ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΑΥΤΙΣΜΟΥ ΜΕ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΒΛΑΣΤΟΚΥΤΤΑΡΩΝ

Εγκρίθηκε από τον Αμερικανικό Οργανισμό FDA  των ΗΠΑ κλινική μελέτη για τη θεραπεία του αυτισμού με τη χρήση βλαστοκυττάρων του ομφαλοπλακουντιακού αίματος των ίδιων των παιδιών.  Η μελέτη αυτή διεξάγεται στην Παιδιατρική Νευρολογική Κλινική του Νοσοκομείου Sutter που βρίσκεται στο  Σακραμέντο των ΗΠΑ  και περιλαμβάνει αυτιστικά παιδιά των οποίων οι γονείς είχαν προνοήσει να φυλάξουν τα βλαστοκύτταρα του ομφαλοπλακουντιακού αίματος κατά τη στιγμή της γέννησης.

Σε κάθε 88  γεννήσεις στις ΗΠΑ ένα παιδί βρίσκεται  στο φάσμα του αυτισμού και εμφανίζει διαφόρου βαθμού διαταραχές στη συμπεριφορά του, στις δραστηριότητές του, στην επικοινωνία με το περιβάλλον και στις κινήσεις του. Στην πρώτη φάση της μελέτης 30 παιδιά ηλικίας από 2-7 ετών θα λάβουν τα δικά τους  βλαστοκύτταρα που είχαν φυλαχθεί σε ιδιωτική τράπεζα.  Η αξιολόγηση των παιδιών θα γίνει 6 μήνες μετά τη θεραπεία με βάση ειδικό ερωτηματολόγιο το οποίο  αναφέρεται στην εξέλιξη της ομιλίας, της κοινωνικότητας  και των γενικότερων διαταραχών του αυτισμού.

Η αιτιολογία του αυτισμού είναι άγνωστη και  πιθανόν πολυπαραγοντική. Αν λάβουμε υπόψη την επικρατέστερη θεωρία της καταστροφής των  νευρικών κυττάρων και  των τριχοειδών αγγείων του εγκεφάλου τότε η χορήγηση των βλαστοκυττάρων του ομφαλοπλακουντιακού αίματος πιθανόν να έχει επίδραση. Το ομφαλοπλακουντιακό αίμα περιέχει βλαστοκύτταρα που εξελίσσονται σε νευρογλοιακά κύτταρα και επίσης προενδοθηλιακά  αγγειογενετικά κύτταρα. Αποτελεί  μια από τις πλουσιότερες πηγές προενδοθηλιακών κυττάρων, τα οποία βρίσκονται σε ακόμα μεγαλύτερο ποσοστό στο  αίμα που λαμβάνεται μετά από την έκπλυση του πλακούντα. Τα βλαστοκύτταρα εγκαθίστανται στον εγκέφαλο  και τα αποτελέσματα της δράσης τους αναμένεται να γίνουν εμφανή σε διάστημα από 6-12 μήνες μετά τη χορήγηση. Τα νευρογλοιακά κύτταρα αποκαθιστούν τις κατεστραμμένες αποφυάδες των νευρικών κυττάρων και συνεπώς τις συνάψεις μεταξύ τους, ενώ τα προενδοθηλιακά δημιουργούν μικρά αγγεία τα οποία βελτιώνουν την αιμάτωση και την οξυγόνωση του εγκεφάλου.

Μια άλλη πιθανή αιτία του αυτισμού είναι η έλλειψη επαρκών συνάψεων μεταξύ των νευρικών κυττάρων. Στην περίπτωση αυτή το ομφαλοπλακουντιακό αίμα μέσω του μηχανισμού που αναφέρθηκε παραπάνω, αλλά και  μέσω των αυξητικών παραγόντων που εκκρίνουν τα μεσεγχυματικά βλαστοκύτταρα μπορεί να αποκαταστήσει τις ελλιπείς συνάψεις. Στην περίπτωση αυτή τα αποτελέσματα αναμένεται  να  είναι εμφανή σε λίγες εβδομάδες.

