TA ΝΕΑΡΑ ΒΛΑΣΤΟΚΥΤΤΑΡΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ ΑΠΟ ΤΑ ΕΝΗΛΙΚΑ-ΜΕΘΟΔΟΙ ΑΝΑΖΩΟΓΟΝΗΣΗΣ ΤΩΝ ΕΝΗΛΙΚΩΝ ΒΛΑΣΤΟΚΥΤΤΑΡΩΝ

Δυστυχώς τα βλαστοκύταρα που υπάρχουν στο σώμα των ενηλίκων ακολουθούν την πορεία της γήρανσης, όπως και τα υπόλοιπα κύτταρα. Και μάλιστα σήμερα πιστεύεται ότι γηράσκουμε επειδή γηράσκουν τα βλαστοκύτταρα μας. Πολλές εκφυλιστικές ασθένειες συμβαίνουν σε προχωρημένη ηλικία και οι ασθενείς αυτοί σήμερα δεν έχουν τα νεαρά βλαστοκύτταρα που συλλέγονται κατά τον τοκετό. Τα σημερινά παιδιά που οι γονείς γνωρίζουν και προνοούν θα είναι πιο τυχερά. Έτσι λοιπόν οι επιστήμονες μη έχοντας πρόσβαση σε αυτόλογα νεαρά βλαστοκύτταρα ανέπτυξαν μια εργαστηριακή μέθοδο με την οποία υπόσχονται ότι θα ανανεώσουν τα ενήλικα βλαστοκύτταρα με σκοπό να τα τοποθετήσουν στην καρδιά μετά από έμφραγμα και γενικότερα για να βελτιώσουν τη λειτουργία της καρδιάς στην καρδιακή ανεπάρκεια.

Είναι γνωστό ότι όταν χρησιμοποιούνται τα βλαστοκύτταρα του πλακούντα στη θεραπεία της καρδιακής ανεπάρκειας, η λειτουργία της καρδιάς βελτιώνεται άμεσα, με αύξηση του κλάσματος εξώθησης κατά 30% και βελτίωση όλων των δεικτών λειτουργίας της καρδιάς. Αντίθετα όταν χρησιμοποιούνται αυτόλογα βλαστοκύτταρα του μυελού των οστών των ενήλικων ασθενών η ικανότητα πολλαπλασιασμού τους είναι περιορισμένη και η βελτίωση της καρδιακής λειτουργίας είναι αργή.

Ανάλογη εμπειρία έχουμε προσκομίσει και εμείς από τη χρήση βλαστοκυττάρων στη θεραπεία της καρδιακής ανεπάρκειας στις εγχειρήσεις by-pass σε ηλικιωμένους και επιβαρυμένους και με άλλες συνοδές καταστάσεις ασθενείς.

Η μελέτη έγινε στο Toronto General Hospital από τους Milica Radisic και Ren-Ke-Li και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Journal of American College of Cardiology πρόσφατα. Οι επιστήμονες οδηγήθηκαν στην ανάγκη να βελτιώσουν την ποιότητα των βλαστοκυττάρων των ίδιων των ασθενών και δεν προχώρησαν σε αλλογενείς λήψεις ομφαλοπλακουντιακού αίματος  επειδή φοβούνται τον κίνδυνο της απόρριψης.

Κ ΚΟΥΖΗ-ΚΟΛΙΑΚΟΥ

ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ ΙΑΤΡΙΚΗΣ

Read more »

STEM CELL TRANSPLANT BOOSTS FUNCTION SLIGHTLY IN PARKISON'S MONKEY

In a small but hopeful step for researchers working on therapies to treat Parkinson’s disease, a team in Japan has used stem cells harvested from bone marrow to restore function in monkeys with the debilitating condition.

The cell transplants didn’t cure the macaques, but did improve motor skills in the animals and appeared to do so safely, the scientists wrote Monday in the Journal of Clinical Investigation — suggesting that stem cells from bone marrow might someday be a useful source for treatments of Parkinson’s in humans.

“To the best of our knowledge, this study is the first to show restoration of dopaminergic function and motor behaviors in parkinsonian primate animals” after treatment with stem cell-derived neurons, they wrote.

Stem cells are early-stage precursor cells that develop into the mature cells in the body. Scientists have long hoped to learn how to use them to replace cells and tissues damaged by accident or disease.

