγο αυτόν χρησιμοποιείται  και πέραν των αιματολογικών ασθενειών. Για αιματολογικές  παθήσεις   χρησιμοποιούνται αυτόλογα ή αλλογενή βλαστοκύτταρα. Ο καλύτερα ιστοσυμβατός δότης είναι ο αδελφός του ασθενούς  και  η πιθανότητα απόλυτης ιστοσυμβατότητος μεταξύ των αδελφών κυμαίνεται στο 30%. Μόνο για κακόηθες νόσημα κάποιος αν δεν έχει δικά του βλαστοκύτταρα μπορεί να ζητήσει από άλλον.

Για τα αυτοάνοσα νοσήματα, όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας, η νεανική ρευματοειδής αρθρίτιδα, η ελκώδης κολίτιδα  και ο παιδικός διαβήτης απαιτούν βλαστοκύτταρα του ίδιου του παιδιού. Χρησιμοποιώντας τα βλαστοκύτταρα για τα αυτοάνοσα νοσήματα ελαττώνεται η συχνότητα και η βαρύτητα των κρίσεων. Για τον σακχαρώδη διαβήτη χορηγούνται τα βλαστοκύτταρα εντός του πρώτου μήνα από της εκδήλωσης  του διαβήτη, σε παιδιά που δεν εμφάνισαν διαβητική οξέωση. Το 80% των παιδιών που ακολούθησαν αυτή τη θεραπεία απαλλάχτηκαν από την ινσουλίνη για το διάστημα των πέντε ετών που διήρκεσε η παρακολούθησή τους. Ένας αριθμός παιδιών ελάττωσε τις ημερήσιες ανάγκες σε ινσουλίνη και διορθώθηκαν μερικοί  βιολογικοί δείκτες και ένας αριθμός που δεν πληρούσε τις εξ αρχής προδιαγραφές δεν εμφάνισε καμία αλλαγή.

Οι νευρολογικές παθήσεις τραυματικές ή εκφυλιστικές αφορούν μια μεγάλη ομάδα ασθενών με μακρόχρονα προβλήματα υγείας και  σοβαρές αναπηρίες οι οποίες  απαιτούν υψηλό κόστος νοσηλείας. Στις τραυματικές παθήσεις περιλαμβάνονται η ισχαιμία του εγκεφάλου κατά τον τοκετό  που οδηγεί σε εγκεφαλική παράλυση, τα εγκεφαλικά επεισόδια  και οι τραυματισμοί και στις εκφυλιστικές παθήσεις η νόσος του Πάρκινσον, του Αλτσχάιμερ, αλλά  και κάθε άλλη ασθένεια που σταδιακά οδηγεί σε απώλεια της λειτουργικότητας των νευρικών κυττάρων. Στους τραυματισμούς περιλαμβάνονται οι κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις και οι διατομές του νωτιαίου μυελού και των περιφερικών νεύρων.

Τα τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί ο αριθμός των παιδιών με εγκεφαλική παράλυση, λόγω βελτίωσης των συνθηκών μηχανικής υποστήριξης  των νεογνών που γεννιούνται με περιγεννητική ασφυξία.   Η διάγνωση τίθεται οριστικά στους πρώτους 18 μήνες, διότι μέχρι τότε ο εγκέφαλος χρησιμοποιεί τους δικούς του μηχανισμούς  αποκατάστασης των αρχικών βλαβών που προκλήθηκαν λόγω  της έλλειψης οξυγόνου. Σήμερα γίνεται μια διεθνής προσπάθεια και συντονισμός για την αντιμετώπιση της εγκεφαλικής παράλυσης των παιδιών με αυτόλογα βλαστοκύτταρα του ομφαλοπλακουντιακού αίματος και του ιστού του ομφαλίου λώρου. Τα βλαστοκύτταρα χορηγούνται στα πρώτα έτη της ζωής και τα αποτελέσματα είναι καλύτερα παρά εάν δοθούν σε μεγαλύτερες  ηλικίες. Όταν η κλινική εικόνα του νεογνού είναι βαριά χορηγούνται 72 ώρες μετά τον τοκετό. Μετά τις 72 ώρες έχει αποδειχτεί ότι τα κυκλοφορούντα στο αίμα βλαστοκύτταρα του παιδιού καταλήγουν σε ειδικές νησίδες μέσα στα όργανα και βοηθούν κατά τόπους την ανάπτυξή τους. Τα βλαστοκύτταρα  κινητοποιούνται πολύ δύσκολα από τις θέσεις αποθήκευσής τους και για το λόγο αυτό στα επιβαρυμένα πρόωρα νεογνά τα βλαστοκύτταρα χορηγούνται μετά από 72 ώρες ώστε  να αυξηθεί η συγκέντρωσή τους στον εγκέφαλο που πάσχει.  Εκτός από την εγκεφαλική παράλυση και οι τραυματικές κακώσεις του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού σήμερα αντιμετωπίζονται με τα βλαστοκύτταρα,  αρκεί η χορήγησή τους να γίνει τις πρώτες ώρες μετά τον τραυματισμό.