 Μια τρίτη, μάλλον επικρατέστερη θεωρία,  είναι ότι ο αυτισμός οφείλεται σε ανοσολογικά αίτια, τα οποία οδηγούν σε χρόνια φλεγμονή και καταστροφή των νευρικών κυττάρων.   Με βάση τη θεωρία αυτή τα μεσεγχυματικά βλαστοκύτταρα έχουν ισχυρή θεραπευτική δράση. Στην Ελλάδα ένα ανάλογο πρωτόκολλο που χρησιμοποιεί  μεσεγχυματικά βλαστοκύτταρα από τον λιπώδη ιστό βρίσκεται σε εξέλιξη σε μεγάλη  παιδιατρική-παιδοχειρουργική κλινική της Αθήνας. Οι θεραπείες αυτές είναι υποχρεωτικά αυτόλογες, δηλαδή τα βλαστοκύτταρα προέρχονται από το ίδιο το παιδί. Τα αποτελέσματα από την μέχρι σήμερα αξιολόγηση έδειξαν ότι  αρκετά παιδιά βελτιώθηκαν ως προς τη συμπεριφορά και την ομιλία,  συγκρινόμενα με την προηγούμενη κατάστασή τους. Κανένα παιδί δεν παρουσίασε επιπλοκές ή επιδείνωση. Αναμένεται η τελική αξιολόγηση και η δημοσίευση των αποτελεσμάτων του πρωτοκόλλου αυτού. 

Τα αποτελέσματα των ερευνών αυτών  θα δείξουν στην πράξη ποιο είναι το καταλληλότερο είδος κυττάρων για την θεραπεία  (αιμοποιητικά ή μεσεγχυματικά) ανάλογα με  το αίτιο που προκάλεσε τον αυτισμό. Εάν η αιτία ήταν  η δυσπλασία των αγγείων και η καταστροφή των νευρικών κυττάρων, λόγω κακής οξυγόνωσης, τότε το καταλληλότερο είδος κυττάρων αναμένεται να είναι τα βλαστοκύτταρα του ομφαλοπλακουντιακού  αίματος. Εάν ο  αυτισμός οφείλεται σε  ανοσολογική διαταραχή τότε καταλληλότερο είδος κυττάρων αναμένεται να αποδειχθούν  τα μεσεγχυματικά βλαστοκύτταρα. 

Επειδή τα αίτια του αυτισμό μπορεί να είναι πολλαπλά,  θα είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον να μελετηθεί στη συνέχεια και η δυνατότητα ταυτόχρονης  χορήγησης  βλαστοκυττάρων και από το αίμα του ομφαλίου λώρου και μεσεγχυματικών. Τα μεσεγχυματικά βλαστοκύτταρα  θα μπορούσαν να προέρχονται είτε από την ουσία του Wharton, που συλλέγεται κατά τη γέννηση,  είτε από τον λιπώδη ιστό. Και τα δύο είδη βλαστοκυττάρων χρησιμοποιούνται εδώ και πολλά χρόνια, με ασφάλεια και χωρίς παρενέργειες όταν προέρχονται από το ίδιο το άτομο (αυτόλογα) και όταν έχουν επεξεργασθεί σε εργαστήρια που μπορούν να εξασφαλίσουν την ποιότητά τους. Επειδή η διάγνωση του αυτισμού   γίνεται 2-3 χρόνια μετά τη γέννηση, μόνο τα παιδιά των οποίων οι γονείς έχουν προνοήσει να φυλάξουν  τα πολύτιμα βλαστοκύτταρα κατά τη στιγμή της γέννησης  θα μπορούν να ωφεληθούν από τις θεραπείες αυτές.