Parkinson’s has seemed like a good candidate for stem cell-derived therapies because people with the disorder have lost cells in the brain, or neurons, that produce the neurotransmitter dopamine. (For more about Parkinson’s read this page from the NIH’s National Institute of Neurological Disorders and Stroke.)  If stem cells could be coaxed to develop into healthy, functioning dopaminergic neurons and then introduced into the brain, the thinking goes, perhaps patients could get relief from tremors, loss of balance and other debilitating Parkinson’s symptoms.

The Japanese team, led by Takuya Hayashi of the RIKEN Center for Molecular Imaging Science in Kobe, Japan, conducted its research on a group of 10 adult macaque monkeys. They induced Parkinson’s disease on the left side of the animals’ bodies.

They removed bone marrow from the hip bonesof the macaques, isolating so-called mesenchymal stem cells — the same type of cells that are sometimes harvested to treat patients with leukemia. (While mesenchymal stem cells can differentiate to become a variety of different types of cells including bone, cartilage and fat, they are not the same as embryonic stem cells or induced pluripotent stem cells, which can develop into any type of cell in the body.)  The team used a previously reported method to turn the mesenchymal stem cells into dopamine-producing neurons.

Hayashi and his colleagues studied the neurons they created in the lab to assure that they were indeed dopamine-producing, and then administered treated cells to five of the monkeys. Each of the five monkeys received cells derived from his own bone marrow.  The remaining monkeys received sham treatments.

Animals who received the cell treatments had improved motor function, the team reported. What’s more, through the use of PET scans and postmortem tissue analysis, the researchers determined that the implanted neurons continued producing small amounts of dopamine for at least nine months.  The monkeys did not develop tumors, always a concern with stem-cell based therapies. Because the cells came from the monkeys’ own bone marrow, tissue rejection wasn’t an issue either. And the stem cells' origin in mature animals — not fetuses — sidestepped availability issues and ethical considerations involved in using fetal tissue, the scientists wrote.

Before the treatment might be considered appropriate for humans, they said, further studies will be needed to improve the viability of the cells once implanted, and to boost their therapeutic effect. But, they added, the approach “may expand the availability of cell sources for cell-based therapies for patients with Parkinson’s disease.”

Read more »

Τα βλαστοκύτταρα του ομφαλοπλακουντιακού αίματος στη θεραπεία του διαβήτη

Σε εξέλιξη βρίσκεται μια μελέτη που αξιολογεί κατά πόσο το αίμα του πλακούντα  μπορεί  να αποτρέψει ή να καθυστερήσει τον διαβήτη τύπου 1 σε παιδιά που ανήκουν σε ομάδα υψηλού κινδύνου για εμφάνιση του διαβήτη.

Το αίμα του ομφάλιου λώρου, το οποίο είναι πλούσιο σε ανοσοποιητικά και αιμοποιητικά βλαστικά κύτταρα, αποτελεί πολύτιμη πηγή λήψης βλαστοκυττάρων για τη θεραπεία σοβαρών ασθενειών, συμπεριλαμβανομένης της λευχαιμίας.

Ερευνητές από το Νοσοκομείο Παίδων στο Westmead στο Σύδνεϋ διερευνούν  κατά πόσον το αίμα του ομφάλιου λώρου των ίδιων των παιδιών μπορεί να αποτρέψει την καταστροφή των β-κυττάρων του παγκρέατος που παράγουν την ινσουλίνη,  η οποία προκαλείται από υπερβολική ενεργοποίηση του ανοσοποιητικού συστήματος.

"Πιστεύουμε ότι τα ανοσορυθμιστικά Τ-λεμφοκύτταρα, που φυσιολογικά κυκλοφορούν  στο αίμα του ομφάλιου λώρου, μπορούν να σταματήσουν την καταστροφή των β-κυττάρων του παγκρέατος  και να προστατεύσουν το παιδί από την ανάπτυξη διαβήτη», δήλωσε η Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Μaria Craig από το Ινστιτούτο Ενδοκρινολογίας και Διαβήτη του νοσοκομείου .