Οι τραυματικές κακώσεις χαρακτηρίζονται από οξεία απώλεια νευρικού ιστού και μετατραυματικές βλάβες,  οι οποίες οφείλονται στους μηχανισμούς άμυνας του οργανισμού, ο οποίος  κινητοποιεί κύτταρα του αμυντικού συστήματος για να καθαρίσει την πάσχουσα περιοχή από τα κατεστραμμένα νευρικά κύτταρα. Τα κύτταρα άμυνας απελευθερώνουν ρίζες οξυγόνου στην τραυματισμένη περιοχή, οι οποίες αθροιζόμενες συνεχίζουν την νέκρωση των νευρικών κυττάρων, πέραν της οξείας αρχικής βλάβης. Τα βλαστοκύτταρα ελαττώνουν την κινητοποίηση των κυττάρων της φλεγμονής και αυτό έχει ως άμεσο αποτέλεσμα τη διάσωση των κυττάρων τα οποία σε διαφορετικές συνθήκες  θα υφίσταντο τις δευτερογενείς βλάβες. Ήδη λόγω του τραυματισμού καταργείται ο αιματοεγκεφαλικός  φραγμός ο οποίος μεσολαβεί μεταξύ των νευρικών κυττάρων και του αίματος και έτσι τα βλαστοκύτταρα μπορούν να διεισδύσουν μέσα στον νευρικό ιστό και να βοηθήσουν σε σημαντικό βαθμό την αποκατάσταση του.  Ο αιματοεγκεφαλικός φραγμός είναι ως ένα βαθμό αδιαπέραστος από τους   βλαπτικούς παράγοντες και με τον τρόπο αυτόν προστατεύονται τα νευρικά κύτταρα τα οποία είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα και δεν διαθέτουν ικανότητα πολλαπλασιασμού σε περίπτωση καταστροφής τους.

Ο αυτισμός περιλαμβάνει μια μεγάλη ομάδα διαταραχών συμπεριφοράς διαφορετικής βαρύτητας. Πέρα  από τα ψυχοφάρμακα για την καταστολή του εγκεφάλου μέχρι σήμερα δεν υπήρχε άλλη θεραπευτική προσέγγιση.  Ένα στα 88  παιδιά κάθε  χρόνο στις ΗΠΑ διαγιγνώσκεται με διαταραχές συμπεριφορές που κατατάσσονται στο φάσμα του αυτισμού με εκδηλώσεις ποικίλης βαρύτητας. Τα αγόρια υποφέρουν πέντε φορές συχνότερα από τα κορίτσια. Εδώ και ένα χρόνο στις ΗΠΑ βρίσκεται σε εξέλιξη κλινική μελέτη η οποία αξιολογεί την ικανότητα του ομφαλοπλακουντιακού αίματος να βελτιώνει την ομιλία και τη συμπεριφορά των αυτιστικών παιδιών.  Η ηλικίες των παιδιών που παίρνουν τα βλαστοκύτταρά τους κυμαίνονται από 2-7 ετών και λαμβάνουν τα βλαστοκύτταρά τους σε μια δόση, εκτός εάν το βάρος τους είναι πολύ χαμηλό σε σχέση με τον αριθμό τους, οπότε χορηγούνται σε δύο δόσεις.

Τα βλαστοκύτταρα δεν θεραπεύουν τα συμπτώματα, αλλά δρουν πέραν αυτών  αποκαθιστώντας  τις λειτουργίες του εγκεφάλου  στις περιπτώσεις της  εγκεφαλικής παράλυσης,  αλλά και του  αυτισμού.  Τα τελευταία χρόνια  όλο και πληθύνουν οι ενδείξεις ότι  διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος ευθύνονται για την εμφάνιση του αυτισμού. Τα βλαστοκύτταρα πιστεύουμε ότι επιδιορθώνουν  ή ρυθμίζουν το ανοσοποιητικό σύστημα και μέσω αυτού βελτιώνεται η ομιλία  και η συμπεριφορά των παιδιών,  τα οποία δεν φαίνεται έχουν κανένα προφανή λόγο να είναι αυτιστικά. Στην περίπτωση της ανοσολογικής διαταραχής  πιθανόν τα βλαστοκύτταρα των ιστών της  ομφαλοπλακουντιακής μονάδας,   τα λεγόμενα μεσεγχυματικά, να είναι πιο αποτελεσματικά στη θεραπεία και ίσως σε δεύτερη φάση η κλινική μελέτη θα πρέπει να προχωρήσει στην αξιολόγηση και αυτών των κυττάρων. 

Μία άλλη πηγή  λήψης μεσεγχυματικών βλαστοκυττάρων και μάλιστα πλουσιότερη είναι ο λιπώδης ιστός και σήμερα μια παράλληλη μελέτη για τον αυτισμό βρίσκεται σε εξέλιξη  και στην Ελλάδα. Η αξιολόγηση αυτών των παιδιών δείχνει βελτίωση σε πολλά από αυτά και μάλιστα τα αποτελέσματα είναι καλύτερα όσο μικρότερης ηλικίας είναι.