Κ ΚΟΥΖΗ-ΚΟΛΙΑΚΟΥ

ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ ΙΑΤΡΙΚΗΣ

Read more »

Autism Stem-Cell Therapy to Be Tested in Kids in Trials

Researchers are recruiting autistic children for a study that will test whether injecting stem cells banked from their umbilical cords can lessen symptoms and provide insights into the nature of the disorder.
While stem cells have been promoted, and sold, as a treatment for autism, few clinical trials have been conducted to see whether they’re effective. The study, which begins enrolling patients today, is the first of its kind approved by the U.S. Food and Drug Administration to assess the use of stem cells as a potential autism therapy, said Michael Chez, director of pediatric neurology at Sutter Medical Center in Sacramento, California, and the principal investigator.
About 1 in 88 children in the U.S. are diagnosed with an autism-related condition. The disorder hurts brain development and is linked to poor social interaction and communication skills, repeated body movements, and unusual attachments to objects.
“With this study we’ll be able to answer in a firm way that this is truly an observed effect, or we didn’t get an observed effect,” Chez said in a phone interview.
Thirty children with autism, ages 2 to 7, will be divided in two groups, with one getting the stem cell injection and the other receiving a placebo shot. After six months, the groups will switch. Patients will be monitored for improvement in language as well as irritability and other autism rating scales.

Source/Read More: http://www.bloomberg.com/news/2012-08-21/stem-cell-therapy-for-autism-to-be-tested-in-first-trial.html

Read more »

ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ ΦΥΛΑΞΗΣ ΒΛΑΣΤΟΚΥΤΤΑΡΩΝ. ΚΟΣΤΟΣ ΚΑΙ ΩΦΕΛΗ

Ποιά είναι η πραγματική απήχηση των υπηρεσιών φύλαξης βλαστοκυττάρων  στην κοινωνία και τί κοστίζουν στις οικονομίες των κρατών.

 Σήμερα διεθνώς είναι καταγεγραμμένοι έντεκα εκατομμύρια δότες μυελού των οστών και ομφαλικού αίματος και παρ όλα αυτά μόνο το 50-70% των ασθενών βρίσκει ένα ιστοσυμβατό μόσχευμα¹. Στον ιδιωτικό τομέα μέχρι το 2006 είχαν καταγραφεί 134 ιδιωτικές τράπεζες φύλαξης με συνολικό αριθμό δειγμάτων 780.000 και στο δημόσιο τομέα 54 τράπεζες με 500.000 δείγματα. Τα τελευταία χρόνια οι δημόσιες τράπεζες απαίτησαν δυναμικά από τα κράτη την αύξηση των χρηματοδοτήσεων,  επειδή ο ιδιωτικός τομέας αυξάνονταν με ραγδαίους ρυθμούς, πιστεύοντας ότι αυξάνοντας τον αριθμό των δειγμάτων τους περισσότεροι ασθενείς θα μπορούσαν να βρουν ένα ιστοσυμβατό μόσχευμα. Η προσπάθεια αυτή έδειξε οτι  αυξάνοντας τα δείγματά της η δημόσια τράπεζα από τις 50.000 στις 150.000 αυξάνει μόνο κατά 6% την πιθανότητα να βρει ένας ασθενής ένα συμβατό μόσχευμα, ενώ το κόστος του δείγματος αυξάνει από τα 15.336 στα 46.613 δολάρια². Ταυτόχρονα όμως η δημόσια τράπεζα δεν μπορεί μετέχει σε αυτόλογες θεραπείες,  οι οποίες αναμένεται να αυξηθούν ραγδαία τα αμέσως επόμενα χρόνια. To 2007 1260 ασθενείς στην Αγγλία είχαν ανάγκη μεταμόσχευσης. Εξ αυτών μόνο το 40% κατάφερε να βρει συμβατό μόσχευμα και εξ αυτών το 43% προήλθε από το εξωτερικό,  αν και η Αγγλία έχει μια δεξαμενή 650.000 εγγεγραμμένων δοτών. Σήμερα στην Αγγλία λειτουργεί μια δημόσια τράπεζα με 11.000 δείγματα  η οποία στοχεύει  στην επόμενη πενταετία να τα αυξήσει στις 20.000 ³. Ακόμα και εάν η  τράπεζα της Αγγλίας διέθετε 50.000 δείγματα ομφαλικού αίματος θα είχε  τη δυνατότητα να καλύψει μόνο το 49% των ασθενών και με συμβατότητα 5/6.