"Η έρευνα μόλις τώρα αρχίζει να αποκαλύπτει τις δυνατότητες των βλαστοκυττάρων που περιέχονται στο  ομφαλοπλακουντιακό αίμα, το οποίο εκτός από τα αιμοποιητικά βλαστοκύτταρα που περιέχει και τα οποία είναι χρήσιμα για τη θεραπεία κακοήθων ασθενειών, περιέχει και ένα μείγμα βλαστοκυττάρων άλλων ιστών, τα οποία μπορούν να βοηθήσουν και άλλες ασθένειες πέραν των κακοήθων.

"Ο διαβήτης τύπου 1 είναι μια χρόνια εξελισσόμενη ασθένεια και η  προοπτική της χρήσης του ομφαλοπλακουντιακού αίματος και της αξιολόγησης σε ότι αφορά την ασφάλεια και την ίαση αποκτά μεγάλο ενδιαφέρον", είπε.

Η  μελέτη θα διαρκέσει πέντε έτη και θα χρησιμοποιηθούν αυτόλογα βλαστοκύτταρα, δηλαδή των ίδιων των παιδιών από το ομφαλοπλακουντιακό αίμα και την αποστράγγιση του πλακούντα που έχουν συλλεγεί και φυλαχτεί κατά τη γέννηση σε οικογενειακή τράπεζα  τράπεζα ομφαλοπλακουντιακού αίματος.

Στην μελέτη θα λάβουν μέρος έως 600 ασθενείς  και σε 20 εξ αυτών  θα χορηγηθούν τα βλαστοκύτταρα σε δύο δόσεις, ενώ στους υπόλοιπους σε μια.

Η μελέτη, που χρηματοδοτήθηκε από την τράπεζα ομφαλοπλακουντιακού αίματος Cell Care Australia, θα επικεντρωθεί σε παιδιά ηλικίας 1 έως 12 ετών των οποίων το ομφαλοπλακουντιακό αίμα έχει αποθηκευτεί και τα οποία έχουν στενό συγγενή με διαβήτη τύπου 1.

Read more »

Cord blood used to prevent diabetes

Cord blood, which is rich in immune cells and stem cells, has been a valuable resource for treating medical conditions including leukaemia.
Researchers from The Children's Hospital at Westmead in Sydney will investigate whether cord blood can prevent the destruction of insulin-producing cells in the pancreas, caused by an autoimmune process.
"We believe that regulatory T cells, found in cord blood, can actually stop this immune destruction in the pancreas and protect the child from developing diabetes," said Associate Professor Maria Craig from the hospital's Institute of Endocrinology and Diabetes.
"Research is only just starting to unlock the potential for cord blood, with its potent mix of valuable cells, to help manage a variety of disease states.
"Type 1 diabetes is an extremely challenging condition so we are very excited at the prospect of assessing the potential role for cord blood, notably its safety and practicality, in preventing the onset of this disease," she said.
The five-year study will use children's own cord blood collected from the umbilical cord and placenta at birth and stored in a private cord blood bank.
Up to 600 participants will be screened and about 20 will have cord blood reinfused.
The study, funded by cord blood bank Cell Care Australia, will focus on children aged one to 12 years whose cord blood has been stored and who have a close relative with type 1 diabetes .

Source:http://www.theaustralian.com.au/news/breaking-news/cord-blood-used-to-prevent-diabetes/story-fn3dxiwe-1226529512874

Read more »

Η ΕΠΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΜΕΝΗΣ Ή ΠΡΩΪΜΗΣ ΔΙΑΤΟΜΗΣ ΤΟΥ ΟΜΦΑΛΙΟΥ ΛΩΡΟΥ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΩΝ ΝΕΟΓΝΩΝ - ΝΕΟΤΕΡΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ

Κατά καιρούς κυκλοφορούν στο διαδίκτυο ανεύθυνα και ανυπόγραφα σχόλια τα οποία  προβληματίζουν τους γονείς κατά πόσο  στερείται το παιδί το αίμα που παραμένει στον πλακούντα  μετά τη διατομή του ομφαλίου λώρου, από το οποίο όπως είναι γνωστό συλλέγονται και φυλάσσονται τα βλαστοκύτταρα.  Και επίσης οι γονείς διερωτώνται τι όφελος θα είχε το παιδί τους εάν πέραν του κανονικού θα μπορούσε να περιέλθει στην κυκλοφορία του μεγαλύτερη ποσότητα ομφαλοπλακουντιακού αίματος.