Επειδή συμπτώματα αυτισμού  έχουν διαπιστωθεί σε μερικά  παιδιά με διαπιστωμένες διαταραχές της αιμάτωσης του εγκεφάλου για το λόγο αυτό το ομφαλοπλακουντιακό ενδείκνυται σε αυτές τις περιπτώσεις  επειδή τα βλαστοκύτταρα που περιέχει έχουν έντονη αγγειογενετική ικανότητα. Στις περιπτώσεις διαταραχών του ανοσοποιητικού συστήματος καταλληλότερα θεωρούνται τα μεσεγχυματικά βλαστοκύτταρα,  είτε των ιστών της ομφαλοπλακουντιακής μονάδας είτε του λιπώδους ιστού.

Τα εγκεφαλικά επεισόδια τα τελευταία χρόνια  έχουν τύχει μεγάλης  συζήτησης για την εφαρμογή κυτταρικών θεραπειών και ήδη  η Ιαπωνία είναι η πρώτη χώρα που ξεκίνησε τις εφαρμογές, χρησιμοποιώντας   βλαστοκύτταρα που προέρχονται από τον μυελό των οστών.  Τα βλαστοκύτταρα χορηγούνται μέσα στις κοιλίες του εγκεφάλου τον πρώτο μήνα μετά το εγκεφαλικό επεισόδιο και παρακολουθείται η προώθησή τους μέσα στον εγκεφαλικό ιστό. Σε άλλες χώρες, όπως στο Πανεπιστήμιο της Σεούλ  χρησιμοποιούνται  αλλογενή βλαστοκύτταρα από το  ομφαλοπλακουντιακό αίμα τα οποία χορηγούνται ενδοεγκεφαλικά  και τα αποτελέσματα είναι πιο εντυπωσιακά.  Η εξήγηση είναι ότι πρόκειται για νεαρά βλαστοκύτταρα με έντονη αναγεννητική ικανότητα,  μη συγκρινόμενα  με τα γηρασμένα βλαστοκύτταρα του μυελού των οστών ή του λιπώδους ιστού  του ασθενούς.

Μια οργανωμένη διεθνής προσπάθεια σήμερα γίνεται για την αποκατάσταση της διατομής του νωτιαίου μυελού και των νεύρων.  Η ώθηση για εφαρμογή στον άνθρωπο δόθηκε από πειραματικά δεδομένα όπου παρουσιάστηκε σημαντική διάσωση του νεύρου στις περιπτώσεις όπου άμεσα χορηγήθηκαν βλαστοκύτταρα  στην περιοχή της διατομής. Τα βλαστοκύτταρα χορηγούνται τοπικά μέσα σε νευροσωλήνες οι οποίοι εμφυτεύονται στην περιοχή της διατομής και καθώς τα κύτταρα πολλαπλασιάζονται  συνδέουν τις δύο τραυματισμένες επιφάνειες.  Το πρώτο κέντρο στην Ευρώπη θα εγκατασταθεί στη Νορβηγία με έξοδα του κράτους. 

Οι θεραπείες με τα βλαστοκύτταρα είναι προ των πυλών αρκεί να γίνει σωστή επιλογή των ασθενών, ο χρόνος χορήγησης να είναι ο κατάλληλος και τα βλαστοκύτταρα να είναι υγιή  και δραστήρια. Έχοντας υπόψη ότι τα νεαρά βλαστοκύτταρα δίνουν καλύτερο θεραπευτικό αποτέλεσμα θα πρέπει να σκεφτούμε τη δυνατότητα να επωφεληθούμε αυτών των εφαρμογών φυλάσσοντας το ομφαλοπλακουντιακό αίμα και τον ιστό του ομφαλίου λώρου.  Είναι ο πιο εύκολος και ανώδυνος τρόπος να φυλάξουμε υγιή και πολυδύναμα βλαστοκύτταρα.

 ΚΟΚΚΩΝΑ ΚΟΥΖΗ-ΚΟΛΙΑΚΟΥ

ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ ΙΑΤΡΙΚΗΣ

Read more »

Ο ΛΙΠΩΔΗΣ ΙΣΤΟΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΟΤΙ ΠΛΕΟΝΕΚΤΕΙ ΓΙΑ ΠΟΛΛΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΜΥΕΛΟΥ ΤΩΝ ΟΣΤΩΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΣΟΒΑΡΩΝ ΑΣΘΕΝΕΙΩΝ

Κοινό στοιχείο ανάμεσα στον λιπώδη ιστό και στον μυελό των οστών είναι η περιεκτικότητά τους σε μεσεγχυματικού τύπου βλαστοκύτταρα , τα οποία σήμερα τυγχάνουν πολλών κλινικών εφαρμογών.

Τα  μεσεγχυματικά  βλαστοκύτταρα  σήμερα χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία αυτοάνοσων ασθενειών,   λόγω της ικανότητας τους να ρυθμίζουν τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. Στις αυτοάνοσες παθήσεις περιλαμβάνεται η σκλήρυνση κατά πλάκας, η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η ελκώδης κολίτιδα, η ιδιοπαθής πνευμονική ίνωση και ο διαβήτης τύπου Ι. Χορηγούνται σε συνδυασμό με το ομφαλοπλακουντιακό αίμα για τη θεραπεία κακοήθων ασθενειών στις περιπτώσεις που δεν υπάρχει απόλυτη ιστοσυμβατότητα μεταξύ δότη και ασθενούς για την ελάττωση των ποσοστών της απόρριψης. Επίσης χρησιμοποιούνται σε ορθοπεδικές επεμβάσεις για την αποκατάσταση του χόνδρου μετά από τραυματισμό ή εκφύλιση.