Στην Αγγλία το κόστος δείγματος ανέρχεται στα 1360 ευρώ, στην Ελλάδα  σύμφωνα με  οικονομικές μελέτες  που έχουν δημοσιευτεί το 2009 είναι  2352 ευρώ και η τιμή πώλησης του μοσχεύματος εντός Ελλάδας 6919 ευρώ⁴. Το κόστος δείγματος για τη Γαλλική δημόσια τράπεζα είναι 2100 ευρώ.

Η  Αυστραλία σήμερα είναι η χώρα που διαθέτει  το μεγαλύτερο αριθμό δημόσιων δειγμάτων ανά κάτοικο. Στη  Γαλλία, η οποία υπήρξε  πρωτοπόρος στις αλλογενείς μεταμοσχεύσεις,  επιτρέπεται μόνο η δημόσια φύλαξη, και απαγορεύεται η οικογενειακή. Παρ όλα αυτά αντιστοιχούν ανά κάτοικο πολύ λιγότερα δείγματα, συγκριτικά με την Αυστραλία και φυλάσσονται 5300 μονάδες από της ίδρυσής της το 1995, με πληθυσμό 63 εκατομμυρίων κατοίκων και κατ έτος αριθμό γεννήσεων 300.000. Η Γαλλία έχει ανακηρύξει τα βλαστοκύτταρα των παιδιών της ως εθνικό πλούτο και απαγορεύει την οικογενειακή φύλαξη. Αντ’ αυτού όμως αποτελεί τη σημαντικότερη εξαγωγό χώρα βλαστοκυττάρων στον κόσμο.  Οι δημόσιες τράπεζες στη Γαλλία για να καλύψουν ένα μέρος από τα έξοδά τους πωλούν έναντι ανταγωνιστικής αμοιβής τα μοσχεύματα τους στο εξωτερικό και για το λόγο αυτό φροντίζουν να αυξάνουν τις εξαγωγές και να ελαττώνουν τις εισαγωγές για να εξοικονομούν συνάλλαγμα.  Στη Γαλλία, παρά την επικράτηση  της δημόσιας φύλαξης,  εισάγεται το 65% των μοσχευμάτων και μόνο το 40% προέρχεται από τις εθνικές τράπεζες. Έτσι παρ όλη την αποκλειστική χρήση των βλαστοκυττάρων από το κράτος, η Γαλλία ξόδεψε μεταξύ των ετών 2000-2005  4,29 εκατομμύρια ευρώ για να εισάγει μοσχεύματα πληρώνοντας 18.000 ευρώ για  κάθε εισαγόμενο δείγμα, ενώ το αντίστοιχο κόστος για τη δική της δημόσια τράπεζα είναι  μόνο 2.100 ευρώ. Το κόστος δείγματος για τη δημόσια τράπεζα της Γαλλίας είναι από τα ακριβότερα στον κόσμο και αυτό αιτιολογείται από τις επενδύσεις που έχει κάνει στην ποιότητα. Ο αριθμός των αποθηκευμένων δειγμάτων στη Γαλλία  σε σχέση με τις ετήσιες γεννήσεις είναι απογοητευτικά μικρός.

Στην Ιταλία παρ ότι δεν επιτρέπεται στο εσωτερικό της η ιδιωτική φύλαξη, λόγω θρησκευτικών πεποιθήσεων, κατά μήκος των συνόρων της υπάρχουν οικογενειακές τράπεζες, όπου οι γονείς συχνά αποστέλλουν δείγματα για οικογενειακή φύλαξη. Στον  υπόλοιπο κόσμο συνυπάρχουν χωρίς ανταγωνισμό οι δημόσιες και οι ιδιωτικές τράπεζες ⁵.  