Το Αμερικανικό Κολλέγιο   Γυναικολόγων με την σύμφωνη γνώμη της Αμερικανικής Ακαδημίας της Παιδιατρικής αφού μελέτησε όλες  τις παραμέτρους και τα μέχρι σήμερα δεδομένα κατάληξε: Μέχρι σήμερα πολλά άρθρα ανασκόπησης αναφέρουν ότι  η καθυστερημένη διατομή του ομφαλίου λώρου, από 30-60 δευτερόλεπτα μετά τον τοκετό,  προσφέρει σημαντική βοήθεια μόνο προς τα πρόωρα νεογνά. Τα τελειόμηνα νεογνά δεν έχουν ανάγκη επί πλέον ποσότητας ομφαλοπλακουντιακού αίματος,  πέραν αυτού που η φύση από μόνη της φυσιολογικά ρυθμίζει να περνάει στην κυκλοφορία του εμβρύου. Το όφελος της συλλογής των επί πλέον βλαστοκυττάρων είναι σημαντικότερο από την επίπτωση της καθυστερημένης διατομής  στην υγεία των τελειόμηνων νεογνών.

Η παρατήρηση έγινε σε 498 νεογνά,  τα οποία χωρίστηκαν σε  δύο ομάδες με βάση το βάρος. Η  μία περιελάμβανε νεογνά βάρους από 401-1500 γραμμάρια (154 νεογνά) και η δεύτερη νεογνά άνω των 1500 γραμμαρίων (344 νεογνά), αλλά ηλικίας μικρότερης των 35 εβδομάδων. Κάθε ομάδα διαχωρίστηκε εκ νέου σε ισάριθμα νεογνά, στην μια ομάδα έγινε πρόωρη διατομή και στην άλλη  καθυστερημένη (45 δευτερόλεπτα μετά τον τοκετό) και αξιολογήθηκε σε κάθε  ομάδα η επίπτωση  στην υγεία των νεογνών.  Ο αριθμός των νεογνών που συμμετείχαν στην μελέτη ήταν  μεγάλος και η στατιστική ανάλυση των αποτελεσμάτων είναι σημαντική και αξιόπιστη.

Τα πρόωρα νεογνά μετά τον τοκετό  τοποθετούνται είτε δίπλα στη μητέρα τους στο ίδιο  επίπεδο με εκείνη ή χαμηλότερα για να μπορέσει με αυτό τον τρόπο μεγαλύτερη ποσότητα αίματος που παρέμεινε μέσα στον πλακούντα να περάσει στο νεογνό. Η επί πλέον ποσότητα αίματος που εισέρχεται στην κυκλοφορία των  πρόωρων  νεογνών  από την καθυστερημένη διατομή του ομφαλίου λώρου σύμφωνα με την μελέτη ελαττώνει την ανάγκη μετάγγισης αίματος, τον κίνδυνο ενδοκοιλιακής αιμορραγίας  κατά 50% καθώς και την εμφάνιση αναιμίας.  Η ελάττωση του κινδύνου εγκεφαλικής αιμορραγίας στα πρόωρα είναι το σημαντικότερο  πλεονέκτημα της καθυστερημένης  διατομής του ομφαλίου λώρου. Έχει όμως το σημαντικό μειονέκτημα ότι αυξάνει τα επίπεδα του ικτέρου και τον κίνδυνο προσβολής του εγκεφάλου (πυρηνικός ίκτερος) από τον αυξημένο  αιματοκρίτη (αριθμό ερυθρών αιμοσφαιρίων που περιήλθαν λόγω της καθυστερημένης διατομής του ομφαλίου λώρου στο νεογνό). 

Για την αποφυγή του κινδύνου αύξησης  των επιπέδων του ικτέρου, αλλά και του αυξημένου όγκου αίματος, ο οποίος επιβαρύνει την καρδιακή λειτουργία του πρόωρου νεογνού μερικοί συνιστούν κανονική λήψη και επεξεργασία του ομφαλοπλακουντιακού αίματος και άμεση χορήγηση των βλαστοκυττάρων σε μικρό όγκο, ο οποίος αφ ενός μεν δεν επιβαρύνει την καρδιακή λειτουργία και αφ ετέρου  δεν στερείται το πρόωρο από την άμυνά  του. Ο σίδηρος χορηγείται ούτως ή άλλως ως συμπλήρωμα όχι μόνο στα πρόωρα αλλά και στα τελειόμηνα νεογνά.  