Τελευταίες μελέτες δείχνουν ότι για να επιφέρουν το ίδιο θεραπευτικό αποτέλεσμα στο ανοσοποιητικό σύστημα απαιτείται  μικρότερος αριθμός μεσεγχυματικών βλαστοκυττάρων που προέρχονται από το λιπώδη ιστό σε  σχέση με τον μυελό των οστών. Αυτό οφείλεται στο ότι τα μεσεγχυματικά βλαστοκύτταρα  του λιπώδους ιστού εκκρίνουν μεγαλύτερες ποσότητες κυτταροκινών, οι οποίες είναι τα ανοσορρυθμιστικά μόρια του ανοσοποιητικού συστήματος. Επί πλέον ο λιπώδης ιστός περισσεύει στο ανθρώπινο σώμα και η λήψη του είναι εύκολη, ανώδυνη και χωρίς επιπλοκές. Η λήψη του μυελού των οστών είναι επώδυνη διαδικασία, απαιτεί γενική νάρκωση, ο πόνος διαρκεί  για αρκετό χρονικό διάστημα  μετά την αφαίρεση, δεν συνιστάται να γίνεται στις μικρές ηλικίες και μπορεί να οδηγήσει   σε διάφορου βαθμού απλασία,  ανάλογα με την ικανότητα του οργανισμού να αναπληρώνει την αφαιρεθείσα ποσότητα. Ο λιπώδης ιστός περιέχει 500 φορές περισσότερα βλαστοκύτταρα σε σχέση με τον μυελό των οστών και τα βλαστοκύτταρα μπορούν να συλλεγούν στα πλαίσια αισθητικής λιποαναρρόφησης ή άλλης προγραμματισμένης επέμβασης. Στις ΗΠΑ κατ έτος πραγματοποιούνται 400.000 λιποαναρροφήσεις και τα βλαστοκύτταρα μπορούν να συλλέγονται και να κρυοσυντηρούνται για μελλοντική χρήση, χωρίς καμία επί πλέον επιβάρυνση για τον ασθενή. 

Δεδομένης  της υπεροχής των αποτελεσμάτων   της χρήσης των βλαστοκυττάρων του λιπώδους ιστού, αλλά και της ευκολότερης λήψης τους, ο  λιπώδης ιστός αναμένεται σε πολλές περιπτώσεις να αντικαταστήσει τον μυελό των οστών, του οποίου η χρήση θα περιοριστεί στην αλλογενή μεταμόσχευση για τη θεραπεία ασθενειών του αιμοποιητικού συστήματος.

Κ ΚΟΥΖΗ-ΚΟΛΙΑΚΟΥ

ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΑΠΘ

Read more »

Βλαστοκύτταρα για τη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας

Νέα σελίδα στην θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας, που πλήττει εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους σε ολόκληρο τον κόσμο, ανοίγει η χρήση «ενήλικων» βλαστικών κυττάρων.

Κι αυτό γιατί, τα πρώτα αποτελέσματα από την εφαρμογή της τους, είναι ιδιαιτέρως ενθαρρυντικά και δικαιολογημένα οι επιστήμονες τα αποκαλούν ως την «πενικιλίνη» του 21ου αιώνα».

Μάλιστα ιατρικές μελέτες, με αποτελέσματα από τη χρήση «ενήλικων» βλαστικών κυττάρων, παρουσιάστηκαν στο 2ο Διεθνές Συνέδριο Αναγεννητικής Ιατρικής, το οποίο πραγματοποιήθηκε υπό την αιγίδα του Πάπα της Ρώμης στο Βατικανό (11-13 Απριλίου 2013).

«Τα βασικά πλεονεκτήματα από την θεραπεία με ενήλικα βλαστικά κύτταρα είναι η ελάττωση του πόνου, η μείωση της χρήσης αντιφλεγμονωδών φαρμάκων και κορτιζόνης, η αύξηση της κινητικότητας και λειτουργικότητας της πάσχουσας άρθρωσης και η αναγέννησή της με φυσικό τρόπο» τονίζει ο Δρ Σταύρος Αλευρογιάννης, επιστημονικός Διευθυντής της OrthoCell, ο οποίος συμμετείχε στο συνέδριο και εφαρμόζει την θεραπεία τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα.

Σύμφωνα με όσα ανέφερε ο Δρ Αλευρογιάννης, η μεγάλη αποτελεσματικότητα της μεθόδου, έγκειται στο γεγονός ότι δεν υπάρχουν επιπλοκές, η μέθοδος είναι αναίμακτη, ο ασθενής κινητοποιείται άμεσα, ελαχιστοποιείται η απαιτούμενη νοσηλεία και η θεραπεία μπορεί να επαναληφθεί, μέχρι να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Στις περισσότερες των περιπτώσεων και με αυστηρή επιλογή των ασθενών, το αποτέλεσμα είναι εκπληκτικό και ο ασθενής καθυστερεί ή/και αποφεύγει την ολική αρθροπλαστική της πάσχουσας άρθρωσης, με ότι αυτή συνεπάγεται.

ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΝΕΑ ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Σύμφωνα με τους επιστήμονες που εφαρμόζουν την θεραπεία, τα ενήλικα βλαστικά κύτταρα, λαμβάνονται από τον ίδιο τον ασθενή. Στη συνέχεια ενεργοποιούνται και πολλαπλασιάζονται σε πιστοποιημένο εργαστήριο. Συγκεκριμένη ποσότητα αποθηκεύεται για μελλοντική χρήση και η θεραπευτικά αναγκαία ποσότητα κατά περίπτωση, επανατοποθετείται στον ασθενή, ως απλή ιατρική πράξη. Δεν υπάρχουν ηθικοί ή θρησκευτικοί φραγμοί, δεν υπάρχουν κίνδυνοι μετάδοσης νοσημάτων και δεν υπάρχει περίπτωση απόρριψής τους.

«Είναι κύτταρα του δικού μας οργανισμού. Είναι κομμάτι του σώματός μας, το «οργανικό μας φάρμακο», δεν είναι εμπορικό προϊόν ή χημικό σκεύασμα» τονίζει χαρακτηριστικά ο Δρ Αλευρογιάννης και συμπληρώνει, «ακόμη και η ενεργοποίησή τους στο εργαστήριο, πραγματοποιείται  με τη χρήση αυξητικών, από το αίμα του ασθενούς, βιολογικών παραγόντων χωρίς  πρόσμιξη χημικών ουσιών ή άλλων φαρμάκων».

Τα κύτταρα, μετά την ενεργοποίηση και τον πολλαπλασιασμό τους στο εργαστήριο, εγχέονται στην πάσχουσα περιοχή της άρθρωσης, με τοπική αναισθησία, σε αποστειρωμένο περιβάλλον χειρουργείου, με χρήση ειδικής βελόνας, υπό υπερηχογραφικό ή ακτινοσκοπικό έλεγχο.

Επίσης μπορούν να τοποθετηθούν αρθροσκοπικά στο σημείο της βλάβης, μετά από αρθροσκοπικό καθαρισμό με τη μορφή βλαστοσφαιριδίων ή με βιολογική κόλλα, που κατασκευάζεται και αυτή από το αίμα του ασθενούς, ανάλογα με το μέγεθος της βλάβης και την εμπειρία του χειρουργού.

Τα βλαστοκύτταρα είναι αμιγής κυτταρική θεραπεία, σαφώς ανώτερη και αποτελεσματικότερη από τη χρήση αυξητικών παραγόντων (PRP) που είναι απλή ενίσχυση της επουλωτικής ικανότητας του οργανισμού μας.

ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ Η ΜΑΣΤΙΓΑ ΤΗΣ ΤΡΙΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ

Η αρθρίτιδα είναι από τα πιο συχνά μυοσκελετικά προβλήματα που ταλαιπωρούν εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους της τρίτης ηλικίας και αποτελεί την πιο συχνή πάθηση σε ποσοστό πάνω από 50%. Σύμφωνα με την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας προσβάλλει περίπου το 9,6% των ανδρών και το 18% των γυναικών ηλικίας πάνω από 60 χρόνων.

Η θεραπεία της αρθρίτιδας μέχρι σήμερα, είναι συνυφασμένη με τη λήψη αναλγητικών, κορτιζόνης, ενδαρθρικών ενέσεων υαλουρονικού, εγχύσεων κολλαγόνου, σωματικής άσκησης, εξαντλητικής δίαιτας και, φυσικά, επίπονων χειρουργείων.

Μέχρι πρόσφατα, η μόνη λύση στις πιο προχωρημένες μορφές αρθρίτιδας ήταν η χειρουργική αντιμετώπιση, με κυριότερη την αρθροπλαστική. Η αντικατάσταση με τεχνητή άρθρωση, όμως, είναι μία μέθοδος, η οποία απαιτεί μεγάλο χειρουργικό τραύμα ,απώλεια αίματος, παρατεταμένη νοσηλεία και μακρόχρονο πρωτόκολλο αποκατάστασης και φυσιοθεραπείας. Το χειρουργείο συχνά κρύβει επιπλοκές και το κυριότερο, δεν διαρκεί εφ όρου ζωής. Η χρήση εξωτερικής βοήθειας είναι απαραίτητη επί μακρόν, ενώ αρκετοί από τους ασθενείς και το οικογενειακό τους περιβάλλον, υφίστανται ταλαιπωρία.

Το κόστος των επεμβάσεων για αρθροπλαστικές υπολογίζεται στα 18 δις. δολάρια  για το 2012, ενώ αναμένεται να ξεπεράσει τα 25 δις  δολάρια σε παγκόσμια κλίμακα το 2016

Πηγή : http://www.thebest.gr/news/index/viewStory/198823

Read more »

Stem-cell treatment restores sight to blind man

An experimental stem-cell treatment has restored the sight of a man blinded by the degeneration of his retinal cells. The man, who is taking part in a trial examining the safety of using human embryonic stem cells (hESCs) to reverse two common causes of blindness, can now see well enough to be allowed to drive.