Ένα ερώτημα που τίθεται συχνά, είναι πόσα μοσχεύματα χρειάζεται να διαθέτει μια χώρα για να καλύπτει τις ανάγκες του πληθυσμού της.  Στη χώρα μας η συχνότητα κάποιος να είναι απόλυτα ιστοσυμβατός με έναν άλλο είναι 1/100.000 κατοίκους⁶ Πρακτικά αυτό σημαίνει οτι αφού εξεταστούν 100.000 άνθρωποι θα βρεθούν δύο απόλυτα ιστοσυμβατοί μεταξύ τους,  οι οποίοι  και θα μπορούν να ανταλλάξουν τα βλαστοκύτταρά τους. Έχει υπολογιστεί οτι  όταν μια δημόσια τράπεζα  διαθέτει 50.000 μοσχεύματα μόνο  το 7% των ασθενών ηλικίας άνω των 20 ετών μπορεί να βρει ένα αποδεκτά συμβατό μόσχευμα ομφαλοπλακουντιακού αίματος με ιστοσυμβατότητα  από 4/6 έως 6/6.  Όταν τα δείγματά της αυξηθούν  από τις 50.000 στις 100.000 το αντίστοιχο ποσοστό ανεβαίνει στο 23%, όταν τα μοσχεύματα αυξηθούν στις 150.000 στο 27%, στις 200.000 στο 28% και στις 300.000 στο 29%. Σε ασθενείς ηλικίας κάτω των 20 ετών  για αντίστοιχο αριθμό δειγμάτων και αποδεκτή ιστοσυμβατότητα τα ποσοστά αντίστοιχα ανέρχονται στο 32%, 33%, 33%, 34% και 34%. Άρα κατά μέσο όρο μέσα από την πολυπληθέστερη δεξαμενή ομφαλοπλακουντιακών μοσχευμάτων μόνο το 33% των ασθενών θα μπορέσει να βρει ένα ιστοσυμβατό μόσχευμα² . Διπλασιάζοντας ή πολλαπλασιάζοντας τον αριθμό των δειγμάτων της μια δημόσια τράπεζα ελάχιστα αυξάνει τη δυνατότητα να βρεθεί από τη δεξαμενή της ένα ιστοσυμβατό μόσχευμα για τους κατοίκους της χώρας της.

Ποιό είναι το οικονομικό κόστος  της  δημόσιας τράπεζας για τη συντήρηση  των δειγμάτων της. 

Το ελάχιστο κόστος μονάδας για μια δημόσια τράπεζα που συντηρεί 50.000 δείγματα ομφαλοπλακουντιακού αίματος (ΟΠΑ) είναι 15336 ευρώ, ενώ το αντίστοιχο κόστος για το μυελό των οστών είναι 30.000 ευρώ.  Το δε κόστος μεταφοράς και απόψυξης ανέρχεται στο 75% των αναφερομένων τιμών.

Για το λόγο αυτό οι δημόσιες τράπεζες  χρεώνουν τα ομφαλοπλακουντιακά μοσχεύματα (ΟΠΑ) που τους ζητούνται πάνω από το υπολογιζόμενο κόστος. Το κόστος ίδρυσης και λειτουργίας μιας δημόσιας τράπεζας ΟΠΑ που συντηρεί 50.000 δείγματα είναι 200 εκατ. ευρώ, και ανέρχεται στο ποσό των 269 εκατ. για τράπεζα που συντηρεί 300.000 μονάδες. Τα έσοδα των δημοσίων τραπεζών προέρχονται από κρατικές επιχορηγήσεις και  από την πώληση των δειγμάτων. Επειδή οι χορηγήσεις δειγμάτων είναι περιορισμένες, για το λόγο αυτόν η βιωσιμότητα των δημοσίων τραπεζών εξαρτάται  κυρίως από  κρατικές επιχορηγήσεις ².  Οι δημόσιες τράπεζες χρεώνουν τα δείγματά τους από 20.000 έως 50.000 ευρώ που ήταν το ανώτατο κόστος δείγματος που αναφέρθηκε και χορηγήθηκε πρόσφατα σε παιδί  το οποίο μεταμοσχεύτηκε χρησιμοποιώντας ένα συμβατό μόσχευμα ανθεκτικό στην προσβολή του ιού του AIDS. Το παιδί αυτό έπασχε από μεσογειακή αναιμία και λόγω των μεταγγίσεων προσβλήθηκε από τον ιό του AIDS⁷ .