Στα τελειόμηνα νεογνά η καθυστερημένη διατομή του ομφαλίου λώρου δεν προσφέρει κανένα πλεονέκτημα.

Συμπερασματικά η καθυστέρηση της διατομής του ομφαλίου λώρου μετά τον τοκετό προσφέρει μόνο στα πρόωρα νεογνά, ελαττώνοντας τον κίνδυνο εγκεφαλικής αιμορραγίας  και όχι στα κανονικά.

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22825092

Κ ΚΟΥΖΗ-ΚΟΛΙΑΚΟΥ

ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΑΠΘ

Read more »

Stem cell discovery may revive damaged heart

A new discovery that tricks aging stem cells into rejuvenating mode could enable scientists to create youthful patches for damaged or diseased hearts and heal them, according to a Canadian study.

The breakthrough may enable scientists to create such life giving patches from a patient`s own stem cells - regardless of the patient`s age - while avoiding the threat of rejection, the study claims
Radisic and Li first create a "micro-environment" that allows heart tissue to grow, with stem cells donated from elderly patients at the Toronto General Hospital, where Li works.

Li and his team then tracked the molecular changes in the tissue patch cells. "We saw certain aging factors turned off," states Li, citing the levels of two molecules in particular, p16 and (regucalcin) RGN, which effectively turned back the clock in the cells, returning them to robust and states.

"It`s very exciting research," says Radisic, who was named one of the top innovators under 35 by MIT in 2008 and winner of the 2012 Young Engineers Canada award.

Source: http://zeenews.india.com/news/health/health-news/stem-cell-discovery-may-revive-damaged-heart_19799.html

Read more »

Different organ-derived stem cell injections improve heart function in rats

 When mesenchymal cells derived from skeletal muscle (SM-MSCs) or adipose tissue (ADSCs) were injected into the heart muscle (myocardium) of separate groups of laboratory rats that had suffered a myocardial infarction, rats in both groups experienced significantly improved left ventricle function and smaller infarct size after cell therapy, a study has found.
The study, carried out by researchers at Oslo University Hospital and the Norwegian Center for Stem cell Research, Oslo University, sought to determine if MSCs from different organs would result in different functional outcomes.
"Despite advances in revascularization and medical therapy, acute myocardial infarction (AMI) and heart failure are still important causes of morbidity and mortality in industrialized countries," said study co-author Dr. Jan E. Brinchmann of the Norwegian center for Stem Cell Research at Oslo University Hospital, Oslo.
"AMI leads to a permanent loss of contractile elements in the heart and the formation of fibrous scarring. Regeneration of contractile myocardium has been a target of cell therapy for more than a decade," he added.
According to Dr. Brinchmann, MSCs tolerate hypoxia, secrete angiogenic factors and have been shown to improve vascularization; thus, they have properties suggesting that they may beneficially impact AMI, chronic heart failure and angina pectoris after cell transplantation.
Following injection into the "border zone" and infarct area of immunodeficient rats one week after induced myocardial infarction, the researchers used echocardiography to measure myocardial function and other analyses to measure the size of scaring, density of blood vessels in the scar, and the health of myocardial tissues.
"Our results showed that intramyocardial injection of both ADSCs and SM-MSCs one week after AMI led to a substantial decrease in infarct size and a significant improvement in left ventricle function when compared with injections of cell culture medium alone," concluded the researchers.
"There was a trend toward better functional improvement in the SM-MSC group when compared to the ADSC group, but this did not reach significance," they added.
They concluded that many questions remain unanswered, including the question of whether MSCs isolated from different organisms could result in different functional outcomes.
Other unanswered questions relate to the optimal time delay between the onset of myocardial infarction and injection of MSCs. These cells do, however, still appear to be "a potentially interesting adjuvant treatment modality for selected patients following acute myocardial infarction," they concluded.
The study has been published in the current issue of Cell Transplantation. (ANI)

Source: http://www.newstrackindia.com/newsdetails/2012/11/28/378-Different-organ-derived-stem-cell-injections-improve-heart-function-in-rats.html

Read more »