People undergoing treatment had reported modest improvments in vision earlier in the trial , which began in 2011, but this individual has made especially dramatic progress. The vision in his affected eye went from 20/400 – essentially blind – to 20/40, which is considered sighted.

Source/ Read More: http://www.newscientist.com/article/dn23568-stemcell-treatment-restores-sight-to-blind-man.html

Read more »

Μεταμόσχευση τραχείας σε δίχρονο κοριτσάκι

Διεθνής ομάδα χειρουργών πραγματοποίησε στις ΗΠΑ μεταμόσχευση τραχείας αρτηρίας από βλαστοκύτταρα σε δίχρονο κοριτσάκι από τη Νότια Κορέα. Είναι η πρώτη φορά που πραγματοποιείται τέτοια επέμβαση σε παιδί, σύμφωνα με τους επιστήμονες. Η μικρή γεννήθηκε χωρίς τραχεία και οι γιατροί κατάφεραν να "κατασκευάσουν" ένα όργανο χρησιμοποιώντας βλαστοκύτταρα από τον μυελό των οστών του κοριτσιού, τα οποία καλλιέργησαν σε ειδικό πλαστικό σωλήνα, όπως μετέδωσε το Αθηναϊκό Πρακτορείο.

Τα κύτταρα αυτά πολλαπλασιάστηκαν πολύ γρήγορα στο εργαστήριο σχηματίζοντας μια καινούργια τραχεία αρτηρία σε λιγότερο από μια εβδομάδα.

Το παιδί γεννήθηκε το 2010 στη Νότια Κορέα. Ο πατέρας της είναι Καναδός και η μητέρα της Νοτιοκορεάτισσα. Έχει μια τετράχρονη αδελφή. Από την ημέρα της γέννησής της έζησε σε νοσοκομείο της Σεούλ, αφού δεν μπορούσε να αναπνεύσει, να τραφεί ή να καταπιεί. Οι γιατροί δεν της έδιναν καμία πιθανότητα να επιζήσει.

Χειρουργήθηκε στις 9 Απριλίου στο νοσοκομείο Πεόρια του Ιλινόις και η επιτυχημένη επέμβαση ανακοινώθηκε την Τρίτη. Η μεταμόσχευση της τραχείας μήκους 7,62 εκατοστών διήρκεσε εννιά ώρες. Σύμφωνα με τις πρώτες ενδείξεις, η τραχεία λειτουργεί κανονικά και η μικρή θα μπορέσει να επιστρέψει σπίτι της και σε μια φυσιολογική ζωή.

"Το εκπληκτικό με αυτό το θαύμα είναι πως η μεταμόσχευση όχι μόνο της έσωσε τη ζωή, αλλά θα της επιτρέψει να τρώει και καταπίνει και να μιλά όπως όλα τα παιδιά της ηλικίας της", τόνισε ο επικεφαλής των χειρουργών Δρ Πάολο Μακιαρίνι από το Ινστιτούτο Καρολίνσκα της Στοκχόλμης.

 

Πηγή: http://www.real.gr/DefaultArthro.aspx?page=arthro&id=230003&catID=19

Read more »

Groundbreaking Surgery for Girl Born Without Windpipe

Using plastic fibers and human cells, doctors have built and implanted a windpipe in a 2 ½-year-old girl — the youngest person ever to receive a bioengineered organ.

The surgery, which took place on April 9 here at Children's Hospital of Illinois and will be formally announced Tuesday, is only the sixth of its kind and the first to be performed in the United States. It was approved by the Food and Drug Administration under rules that allow experimental procedures when otherwise the patient has little hope of survival.

Dr. Paolo Macchiarini, a specialist in the field of regenerative medicine who developed the windpipe and led the complex nine-hour operation, said the treatment of the Korean-Canadian toddler, Hannah Warren, made him realize that this approach to building organs may work best with children, by harnessing their natural ability to grow and heal....

...“Hannah was born without a windpipe, or trachea — an extremely rare condition that is eventually fatal in 99 percent of cases — and had lived since birth in a newborn intensive care unit in a Korean hospital, breathing through a tube inserted in her mouth. Because of other developmental problems, she cannot eat normally and cannot speak.

Nearly three weeks after the surgery, the girl is acting playfully with her doctors and nurses, at one point smiling and waving goodbye to a group of visitors. .....

...The goal of regenerative medicine, or tissue engineering, is to create or regrow tissues and organs to ease transplant shortages or treat conditions that do not have an effective cure. After years of scant progress, tissue engineers have begun to make advances as they have gained a better understanding of the role that stem cells — basic cells that can become tissue-specific ones — play in signaling the body to grow and repair itself.......