Πότε κάποιος απευθύνεται στη δημόσια τράπεζα.

Οι δημόσιες τράπεζες διεθνώς στηρίζουν εθνικές μειονότητες ή μεικτές οικογένειες που προέρχονται από διαφορετικές εθνικότητες, διότι τα παιδιά των οικογενειών αυτών  όταν αρρωστήσουν από κακοήθη ασθένεια δεν θα μπορέσουν να βρουν εύκολα ένα συμβατό μόσχευμα. Στις περισσότερες των περιπτώσεων η ανεύρεση  του μοσχεύματος είναι αδύνατη.    Οι μειονότητες συνήθως είναι απρόθυμες να ακολουθήσουν τη διαδικασία της δωρεάς βλαστοκυττάρων.       

   Για να ξεκινήσει η διαδικασία της αναζήτησης ενός αιμοποιητικού μοσχεύματος από δημόσια τράπεζα για τη θεραπεία της λευχαιμίας πρώτα εξαντλείται η πιθανότητα της ανεύρεσης συμβατού μοσχεύματος μέσα στην οικογένεια και επί αρνητικού αποτελέσματος συνεχίζεται η αναζήτηση μέσω δημόσιας τράπεζας. Η επιβίωση των ασθενών με λευχαιμία που  πήραν μόσχευμα μέσα από την οικογένεια ήταν 8/1σε σχέση με αυτούς που πήραν από άγνωστο μη συγγενή δότη⁸.

1. Kurtzberg J et al  2009, Curr Opin Pediatr 21(1):22-29
2. Howard DH, at al 2008. Med Decis Making, 28:243-253
3. Sergio Querol et al 2009. Haematologica, 94(4):536-541
4. www.eae.gr/new/LASCM2.pdf
5.  Gregory Katz-Benichou 2007, Int J Healthcare Technology and Management. 
6. bioacademy1steditiongreek.pdf
7. Ανακοίνωση 8^th International Cord Blood Transplantation Symposium June 3-5, 2010, San Fransisco CA.
8. Nivison-Smith et al 2007. Biol Blood Marrow Transplant, 13:905-912

Κ ΚΟΥΖΗ-ΚΟΛΙΑΚΟΥ

ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ ΙΑΤΡΙΚΗΣ

 

Read more »

ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΦΥΛΑΞΩ ΤΑ ΒΛΑΣΤΟΚΥΤΤΑΡΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΜΟΥ

Η ομφαλοπλακουντιακή μονάδα  αποτελεί σήμερα σημαντική πηγή λήψης αιμοποιητικών και μεσεγχυματικών βλαστοκυττάρων.  Τα αιμοποιητικά βλαστοκύτταρα χρησιμοποιούνται  για τη θεραπεία κακοήθων ασθενειών σε αυτόλογες ή αλλογενείς χρήσεις για πάνω από είκοσι χρόνια. Θεωρείται ότι πλεονεκτούν έναντι του μυελού των οστών γιατί δεν είναι απαραίτητο να είναι απόλυτα συμβατά με τον ασθενή και ως εκ τούτου σε περίπτωση που ο ίδιος δεν τα διαθέτει  είναι πιο εύκολο να ευρεθούν.  Ο καλύτερα ιστοσυμβατός με τον ασθενή είναι ο αδελφός του, ο οποίος έχει την πιθανότητα να είναι απόλυτα ιστοσυμβατός σε ποσοστό 30%. Το υπόλοιπο 30% των ασθενών που ζητούν βλαστοκύτταρα για θεραπεία κακοήθους ασθένειας  θα τα βρουν στη δημόσια τράπεζα, ενώ το 30% των ασθενών δεν θα μπορέσει να βρει  λόγω  σπάνιου τύπου ιστοσυμβατότητας.

Τα ποσοστά επιβίωσης ασθενών που έλαβαν βλαστοκύτταρα μέσα από την οικογένεια ήταν 91% για τη θεραπεία  μη κακοήθων ασθενειών  και 56% για τις περιπτώσεις κακοήθων ασθενειών και είναι σαφώς  υψηλότερα συγκρινόμενα  με τη λήψη από άγνωστο δότη,  με σχέση 8/1. Μόνο για τη θεραπεία κακοήθων ασθενειών εάν δεν διαθέτει  βλαστοκύτταρα ο ασθενής μπορεί να λάβει από συμβατό δότη, κατά προτίμηση  αδελφό.

Για τη θεραπεία των κακοήθων ασθενειών μεγάλη σημασία έχει  η ποσότητα των βλαστοκυττάρων που θα χρησιμοποιηθούν,   η οποία πρέπει να είναι ανάλογη  με το βάρος του ασθενούς. Για το λόγο αυτό εξ αρχής δίδεται ιδιαίτερη προσοχή στη συλλογή του συνόλου του αίματος που έχει μείνει μέσα στον πλακούντα μετά τον τοκετό. Η ποσότητα του  ομφαλοπλακουντιακού αίματος που λαμβάνεται στην αίθουσα τοκετών εξαρτάται από τις συνθήκες του τοκετού και τον χρόνο που μεσολαβεί μέχρι την αποκόλληση  του πλακούντα. Στις περιπτώσεις επιπλοκών η ποσότητα που συλλέγεται είναι περιορισμένη, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι  δεν μπορεί να ολοκληρωθεί  η λήψη. Το υπόλοιπο του ομφαλοπλακουντιακού αίματος συλλέγεται στο εργαστήριο με μεταφορά και επεξεργασία ολόκληρου του πλακούντα και η επί πλέον ποσότητα των βλαστοκυττάρων που λαμβάνεται με τον τρόπο αυτόν προστίθεται στην αρχική συλλογή. Τελευταίες μελέτες δείχνουν ότι τα βλαστοκύτταρα που συλλέγονται στο εργαστήριο  μέσα  από τον πλακούντα παρουσιάζουν έντονες  αγγειογενετικές ικανότητες   και για το λόγο αυτόν προτείνεται η χρήση τους στη θεραπεία του εμφράγματος του μυοκαρδίου,  των εγκεφαλικών επεισοδίων, της εγκεφαλικής παράλυσης, του αυτισμού  και της αρτηριακής απόφραξης γενικότερα.  

Δημοσιευμένα στοιχεία μεγάλων πολυκεντρικών μελετών έδειξαν ότι σε παγκόσμια κλίμακα το 86% των μοσχευμάτων βλαστοκυττάρων που χρησιμοποιήθηκαν τα τελευταία 4 χρόνια προήλθαν μέσα από την οικογένεια και μόνο το 14% προήλθε από την παγκόσμια δεξαμενή.  Για τα θεραπεία της λευχαιμίας η οικογένεια συνεισέφερε το 58% των μοσχευμάτων,  έναντι του 42% της δημόσιας τράπεζας, για τον παιδικό καρκίνο συνεισέφερε το 98%,  ενώ για την θεραπεία των λεμφωμάτων το 94% και για τις αιμοσφαρινοπάθειες του τύπου της μεσογειακής αναιμίας το 86%. Τα βλαστοκύτταρα  της ομφαλοπλακουντιακής μονάδας προορίζονται  βασικά για το παιδί στο οποίο και ανήκουν, είναι απόλυτα συμβατά μαζί του και ακολουθούν κατά  σειρά συμβατότητας τα αδέλφια του και οι γονείς του.