Source/ Read More: http://www.nytimes.com/2013/04/30/science/groundbreaking-surgery-for-girl-born-without-windpipe.html?_r=1&

Read more »

“First-in-humans” trial with cardiopoietic stem cells shows promising results

Therapy with cardiopoietic stem cells has been shown to improve heart health for people suffering from heart failure, a multi-centre clinical trial has shown.The Mayo Clinic say the trial, which was the first application in humans of lineage-guided stem cells for targeted regeneration of a failing organ, will pave the way to the development of next generation regenerative medicine therapies. The trial results are detailed in an article entitled “C-CURE Multicenter Trial: Lineage Specified Bone Marrow Derived Cardiopoietic Mesenchymal Stem Cells For Treatment of Ischemic Cardiomyopathy”, published in the Journal of the American College of Cardiology. The clinical trial was designed to assess feasibility and safety of cardiopoietic mesenchymal stem cells (MSC) in ischaemic heart failure. The 24 patients in the control group received standard care for heart failure in accordance, while the 21 patients in the cell therapy arm received, in addition to standard care, cardiopoietic MSCs originally harvested from the patient’s hip and orientated towards becoming a reparative cell type. The results showed that every patient in the stem cell treatment group improved. At 6 months follow-up, clinical performance assessed from the 6 minute walk-test improved, as did the ejection fraction. “Six months after treatment, the cell therapy group had a 7 percent absolute improvement in EF (ejection fraction) over baseline, versus a non-significant change in the control group. This improvement in EF is dramatic, particularly given the duration between the ischemic injury and cell therapy. It compares favorably with our most potent therapies in heart failure,”said Charles Murry, University of Washington, Seattle. “The benefit to patients who received cardiopoietic stem cell therapy was significant,” said Dr. Andre Terzic, study senior author and director of the Mayo Clinic Center for Regenerative Medicine. “This study helps us move beyond the science fiction notion of stem cell research, providing clinical evidence for a new approach in cardiovascular regenerative medicine.”

Source: http://blogs.terrapinn.com/total-biopharma/2013/04/12/humans-trial-cardiopoietic-stem-cells-shows-promising-results/?pk_campaign=Blog_Newsletter_total-biopharma&pk_kwd=2013-04-15&elq=cb1f80e1941547faadbb3a7a95178e40&elqCampaignId=3291&pk_campaign=Blog_Newsletter_total-biopharma&pk_kwd=2013-04-15&elq=cb1f80e1941547faadbb3a7a95178e40&elqCampaignId=3291

Read more »

Private cord blood banking: The basics

What is private cord blood banking?

For a fee, a private cord blood bank will collect, process, freeze, and store your baby's stem-cell-rich umbilical cord blood for your family's future medical use. There are two potential ways that your family might use privately stored cord blood.
One is if someone in your family needs a stem cell transplant to treat a certain potentially fatal disease, such as leukemia,sickle cell anemia, lymphomas, or an immune deficiency. If your baby's cord blood is a good match, it may help save a life.
The other possibility is that your baby might need her own cord blood for one of the new therapies in which stem cells help children with developmental problems to heal themselves. Babies and young children in the United States are currently being given their own cord blood in clinical trials to develop therapies for cerebral palsy, hydrocephalus (fluid in the brain), oxygen deprivation at birth, traumatic brain injury, sensorineural hearing loss, and type-1 (juvenile) diabetes.
Private cord blood banking is a way for families to save their baby's cord blood exclusively for their family. Public cord blood banks don't store donations for a particular person. Instead, the banked cord blood is available to anyone needing a cord blood transplant, or it may be sold for medical research.
You can find lists of diseases currently treated and descriptions of private cord blood banks around the world on the Parent's Guide to Cord Blood Foundation website.

Source : http://www.babycenter.com/0_private-cord-blood-banking-the-basics_1369773.bc

Read more »

Researchers Grow Organs in Lab

....The development of lab-built body parts is being spurred by a shortage of organ donors amid rising demand for transplants. Also, unlike patients getting transplants, recipients of lab-built organs won't have to take powerful anti-rejection drugs for the rest of their lives. That's because the bioengineered organs are built with the patients' own cells.

Until the late 1980s, few scientists believed it would be possible to make human organs because it was a struggle to grow human cells in the laboratory. The task became easier once scientists figured out the chemicals—known as growth factors—that the body itself uses to promote cellular growth.

Scientists started out growing simple organs. In 1999, Anthony Atala, director of the Wake Forest Institute for Regenerative Medicine in Winston-Salem, N.C., implanted lab-grown bladders into the first of several children with severely dysfunctional bladders. The organs have continued to function well for several years. Dr. Atala's team now is trying to grow a whole range of bioengineered parts, from simple blood vessels to human livers.

In 2011, Dr. Seifalian made a windpipe from a patient's cells. It was used to replace the cancerous windpipe of the patient, saving his life, his surgeon has said.
Dr. Seifalian and 30 scientists now seek to build a larynx, ears, noses, urethras and bile ducts. ...

Most human organs get their form from an internal scaffolding of collagen and other proteins. Scientists struggled for years to find a replacement material that was strong and flexible and yet wouldn't be rejected by the body.

Eventually, they homed in on a couple of high-tech materials made from plant fibers, resins and other substances. Dr. Seifalian said he uses a material that is modeled on the honeycomb structure of a butterfly's wing. The material, a so-called nanocomposite, is resistant to infectious bacteria and has pores that are the right size to hold cells.
"The material has to be accepted by the body, but it also has to be easy to manipulate into different shapes, different strengths," said Dr. Seifalian. ...