Στο τελευταίο συνέδριο της Αμερικανικής εταιρείας Διαβητολογίας ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα της χορήγησης βλαστοκυττάρων  σε παιδιά  με σακχαρώδη διαβήτη στα οποία χορηγήθηκαν τα βλαστοκύτταρα του αποθηκευμένου ομφαλοπλακουντιακού αίματος τους μετά από ήπια χημειοθεραπεία. Τα παιδιά που έκαναν αυτή τη θεραπεία  διέκοψαν την   ινσουλίνη για διάστημα από  1,5 έως 3  έτη και  βασική προϋπόθεση  για να γίνει η θεραπεία ήταν ο διαβήτης να εμφανίστηκε πρόσφατα  και να μην  είχαν πέσει σε κώμα ή   διαβητική οξέωση.

Τα βλαστοκύτταρα της ομφαλοπλακουντιακής μονάδας χρησιμοποιούνται  σε κλινικές μελέτες για τη θεραπεία αυτοάνοσων νοσημάτων, όπως της αυτοάνοσης  απλαστικής αναιμίας, της ρευματοειδούς αρθρίτιδας και του λύκου, της ελκώδους κολίτιδας και της νόσου του Crohn  σε αυτόλογη χρήση.  Μεγαλύτερες κλινικές μελέτες  χρησιμοποιούν το ομφαλοπλακουντιακό αίμα σε παιδιά με  εγκεφαλική παράλυση, εγκαύματα και επιπεπλεγμένα κατάγματα.  Η χρήση του ομφαλοπλακουντιακού αίματος στην βελτίωση της κλινικής εικόνας της εγκεφαλικής παράλυσης των παιδιών οφείλεται στην περιεκτικότητα του σε αρχέγονα νευρογλοιακά κύτταρα τα οποία μάλιστα πολλαπλασιάζονται και αποκαθιστούν τα κατεστραμμένα λόγω της κακής οξυγόνωσης νευρικά κύτταρα.  Αναφέρθηκε πρόσφατα η αποκατάσταση της ακοής  δύο παιδιών με κώφωση λόγω λοίμωξης,  χρησιμοποιώντας το δικό τους ομφαλοπλακουντιακό αίμα. 

Τα μεσεγχυματικά βλαστοκύτταρα αναφέρθηκε πρόσφατα  ότι βελτιώνουν τη διαβητική νευροπάθεια και  ελαττώνουν τον πόνο και τις υπαισθησίες στα άκρα. Η θεραπεία αυτή προσφέρει σημαντική ανακούφιση στους ασθενείς , οι οποίοι αναγκάζονται να καταφύγουν στα  αντικαταθλιπτικά φάρμακα προκειμένου να ανακουφιστούν από τον χρόνιο πόνο.

Για πρώτη φορά από τα βλαστοκύτταρα δημιουργήθηκαν ανθρώπινα καρδιακά μυϊκά κύτταρα τα οποία με τη μορφή μοσχεύματος εμφυτεύτηκαν στην περιοχή  της καρδιάς πειραματοζώων που είχε υποστεί τη νέκρωση λόγω του εμφράγματος. Μέχρι σήμερα είχαν χρησιμοποιηθεί αιμοποιητικά βλαστοκύτταρα τα οποία χορηγούνταν μέσα στο πάσχον μυοκάρδιο κατά τη διάρκεια των εγχειρήσεων by pass.  Η νέα αυτή μέθοδος κατά τους ερευνητές προσφέρει σημαντική προστασία του μυοκαρδίου από τις αρρυθμίες, οι οποίες ευθύνονται για υψηλά ποσοστά θανάτων μετά από έμφραγμα. Η μέθοδος αυτή επιβεβαιώνει παλαιότερα αποτελέσματα σε 17 ασθενείς στους οποίους είχαν χορηγηθεί βλαστοκύτταρα τα οποία δημιουργήθηκαν από τα δικά τους καρδιακά κύτταρα.

Κ ΚΟΛΙΑΚΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ ΙΑΤΡΙΚΗΣ

Read more »