The key to all the lab-built organs are stem cells, found in human bone marrow, fat and elsewhere. Stem cells can be transformed into other tissues of the body, making them the basic building blocks for any organ.
In the case of the nose, stem cells extracted from the patient's fat tissue were added to the mold, along with chemicals that control cell development. The stem cells sat inside the pores of the lab-made organ and gradually differentiated into cells that make cartilage.
However, the nose was missing a crucial piece: skin.
This posed a substantial hurdle. No one has made natural human skin from scratch. Dr. Seifalian's idea: to implant the nose under the skin of the patient's forehead in the hope that skin tissue there would automatically sheath the nose.
But the patient objected, and for good reason: The implanted nose would have to sit inside his forehead for weeks or even months. In the end, Dr. Seifalian chose a less obtrusive approach. The bioengineered nose was implanted under the patient's forearm.
The team now is using imaging equipment to keep tabs on whether the necessary blood vessels, skin and cartilage are forming in the right way. "We'll have to also make sure there's no infection," Dr. Seifalian said in late November, on the day of the patient's surgery.
If the skin graft works, surgeons will remove the nose from the arm and attach it to the patient's face. Dr. Seifalian will then apply the right chemicals to convert the man's stem cells into epithelial cells, a common type of tissue found in the nose and in the lining of other organs. The epithelial cells will be inserted into the nose.
As a final step, surgeons will connect blood vessels from the face to the site of the new nose to provide a steady flow of nourishment for the growing cells. "The whole process could take six months," said Dr. Seifalian. He estimates the cost of making the nose in the lab is about $40,000, but the patient isn't being charged because the doctors and scientists are either donating their time or working on this as part of their research.
Dr. Seifalian said the new nose could restore some sense of smell to the patient, but its main benefit will be cosmetic.
We're actually in the process of making a synthetic face," he said. From a cosmetic point of view, "if you can make the ear and the nose, there's not much left."
Regenerating a nose would be a striking achievement; creating a complex organ like the heart would be historic. A team led by Spain's Dr. Aviles is trying to get there first.
Dr. Aviles trained as a cardiologist but became frustrated with the difficulty of treating patients with advanced heart disease. The only option for the worst cases was a heart transplant, and there was a shortage of hearts. Spain has the highest donor rate in the world, yet Dr. Aviles said that only about 10% of patients who need a heart transplant get one.
He was approached in 2009 by a U.S. scientist, Doris Taylor, who had already grown a beating rat heart in the lab while at the University of Minnesota. Instead of using a man-made scaffold, Dr. Taylor had used the scaffolding from an actual rat heart as the starting point. She believed the same technique was crucial for making a working human heart. She was attracted to Spain because the higher donor rate meant that more hearts unsuitable for transplant could be used for experiments.

Growing a heart is much harder than, say, growing a windpipe, because the heart is so big and has several types of cells, including those that beat, those that form blood vessels, and those that help conduct electrical signals. For a long time, scientists didn't know how to make all the cells grow in the right place and in the right order.

 

The problem had been cracked by Dr. Taylor. She said that when human stem cells were put into a heart scaffold in 2010, they seemed to know just where to go. "They organized themselves in a way I didn't believe," said Dr. Taylor, who now works at the Texas Heart Institute but makes regular visits to Madrid to help with the experiments. "It's amazing that the [scaffold] can be as instructional as it is. Maybe we don't need to micromanage every aspect of this."
A person's heart grows in the womb where its cells receive the right mixtures of oxygen and nutrients and chemicals to grow into a working organ. To duplicate that process in a laboratory, scientists uses a device called a bioreactor, which has various tubes ferrying materials to the heart and whisking away waste products. The lab's bioreactor—a cylindrical device nearly a foot in diameter—is being designed by Harvard Bioscience Inc.a maker of medical devices in Holliston, Mass. The machine will be ready for experiments in April, according to Dr. Aviles.
Mimicking the heart isn't easy. For example, more than a gallon of blood courses through the human heart each minute. The bioreactor will have to be set up so that a similar volume is pumped through it, but gently—to avoid killing the cells.
In addition, the heart cells must be given the right electrical connections.
To model these connections, the Spanish team built a vest with 70 electrical points. Team members wore the vest, which record their hearts' electrical activity. That pattern of signals will have to be replicated for the lab-made heart.
When Dr. Taylor built a rat heart in a lab dish five years ago, she used a pacemaker to make it beat. "Electrical activity doesn't spontaneously emerge," said Dr. Aviles. "We'll use a pacemaker, too."
Dr. Aviles said he hopes to have a working, lab-made version ready in five or six years, but the regulatory and safety hurdles for putting such an organ in a patient will be high. The most realistic scenario, he said, is that "in about 10 years" his lab will be transplanting heart parts.
He and his team already have grown early-stage valves and patches that could be used some day to repair tissue damaged by heart attack.
The Madrid lab has made only baby steps toward its grand plan to grow a human heart using the same techniques that Dr. Taylor pioneered with a rat heart.
"We opened the door and showed it was possible," she said. "This is no longer science-fiction. It's becoming science."


Read More/Source : http://online.wsj.com/article/SB10001424127887323699704578328251335196648.html?goback=%2Egde_2137568_member_225704371

Read more »